Bloem had de woorden die haar vader had gesproken niet geloofd, zij moest met een vreemde mee omdat hij dat wou? Dat was ontvoering! En dat haar ouders dat zomaar lieten gebeuren, wie weet wat hij allemaal van plan was. Misschien wou hij haar uiteindelijk wel vermoorden nadat hij alles gedaan heeft wat hij gedaan wou hebben. Na een kleine strijd tussen haar vader en bloem en een klap in haar gezicht kon ze niks anders dan mee gaan. Ze mocht zelfs niet eens wat spullen in pakken. Om mee te nemen naar waar ze heen zou worden gebracht. En dit allemaal omdat haar vader niet zijn schuld op tijd had afbetaald of wat het ook was geweest.

Die man gaf niet eens om zijn jongste dochter, nee zolang rosa en lily maar niks aan gedaan werden dan was het goed! Natuurlijk wist bloem ook wel dat dit niet waar was, maar het was beter om zo over ze te denken. Voor nu in elk geval. Misschien was er wel een hele strijd geweest en had haar vader verloren waar door ze nu met Hem mee moest, de leider van een hele slechte clan. Een familie tree waar ze niet in zou willen zitten. Echter wist Bloem helemaal niks van de slechte dingen die haar ouders deden. Voor nu verbande ze haar gedachtes helemaal over haar familie en besloot een manier te denken om onder de dood uit te komen. "Niet zo sip kijken." Bloem rolde met haar ogen toen ze achter hem aan liep, ze had weinig keus en liep dan ook maar normaal mee. "Jij hebt makkelijk praten!" Sprak ik geïrriteerd terug.

"Jij word niet uit je vertrouwde leventje gerukt door een of andere arrogante klootzak die denkt dat te kunnen en dat ik dan vrolijk ga zijn!" Was mijn antwoord op zijn woorden. "En haal die smerige grijns van je gezicht." Ik had duidelijk gezien hoe zijn lippen wat omhoog waren getild tot een glimlach. Ik durfde te wedden dat hij dit allemaal wel erg vermakelijk vond. Nou dan was hij de enigste op dit moment. Door dat ze niet helemaal oplette botste ze bijna tegen Roman aan maar kon dit gelukkig voor haar nog net voorkomen. Ze begon toch wat nieuwsgierig te worden terwijl ze naar de deur staarde waar ze voor stil stonden. "Ik hoop dat je hier alles heb wat je hartje begeerd, zo niet dan moet je het maar zeggen."

Voor ik ook maar iets kon zeggen ging de deur los en werd ik er naar binnen geduwd. "Hey ik kan zelf ook wel naar binnen lopen." Mompelde zacht waarna ze meteen van hem weg stapte. Haar blik gleed rond de kamer heen en viel op het bed waar ze ook meteen heen liep om afstand te creëren tussen Roman en haar. En zodra ze er stond zette ze haar transformatie ging gang. Het duurde niet lang voor er een klein schattig diertje op te zien was op de grond met hele langen oren en een lengte van ongeveer negenentwintig centimeter. Bloem kwam meteen in beweging en bewoog zich onder het bed door waarna ze langs Ramon heen rende richting de deur. Noway dat ze hier zou gaan blijven! Eenmaal in de gang volgde ze de weg die ze zich herinnerde en probeerde zo op zoek te gaan naar een uit gang.

Een zucht van ergennis kwam uit haar lippen toen Roman haar vertelde dat woorden geen pijn doen. "Het zal wel en noem me geen schat." Ze wist nu al dat ze dit nooit zou kunnen gaan winnen. Niet met woorden in elk geval want het leek hem te doen. Al wist ik niet of ik het allemaal wel moest geloven. Woorden konden pijn doen, vooral als iemand ze zei waar je veel om gaf. Bloem was toch wel benieuwd wat ze hier allemaal zou moeten doen, ergens had ze hoop dat er geen erge dingen van haar werd verwacht. En misschien was dat inderdaad nog wel eens het geval. En zodra ze ook maar over zijn grijns begon leek die alleen maar breder te worden waar door ze alleen maar meer ging balen. Hij was zo gemeen! Zonder dat hij ook maar iets deed wat gemeen was.

