Profile
you are not logged in or registered.

(LOG IN||REGISTER)


INBOX // PROFILE
Welcome
Welkom op Kaechan RPG, dé online rpg waar je een warlock of een shapeshifter kunt zijn.
Sluit je aan bij Family Trees of ga zelf op onderzoek uit in Griffinbeach, Soulsilver, Woodley of Oldbrook.

"A masquerade of Heroes"

14-04-2015 ~ Nieuwe Regels FC

27-03-2015 ~ Kaechan 2.0 Plot.

27-03-2015 ~ New Layout.

23-03-2015 ~ Kaechan 2.0 [Site]

Family Trees
The Elite.
The Venom.
None.
None.
None.
Apply here for a Tree
Census
WARLOCKS
ADULTS 9 26
TEENAGERS 4 3
SHAPESHIFTERS
ADULTS 11 21
TEENAGERS 4 5
TOTAAL 28 55
Season
season: spring / seizoen: lente
Switch Character
Charactername
Password


Credits
©2014-2015 KAECHANRP is ontworpen, bedacht en gecodeerd door JUNG DAEHYUN , gehost op een FORUMOTION forum.
Met dank aan Peter, Kim, Rose, Vance en Michelle voor het helpen met een enkele code / tekst / images.
©opyrights reserved to the original artists!

Dit forum werkt het allerbest op:

google chrome

Maar werkt ook prima op:

firefoxinternet explorersafari

Deel
 

 My days end best when the sunset gets itself behind [&John]

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Imogen Laing

Imogen Laing
━ Member ━


Posts : 53
IC : 11
Leeftijd : 27

“ Character „
Leeftijd: 24
Sex: Female
Family Tree: -




My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Empty
BerichtOnderwerp: My days end best when the sunset gets itself behind [&John] My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Icon_minitimewo maa 25, 2015 9:18 pm

you're so dark
Imogen proefde nog de bitterzoete smaak van de Cosmopolitan die ze zojuist had opgedronken toen ze de barman wenkte voor een nieuw drankje. 'Hm, please, doe me er maar nog zo eentje,' murmelde de blonde vrouw terwijl ze het lege glas met haar wijs- en middelvinger dichter naar de bar toe schoof. De barman stond al klaar om het glas om te pakken, maar Imogen hield haar hand op als een teken dat hij moest stoppen. 'Bespaar jezelf de moeite,' zei ze en bewoog met haar telekinese het glas in de richting van de barman. 'Mooie truc,' zei de man terwijl hij het glas oppakte, dankbaar dat hij geen vinger uit hoefde te steken om het glas op te ruimen. De enige reactie die Imogen op het antwoord van de barman kon bedenken was een lichte grijns, of eigenlijk meer een soort grimas waarbij ze haar mondhoeken optrok. Enkele ogenblikken bleef ze nog kijken naar dezelfde barman die haar nieuwe drankje stond te maken en overduidelijk indruk op Imogen wilde maken, kunstig zwaaiend met de mix-vaasjes of hoe die dingen ook heetten terwijl hij allerlei soorten alcohol in de zilveren shakers goot. Ach, cocktails maken was ook een kunst. Ze wierp de man nog een klein glimlachje toe voordat ze haar rug naar de bar toe draaide en haar ogen over de mensenmassa in de bar liet gaan. Het was verrassend druk voor een woensdagavond, maar eerlijk: heel veel meer was er ook niet te doen in Oldbay op een doordeweekse avond.

Imogen was enkele dagen geleden aangekomen in de stad en het beviel haar wel, in tegenstelling tot Wolfston waar ze eerst was en waar de geuren van fabrieken de straten doordrongen. Oldbay was mooier, moderner, en deed haar meer denken aan de steden van Scotia, haar geboorteland waar ze al een aantal jaren niet meer geweest was. Zodoende hing ze uit in bars, kijkend naar warlocks met hun verschillende magieën, die ze maar al te graag uitoefenden in bars. Sambucca werd rechtstreeks aan tafel aangestoken door enkele vuurwarlocks: een blauwe vlam ging over de oppervlakte van het glas en het doorzichtige drankje, tot grote vreugde van de andere warlocks aan de tafel die meteen enthousiast begonnen te schreeuwen alsof ze nog nooit vuur hadden gezien. Waterwarlocks speelden meer met hun drankjes dan dat ze ervan genoten en Imogen bekeek geamuseerd het schouwspel. De meeste warlocks hier waren redelijk jong, begin twintig, waarschijnlijk studenten die hun vrije avonden liever met drank doorbrachten dan met huiswerk en studieopdrachten.
'Miss, uw drankje?' De barman schoof het martiniglas met de dieprode vloeistof naar haar toe. 'Mhm, dank je.' Imogen pakte het glas op - ze had niet veel zin om haar telekinese'trucje' nog eens aan de man te laten zien. Met haar vrije hand streek ze over de gladde kant van haar hoofd: ze had vanochtend nog haar sidecut bijgewerkt, wat misschien ook wel de reden was dat niemand echt contact zocht en ze bijna als enige aan de bar zat, nu ze er immers zo 'gevaarlijk' uitzag. Nou ja, ze had nog de hele avond. Ze wilde net haar glas aan haar lippen zetten totdat ze een interessante man in de bar opmerkte.
© LOUIS!
Terug naar boven Ga naar beneden
 
