 |  Onderwerp: Kaleb Mikaelson.  vr okt 31, 2014 12:45 am | |
|
Naam: Kaleb Mikaelson
Leeftijd: 19
Geaardheid: Bi seksueel
Ouders: Elisabeth & Ralph Mikaelson
Soort: Warlock
Kleur ogen bij geboorte: Paars
Karakter;
~ Arrogant
~ Sarcastisch
~ Koppig
~ Zelfverzekerd
~ Rebels
~ Flirter
Kortom doet vooral waar hij zin in heeft.
Uiterlijk;
~ 1.80 lang
~ Blond haar
~ Helder blauwe ogen
~ Slank gebouwd en licht gespierd in de armen
~ Moderne kledingstijl
Magic;
~ Illusion;
Kaleb kan de illusie op twee manieren gebruiken; Hij kan zijn uiterlijk ermee veranderen waardoor hij eruit ziet als de persoon die hij op dat moment ziet. Of hij kan de omgeving vervormen, dit kost wel meer moeite omdat de omgeving een groter gedeelte is.
Hij kiest zelf uit wie de illusie ziet en wie niet. Terwijl de ene persoon hem in zijn officiële gedaante ziet kan de ander hem in een geïmiteerde gedaante zien. Zelfde geld voor de omgeving.
~ Electricity;
Het gaat om het manipuleren van elektriciteit. Echter is Kaleb hier nog nieuw in. Het is lastig om te controleren aangezien je in een opslag dood kan zijn als je het verkeerd hanteert. En dus oefent hij hier nog zo veel mogelijk in om dit soort magie zo goed mogelijk te kunnen hanteren.
Gechiedenis;
Kaleb zijn jeugd was niet echt de perfecte start die een kind zou moeten hebben. Zijn vader overleed op jonge leeftijd door een ziekte. Zijn moeder bleef over. Een moeder die inmiddels geen kinderen meer kon krijgen na zijn geboorte. En dus bleef hij enig kind. Zijn moeder was net als hij een warlock. Dat was echter niet in zijn voordeel. Zo had ze al snel hoge verwachtingen van hem. Ging er vanuit dat alles perfect zou gaan wat hij deed. Zijn magie, school alles. Hij moest haar grote trots zijn. Maar het werd al snel duidelijk dat Kaleb niet zo goed was in leren. Hij kwam er wel. Maar niet op het tempo dat zijn moeder in gedachten had gehad. Daarom hield ze hem nog net niet letterlijk aan een lijntje. Hij mocht niet met vrienden afspreken, nee hij moest gelijk thuis komen na school zodat hij thuis ook nog eens even goed aan het studeren kon gaan. Ze veranderde tegenover hem in een totale control freak.
Kaleb zat zo jaren met hetzelfde opgescheept; leren, leren en nog eens leren. Alles om zijn moeder trots te krijgen anders betekende het nog meer straf. Voor zover dat nog mogelijk was. Kaleb begon ondertussen langzamerhand steeds meer met zijn magie te experimenteren. De magie van illusie. In het begin had Kaleb het nut er niet van in gezien. Je kon je er zover hij dacht niet mee verdedigen of er mee aanvallen. Maar na jaren oefenen merkte hij dat hij er wel degelijk iets mee kon. Zo besloot hij zijn moeder dan ook eens goed te laten zien dat hij wel degelijk een kind was om trots op te zijn. Dat als ze maar genoeg geduld had gehad en hem op een normale manier had behandelt hij ook wel was gekomen waar hij nu was. Hij besloot zijn magie op haar uit te oefenen. Wraak? Niet persee. Maar Kaleb was het gedrag van zijn moeder zat nu hij op een leeftijd was van 16 en begreep dat haar gedrag tegenover hem totaal abnormaal was. Echter ging Kaleb steeds verder op in zijn magie. Hij begon het voor de gek houden van zijn moeder met illusie’s leuk te vinden. Zijn moeder werd de pop in zijn illusie’s. Het blijven voor de gek houden van zijn moeder zou dan ook een breaking point als einde krijgen. Maar Kaleb besefte dat niet. Nee het enigste wat hij besefte was dat hij nu eindelijk ergens goed in was. Nu kon zijn moeder toch trots zijn? Maar trots was het laatste wat Elisabeth voelde. Nee de illusie’s begonnen haar gek te maken, maakte haar psychisch helemaal kapot. Zo kapot dat zo op een rustige avond van het balkon sprong van hun appartement en zo zelfmoord had gepleegd. Op dat moment was er niet eens een illusie aan de gang geweest. Nee het was allemaal vast in haar hoofd gaan zitten.
Kaleb was op dat moment op de leeftijd van 17. Hij had boven het balkon gestaan. Had haar daar beneden zien liggen terwijl de buren geschrokken hun appartement uit kwamen en de ambulance belden. Echter wisten ze ook dat er nog een kind bij de vrouw hoorden. Maar voordat ook maar iemand zich om hem kon bekommeren had hij alle belangrijke spullen zoals geld en pasjes in een tas gedrukt en was hij er vandoor gegaan. Weg van deze plek. Weg van de gevangenis. Nee verdrietig zijn had hij op dat moment geen tijd voor. Hij wist dat hij vrij was. Dat hij nu een leven voor zichzelf op kon gaan bouwen. Geen moeder meer die hem alsmaar zei wat hij moest doen. Die hem vast hield in zijn kamertje waardoor hij geen normaal contact had gehad met de buitenwereld.
Dit maakte dan ook dat zodra Kaleb op zichzelf kwam te wonen, zijn gedrag niet veranderde. Nee hij voelde nu de totale vrijheid. Maar ook vond hij het nog steeds leuk om mensen voor de gek te houden. Nu kon hij wie hij maar wilde voor de gek houden met zijn magie. Het was dan ook wel zo dat doordat hij nooit echt goed contact had gehad met andere mensen. Hij niet wist hoe hij op een goede manier met anderen om moest gaan. Immers waren er ook nog leuke mensen. Maar dat was Kaleb allemaal ontgaan. Daarom zoekt hij via zijn illusie’s contact op met mensen. Vaak door de ander te imiteren. Zo staat hij veilig naar zijn idee. Maar toch heeft hij ergens wel behoefte aan contact. Omdat hij zich ergens diep binnenin nu wel eenzaam voelt. Maar aan dat gevoel zal Kaleb nooit willen toegeven.
|
|