Bloem zag toch wel de blik die hij haar gaf toen ze veranderde, en aan hem te merken ging hij er niet meteen van uit dat ze er vandoor ging maar dat deed ze dus wel. Terwijl ze door de gangen heen rende hoorde ze hoe iets haar naderde, dit zorgde er alleen maar voor dat ze sneller ging. Maar ze was niet snel genoeg, voor ze het wist stond er een prachtige rode vos voor haar die laag begon te grommen. Bloem dook iets in elkaar van angst maar niet veel later probeerde ze haar kleine lichaampje groter te doen lijken en begon net zo laag te grommen als dat hij deed terwijl ze haar grote oortjes in haar nek legde en haar nek haren overeind vlogen. Ze zou zich niet laten intimideren door zo iemand als hij. Nooit.

Even kwam het in haar op om onder zijn lichaam door te sprinten maar ze wist bijna zeker dat ze dat niet ging rennen. Ze zou natuurlijk ook kunnen gaan springen, voor ze dit ook maar echt besloot te doen zag ze Roman terug veranderen wat haar wat van haar stuk bracht. Voor ze het wist werd ze opgepakt en in zijn arm vast gehouden en voelde ze een zacht tikje tegen haar neusje aan. Meteen kwam Bloem in actie en hapte van haar af maar helaas voor haar was zijn vinger net buiten haar bereik. Bloem bleef zacht grommen maar begon ook hoge geluidjes te maken en tegen te stribbelen. Maar niks leek te helpen, toen hij haar begon te aaien kroop ze in elkaar terwijl ze zachtjes jankte. Ze voelde zich zo vernederd op dit moment, maar ergens voelde ze ook een fijn gevoel.

Een gevoel die ze liever niet wou toegeven. Hierom begon ze tekeer te gaan op zijn arm en beet hem hard bij zijn pols terwijl ze een boos geluidje maakte. Ze was verdomme geen huisdier! "Ik zou dat niet doen als ik jou was." Bloem wou een opmerking maken over dat hij haar gelukkig ook niet was maar helaas voor haar zat ze nog steeds in haar dieren vorm en om nou in zijn arm terug te transformeren vond ze ook maar niks. Dat niet alleen, ze kon nog maar sinds een half jaar in haar dier soort veranderen en ze voelde zich er nog steeds niet helemaal op haar gemak wanneer ze dat deed. Laat staan dat ze elke keer op commando kon veranderen. Dat ging vaak nog wel eens fout.

Het bijten had helaas ook geen zin want voor ze het wist voelde ze weer een tikje op haar snuit waar door ze haar kop weg draaide en meteen stopte met weg proberen te komen. Ze wist zich om te draaien in zijn armen waar door haar achter werk naar hem toe gericht en legde haar kopje op zijn arm waarna ze haast nog meer tegen hem aan kroop. De warmte die hij uitstraalde voelde gewoon zo fijn aan dat ze het niet kon laten om zich tegen hem aan te nestelen. Het duurde niet lang voor ik op het bed lag en hij er naast ging zitten. Echter stond ik al snel op en verplaatste me wat verder van hem af waarna ik net voor het kussen zat en er langzaam ging liggen hem in de gaten houdend.

Echter wel in de start houding voor het geval hij iets probeerde dan kon ze er zo vandoor gaan. Echter duurde het niet lang voor ze haar kopje voorzichtig op haar voorpootjes legde en zich iets ontspande. "Ik ben nu natuurlijk de bad guy, ik haal je weg bij je familie en sluit je op in een kamer waar je helemaal niet wilt zijn." Bloem knikte als antwoord terwijl ze naar hem staarde. Ze moest toch echt toe geven dat deze badguy er anders zeer goed er uit zag. Het was het soort jongen die voor kwam in haar dromen. Maar noway dat ze hem ging zeggen dat hij good looking was. Nee, waarschijnlijk zou hij zijn uiterlijk anders nog gaan gebruiken ook nog.

"Ik zal je vertellen dat ik je ouders een optie heb gegeven. Ze mochten een van hun dochters aan mij geven of elke maand de helft van hun salaris doneren aan mij." Ze geloofde helemaal niks van zijn woorden, ze zou echt wel belangrijker zijn dan geld. Bloem gaf dan ook een afkeurend geluidje waar door ze liet merken dat ze hem niet geloofde. Niet eerder dan dat het uit de mond van haar vader zou gaan komen. En hij eerlijk toe zou gaan geven dat het zo is. Eerder ging en wou ik het niet geloven.