John Reese

John Reese
━ Member ━


Posts : 164
IC : 37
Leeftijd : 23




My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Empty
BerichtOnderwerp: Re: My days end best when the sunset gets itself behind [&John] My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Icon_minitimewo maa 25, 2015 10:01 pm


In the end we're all alone.« 
And no one's coming to save you.«

Woensdag avond. Niet de gezelligste avond, als je het aan Reece vroeg. De man zat liever thuis op woensdagen omdat hij niet hield van de jeugd die zich op woensdagen naar de bars en cafés in de buurt begaven. John schraapte zijn keel en hij probeerde contract met mensen te vermijden. Hij vroeg zich af waarom hij niet gewoon terug naar huis ging in plaats van rond te lopen in Oldbay. Maar 'the Machine' had en nieuw nummer getoond aan Finch en nu was het Reeces beurt om het nummer te gaan bekijken. De grijsharige man stapte en bar binnen en keek nadenkend rond. Zijn knielange jas stelde langs z'n benen bij iedere stap die hij zette. Hij liet zijn blik over de jongeren glijden en leek hoofdschuddend toe hoe en koppeltje kleef zat te doen aan en tafeltje. "Oh, please, for the love of God, get a room", mompelde Reece terwijl hij hen passeerde. En meisje aan de toog trok zijn aandacht. Finch bengelde wat in z'n or maar het contract was slecht dus John wist niet of het blonde meisje hen nummer was of het meisje ernaast. Hij liep rustig op het meisje af en besloot om haar aan te spreken. "Hello, Miss. I'm agent Riley. I have to check ID's tonight, so be a nice girl and show me your passport please." En weer eens besloot Reese in zijn Riley rol te kruipen.

+Als een nummer op komt wilt dat zeggen dat de persoon in gevaar is/een gevaar is. Kies jij maar of zij het nummer is of het meisje ernaast ^-^

© Isa
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Imogen Laing

Imogen Laing
━ Member ━


Posts : 53
IC : 11
Leeftijd : 27

“ Character „
Leeftijd: 24
Sex: Female
Family Tree: -




My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Empty
BerichtOnderwerp: Re: My days end best when the sunset gets itself behind [&John] My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Icon_minitimedo maa 26, 2015 11:27 am

you're so dark
Het eerste kenmerk van de man die Imogens aandacht had getrokken was zijn leeftijd. Niet dat hij zo dramatisch oud was, integendeel, maar hij was toch zeker midden dertig, waarschijnlijk het dubbele van de jongste bezoeker in de bar. Het tweede kenmerk was zijn opvallende lange jas, die langs zijn benen gleed naarmate hij verder de bar binnenkwam. Niet echt een lentejas, dacht Imogen terwijl ze de man wat beter bekeek en haar eigen leren jas goed deed. Een glimlachje verscheen om haar lippen toen de man kritiek leek te hebben op een nogal intiem koppeltje - die twee had ze nog niet eens opgemerkt. Imogen tikte met haar vingers tegen het glas - de vele ringen om haar vingers duidelijk zichtbaar - terwijl ze nadacht wat de man hier zou doen. Hij leek haar eerder een type voor iets ruigere bars of in ieder geval bars zonder een overpopulatie van jeugdige bezoekers. Het zou haar niets verbazen als hij straks aan de bar een whisky zou bestellen.

Hij kwam naar haar toe? Dat betekende dat hij haar ook had opgemerkt. Ze was niet echt een onopvallende verschijning, met haar sidecut, vele sieraden en kleine tattoos, maar die kenmerken zorgden er eerder voor dat mensen bij haar wegbleven dat dat er mensen naar haar toe kwamen. "Hello, Miss. I'm agent Riley. I have to check ID's tonight, so be a nice girl and show me your passport please." Die zag Imogen niet aankomen. Een agent in burger blijkbaar, op woensdagavond? Vast om zijn boetequota van de dag op te vullen. ''Only if you show me your badge - if you're a real agent,'' zei Imogen met een klein glimlachje. Ze had haar paspoort wel bij zich in haar zwartgouden clutch, maar de omstandigheden waarin ze om haar legitimatie werd gevraagd vond ze wel heel interessant. Taurus, kwam er ineens in haar op. Hij was een Stier. Koppig misschien? Dat zou wel ergens bij hem kunnen passen. ''If you really want to get some money and fill your paycheck, I would check out those tables.'' Ze wenkte naar de tafels waar enkele jongere warlocks zaten. Sowieso was de helft van hen niet ouder dan achttien.