"Jouw ouders zijn misschien heilig in jou ogen, ik heb ze anders mee gemaakt. Jammer genoeg." Bloem draaide haar hoofdje van hem weg en staarde naar de muur terwijl er een naar gevoel door haar lichaam gleed. Zodra hij op stond en richting de deur liep veranderde ze terug waar door ze nu op het bed zat met opgetrokken knieën waar ze haar armen om heen sloeg terwijl ze naar zijn rug keek. "Hoe?" Klonk haar stem zacht waarna ze haar ogen naar de grond liet gaan. "Ik heb niets slechts met je voor. Daar hoef je niet bang voor te zijn." Langzaam keek ze weer op toen Roman dat zei. "Bewijs dat eerst maar." Dan pas zou ze het geloven.

"Een paar jaar geleden kwam ik je ouders tegen toen ze op de vlugt waren met jullie. Ze werkte voor een aantal zwaren criminelen om wat extra geld te kunnen verdienen om jullie allemaal te eten kunnen geven. Ik kwam ze tegen bij het benzine station, ik hoorde ze praten over dat ze het nooit levend van af zouden brengen. Ik heb ze hulp geboden, ik heb een aantal van mijn leden op hun jagers afgestuurd en in ruil daarvoor zou ik ooit om een gunst komen vragen." Bloem bleef hem aan kijken toen hij sprak en slikte moeizaam bij het horen van zijn woorden. "Dus ze vinden geld belangrijker dan hun eigen dochter?" Fluisterde ze zacht nog steeds wat ongelovig. Maar kort beet ze op haar lip terwijl ze wat ging verzitten. "Ergens snap ik het wel." Sprak ze zacht waarna ze toch op stond.

In plaats van naar de deur te lopen om weg te vluchten liep ze naar een tafeltje toe waar allemaal dingen op stond. Haar vingers gleed over het hout heen terwijl ze in de spiegel naar haar zelf keek. "Ik was nooit de perfecte dochter. En dat ga ik ook nooit worden." Bloem pakte een potje op met hand zalf en bekeek de etiket voor ze hem weer terug zette. "Rose en lily zijn altijd al beter geweest." Na deze woorden hield ze haar mond en draaide zich om waarna ze zuchtte en zich tegen de tafel leunde terwijl ze hem snel even bekeek.

"Ik zal mijn best doen." Door zijn charmante glimlach verscheen er een ligt blos op haar wangen terwijl ze zacht op haar onderlip beet. "En dat kan ik alleen bewijzen met jouw hulp er bij." Bloem knikte terwijl ze zag hoe hij een stap naar haar toe deed. "Oké" Klonk haar stem zacht terwijl ze haar handen op de rand van de tafel zette en hem aan bleef kijken. "En met hulp bedoel ik, dat je gewoon aan moet geven wat je nodig heb. Alles word zo snel mogelijk voor je geregeld. En natuurlijk snap ik dat je nu meteen zegt dat je terug naar huis wilt."

Bloem maakte haar blik iets klein terwijl ze even weg keek. "Ik weet niet of ik nog wel naar huis wil." Bekende ze eerlijk waarna ze hem weer aan keek. "Ik kan dus alles krijgen wat ik maar wil?" Vroeg ze voor een bevestiging.. "Een piano ofzo?" Begon ze onschuldig terwijl een kleine onschuldige glimlachje rond haar lippen verscheen. "Of jou?" Na deze woorden keek ze hem wat schuin aan waarna ze haar tanden weer in haar onderlip drukte en hem zo onschuldig mogelijk aan probeerde te kijken. De woorden die hij sprak over dat ze hier zo snel mogelijk weg kon negerend.

"Dat is niet aan hen om te beoordelen of jij perfect bent of niet." Bloem haalde haar schouders op en zuchtte weer iets. "Dat is jouw mening, ik vind namelijk van wel. Als ik in mijn ouders ogen al niet perfect ben waarom zou een ander mij dan wel goed genoeg vinden?" Waren haar woorden op de zijne. Het was toch zo? Waarom zou iemand haar leuk vinden als haar eigen ouders haar al niet zagen zitten. Dan zou ze ook nooit de persoon met wie ze een relatie zou kunnen krijgen gelukkig kunnen maken. Zodra ze een poging deed over wat ze allemaal zou kunnen krijgen kreeg ze het antwoord over de piano. "Als een piano jou gelukkig maa-" De blik op zijn gezicht was vermakelijk toen ze een soort van aan gaf dat ze hem wel zou willen. Het was eigenlijk nog niet eens gelogen ook nog. Al was het eerder een opmerking om te kijken hoe hij zou reageren.

"Mij?" Langzaam knikte ze terwijl ze kort naar de grond keek voor ze hem weer aan keek. "Inderdaad." Sprak haar stem zacht en was er duidelijk een verleidelijke toon in te horen. "Als ik hier toch moet blijven dan heb ik wel wat nodig om me te vermaken." Haar blik gleed dit keer zonder schaamte over zijn lichaam heen en bleef op sommige stukken hangen. "Zoals ik al zei, als jou dat gelukkig maakt dan zullen we dat regelen." Even bleef bloem staan waarna ze zich in beweging liet gaan en langzaam naar hem toe stapte, terwijl een uitdagende blik in haar ogen stond. "Dat zou mij heel erg gelukkig maken." Sprak ze terwijl ze voor hem stil bleef staan en voorzichtig zijn jasje los knoopte terwijl ze hem aan keek. "Meneer Villiars." Na deze woorden ging ze op haar tenen staan maar hield haar gezicht op een enkele centimeter van hem vandaan terwijl ze hem recht aan keek en haar lippen iets uit elkaar liet gaan.

"Ik denk dat ik bij mijn mening blijf." Bloem keek kort naar hem en haalde weer haar schouders op. "En ik blijf bij de mijne." Sprak ze met de zelfde vriendelijke glimlach als die hij naar haar had gezonden. En al snel had ze een manier gevonden wat alles veranderde. ["En jij denkt dat ik de perfecte persoon ben om jou te vermaken?" Langzaam knikte bloem terwijl haar tanden zich weer in haar onderlip drukte en ze hem zo onschuldig mogelijk aan keek. Iets waar ze zeer goed in was. Zodra ze dicht bij genoeg was rook ze de heerlijke geur die om hem heen hing, ze moest echt toegeven dat hij niet verkeerd rook. Zodra ze zijn jas los knoopte zag ze hoe zijn ogen naar haar vingers geleden. Voor nu was ze heel zelfverzekerd en dacht ze nu niet echt bepaald na over waar ze zouden belanden met haar handelingen. Voor nu daagde ze hem echter nog uit door zijn lippen net niet te raken. Iets wat ook zeker haar bedoeling was, ze wou weten of Roman haar inderdaad wel wou. Daarbij had ze nooit iets met een wat oudere man gedaan en dit vond ze toch wel erg spannend.

Het duurde ook totaal niet lang voor hij toegaf ze keek naar zijn mond toen hij op zijn onderlip leek te bijten Voor ze ook maar iets kon doen voelde ze hoe hij zijn lippen ruw op de hare drukte. Bloem voelde meteen hoe hij zijn vingers door haar blonde haren lieten gaan waar door er een speels glimlach rond haar lippen verscheen. Ze wist niet dat ze zo snel een man van zijn status kon verleiden. Haar handen gleden meteen omhoog naar zijn nek en hield ze daar zodra ze hem terug zoende. Het duurde echter niet lang voor ze hem langzaam achter uit duwde terwijl ze mee liep en hij tegen de muur aan belande zonder dat ze de kus verbrak. Bloem drukte haar lichaam zacht tegen de zijne aan terwijl ze even aan zijn haren trok om vervolgens de kus te verbreken. Bloem bekeek zijn gezicht waarna ze haar vingers zacht zijn bril vast liet pakken en die voorzichtig af deed en hem op het kastje legde die er het dichst bij stond. Haar vingers gleden kort over zijn lippen heen voor ze die verruilde met haar lippen en hem al zoenend zijn jas uit trok.

Voor ze het wist stond zij tegen de muur aan in plaats van Roman en leek hij de touwtjes in handen te hebben, niet zoals ze het gepland had maar er was niks meer aan te doen. Nouja dat wou ze liever denken dan toe geven dat ze niet meer wou stoppen. Zijn lippen werden alleen maar ruwer en dat vond ze zelf erg aangenaam dat moest ze zeker toegeven. Bloem haar leeftijdsgenoten waren zeker niet zoals hem als het hier op aankwam dat kon ze nu uit een zoen al weten. En dat vond ze ook totaal niet erg. Bloem opende haar lippen iets zodra ze voelde hoe hij zachtjes haar vingertoppen kuste. Dit had ze echt  niet verwacht en zeker niet van hem. Haar ademhaling ging alleen maar sneller door de verlangen die er op dit moment door haar lichaam rond raasde. Een verlangen die ze echter al een hele tijd wou voelen. En die weinig ook maar bij haar op hadden weten te roepen. Dit keer kuste hij haar wat rustiger wat haar enigzins verbaasde. Het duurde echter niet lang voor de kus veranderde en met plezier liet ze haar lippen met die van hem mee bewegen en zoende ze hem net zo gepassioneerd terug.

Zodra ze zijn vingers op haar bovenbenen voelde was een zachte maar vooral voorzichtige kreun te horen. Als of ze er niet helemaal zeker van was hoe ze hier nou precies op moest reageren. Het duurde niet lang voor zijn vingers weer omhoog plaatste maar dit keer onder haar jurkje, iets waar ze toch wel wat zenuwachtig door werd maar dit tot zo ver probeerde te verbergen. Wat haar toch wel wat lukte. Zodra Bloem zijn lichaam tegen de hare aan voelde drukken verplaatste ze haar vingers langzaam naar zijn hals toe die ze zacht streelde voor ze zijn stropdas voorzichtig los maakte. Bang dat hij zou denken dat ze die zou gebruiken om hem te verstikken wat ze zeker niet van plan was te doen. Zodra ze zijn stropdas los had weten te maken wou ze aan zijn blouse beginnen, echter werd ze te veel afgeleid door zijn lippen maar vooral zijn tanden die zachtjes in haar huid leek te bijten. Het gevoel zorgde er voor dat ze voor even haar adem in hield in zich zo beter van het gevoel probeerde te genieten.

Bloem moest zich toch wel wat in houden om niet te gaan kreunen. Ze wou niet dat hij door zou krijgen dat wat hij met haar deed haar ook allemaal raakte. Zodra hij lippen tegen haar hals drukte begon ze met wat trillende handen zijn blouse langzaam los te knopen. Bloem drukte haar buik wat tegen zijn hand aan zodra ze zijn vingers over haar huid heen voelde gaan en voor ze het wist geleden die vingers verder naar beneden en eindigde ze in haar slipje. Bloem haalde wat geschrokt adem toen hij daar zijn vingers bewoog en genietend kreunde ze zacht terwijl ze hem wat ruw zoende. Zijn handelingen zorgde er alleen maar meer voor dat ze hem wou waar door het niet lang duurde voor ze zijn blouse verder los trok waar door er wat knoopjes van de blouse af werd getrokken en op de grond belande. Bloem liet haar handen over zijn boven lichaam gaan terwijl ze haar onderlichaam tegen de zijne aan drukte en hem verlangend zoende.

Zodra ze zijn stropdas eindelijk los had weten te krijgen leek het wel als of ze een beloning kreeg toen hij haar kuste, dat was een beloning die ze totaal niet erg vond. Nee het was een beloning die ze best vaker wou krijgen. Dus kuste Bloem hem op een zelfde manier terug. Zodra ze zijn blouse los getrokken had dacht ze even dat hij boos ging worden maar dit was zeker niet het geval. Nee in plaats van woede was er juist een lach te horen. Een lach wat er voor zorgde dat er een lichte blos op haar wangen verscheen. Kon zij er wat aan doen dat hij haar zo plaagde waar door het haar allemaal niet snel genoeg ging? "Wat?" fluisterde ze dan ook zacht terwijl ze even naar hem op keek.

Bloem moest echter op de binnen kant van haar lip bijten om ook niet te gaan giechelen. Ze wist bijna zeker dat dit alles zou gaan laten blijken dat ze weinig tot geen wist had van dit alles om het zo maar even te noemen. Bloem was sowieso wel nieuwsgierig of hij het door zou hebben of niet. Waarschijnlijk wel aangezien hij zo veel meer ervaring had dan haar. Om haar zelf af te leiden van die gedachtes drukte ze haar lippen terug op de zijne en liet haar vingers over zijn boven lichaam gaan voor ze de blouse en zijn jas van zijn schouders afduwde. Echter bleven ze hangen op zijn onder armen aangezien zijn handen zich over haar lichaam bevonden. Zodra Roman de kus verbrak keek ze hem meteen aan en slikte toch wat moeizaam om zijn grijns. Wat was hij van plan? Al snel merkte ze het en werden haar ogen voor een enkele seconden groter.

"O god," fluisterde ze zachtjes terwijl ze haar ogen weer sloot om zich meer te kunnen concentreren op het gevoel dat hij haar gaf. Bloem wist van het feit dat ze ook iets bij hem moest doen, maar hij leidde haar alleen maar af met zijn handelingen waar door ze niet helemaal meer in staat was om normaal te kunnen denken. Nee ze dacht nu alleen nog maar aan de dingen die hij met haar deed en misschien nog wel ging doen. Bloem zette haar handen op zijn onderarmen en kneep er zacht in terwijl ze moeite deed om nog niet toe te geven aan haar hoogtepunt. Nee ze wou nu nog niet tot de top komen van de ladder die ze leek te beklimmen. Het was echter duidelijk te zien dat ze van alles genoot, maar ook zeker door het gekreun die zo nu en dan te horen was. Zodra hij stopte opende ze meteen haar ogen en kon nog net een teleurstelling op haar gezicht voorkomen.

Het duurde echter niet lang voor ze op het bed belande en zijn vingers weer op haar buik voelde. Onbewust drukte ze haar lichaam wat omhoog tegen zijn hand aan van verlangen. Ze wou hem, ze wou meer. Ze wou alles. Zodra ze zijn lippen weer op haar lippen voelde kuste ze hem kort terug maar al snel waren zijn lippen verdwenen en bevonden die zich op haar huid. Bloem greep de lakens stevig vast toen ze voelde hoe hij zich een weg naar beneden maakte en overal een kusje leek te plaatsen op haar lichaam. Haar ogen werden voor de tweede keer weer even groot zodra ze zijn lippen op een plek voelde die ze niet had verwacht. Dit had niemand nog bij haar gedaan! Een mengeling van een zachte kreun en een goedkeurend geluidje gleden over haar lippen heen terwijl ze haar onderlichaam iets omhoog drukte.

Het was zeker geen verkeerde keuze geweest om hem wat uit te dagen waar door ze nu in haar bed beland waren. Roman wist duidelijk wat hij allemaal moest doen om haar gek te maken. Helaas voor haar stopte hij voor ze de eind van de lader had bereikt waar door het leek als of ze meteen een paar meter naar beneden viel van de ladder af. Zodra hij weer een weg naar boven kuste ging haar borst kas wat sneller op en neer door dat ze haar ademhaling niet meer onder controle had. Een zachte kreun verliet weer haar lippen zodra ze de zijne in haar hals voelde. Het ging er op lijken dat haar hals een gevoelig plekje was.

Ze hoopte ergens dat Roman er niet achter zou komen aangezien ze niet wist of hij dat tegen haar zou gaan gebruiken. Zodra hij zijn broek en boxer uit trok probeerde ze hem voor zo ver dat kon te helpen Zodra die uit was sloeg ze haar armen om zijn nek heen en keek hem terug aan. Op dit moment besefte ze pas wat er zou gaan gebeuren. Waarom had ze hier niet eerder aan gedacht. Waarom had ze verdomme niet wat verder gedacht! Deze gedachten maakte haar alleen maar zenuwachtig en voor ze het wist voelde ze hoe hij bij haar naar binnen ging. Bloem beet hard op haar lip op de pijn die ze voelde te verruilen met de pijn die ze nu in haar lip voelde. Gelukkig voor haar leek hij het eerst nog rustig aan te doen.

Eigenlijk wist ze niet eens of hij wel wist dat ze nog maagd was geweest enkele seconden geleden. Deze gedachten lieten een blos op haar wangen verschijnen maar al snel was ze te afgeleid om er verder nog over na te denken, Bloem verstrengelde haar vingers mijn zijn haren en drukte haar onderlichaam iets omhoog in een poging het allemaal beter te voelen. Ze kreunde zacht en bleef Roman aan kijken terwijl ze langzaam mee begon te bewegen. Na een tijdje wist ze hen om te draaien waar door ze nu boven op hem zat, langzaam en aarzelend begon ze te bewegen terwijl ze zijn handen vast pakte voor ondersteuning en hem in zijn ogen aan bleef kijken terwijl ze af en toe zacht kreunde. Uiteindelijk boog ze naar hem toe en drukte haar lippen op de zijne en kuste ze hem terwijl ze langzaam bleef bewegen.