OOC: Hmm, zullen we anders doen dat het meisje naast haar het nummer is? Anders kunnen we altijd nog wel een manier verzinnen waarop Imogen in gevaar is/het gevaar is. ^^  
© LOUIS!
Terug naar boven Ga naar beneden
 
John Reese

John Reese
━ Member ━


Posts : 164
IC : 37
Leeftijd : 23




My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Empty
BerichtOnderwerp: Re: My days end best when the sunset gets itself behind [&John] My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Icon_minitimedo maa 26, 2015 12:00 pm


In the end we're all alone.«
And no one's coming to save you.«

Het meisje werkte niet zo goed mee als hij gehoopt had, maar wat hij al geleerd had in zijn politie periode was dat meisjes met sidecuts vaker moeilijk deden. Hij veroordeelde niemand, maar het was hem opgevallen. Maar ach, als iedereen direct luisterde was het ook maar een saaie job, toch? ''Only if you show me your badge - if you're a real agent'', zei het meisje met een glimlachje. Reese verbeterde zichzelf; hij moest niet 'meisje' zeggen, ze zag er misschien dan nog een beetje jonger uit door haar sidecut, maar ze was warschijnlijk al boven de twintig. Riley haalde zijn portefeuille uit en liet haar zijn badge zien. "I'm not doing this because I like this, Miss. I have a job to do and I'm not a stupid actor. If I say that I'm an agent, then I'm telling the truth." Hij haalde zijn mondhoeken enkele seconden omhoog maar liet ze toen terug zakken. Hij wachtte tot ze haar paspoort uithaalde en luisterde ook naar wat de jongedame zei. ''If you really want to get some money and fill your paycheck, I would check out those tables.'' Hij volgde haar blik, en zag de tafels war ze heen wenkte. Ze had gelijk, ze leken niet allemaal achttien. "I will check them out in a minute, but I'm checking your passport at the moment, isn't it? I can't check more than one passport at the same moment, huh." Hij keek met een schuin oog naar één van de tafeltje die ze aangeduid had. "Mr. Reese, one of the boys at the table looks like he's planning on making some trouble tonight." John was dankbaar dat niemand anders buiten hem het oortje kon horen. Alleen was het lastig om terug te praten zonder een weirdo te lijken. Reese maakte een instemmend geluidje, en net toen hij de paspoort van het meisje, dat dus Imogen heette volgens haar paspoort, terug gaf, stond de jongen van de tafel op en begon wat te lallen over mensen neerschieten. John merkte een wapen op in de jongen zijn rechterhand, en meteen draaide de grijzharige man zich compleet om en rukte zijn wapen van zijn riem af. Hij richtte het op de borstkas van de jongeman, en liep een paar passen naar hem toe. "Drop your weapon", beval Reese hem. "I will kill her!" riep de jongen terug, en Reese keek meteen naar Imogen, en toen naar het meisje naast haar. Als hij nu eens wist wie het nummer was, maar Finch en the Machine hadden hem niet genoeg uitleg gegeven. De jongen richtte zijn wapen op het meisje naast de blonde jongedame, en hij dreigde nog eens op de trekker over te halen. Het meisje leek helemaal in shock. Hij merkte een badge op haar jasje op, en toen hij terug keek naar de gewapende jongen, bleek hij ook een badge op zijn spijkerjasje te hebben. Ze waren rivalen. Riley liep op de jongen af, die net ging vuren. john schoot zonder twijfelen in zijn knie, en rukte het wapen uit de jongen zijn handen. De mensen rondom begonnen weg te lopen of bleven geschrokken stilzitten. De vrienden van de jongen probeerde John een dreun te geven, maar hij ontweek handig en liet ze elkaar slaan. Hij boeide de jongeren, en greep zijn mobiel. Hij belde kort met iemand van de politie, die de jongens op zou komen halen. Hij richtte zich naar Imogen. "Do you believe that I'm an agent now?" vroeg hij, met een licht sarcastische toon.

OOC; Imogen hoeft niet in gevaar te zijn als je niet wilt hoor ^^
Maar anders kan één van de jongens terug loskomen ofzo, Idk :')

© Isa
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Imogen Laing

Imogen Laing
━ Member ━


Posts : 53
IC : 11
Leeftijd : 27

“ Character „
Leeftijd: 24
Sex: Female
Family Tree: -




My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Empty
BerichtOnderwerp: Re: My days end best when the sunset gets itself behind [&John] My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Icon_minitimedo maa 26, 2015 5:56 pm

you're so dark
Waarschijnlijk was het geen goed idee om een ambtenaar in functie tegen te spreken, maar dat gegeven hield Imogen niet tegen. Het was een beetje een saaie bedoening, het was woensdagavond, en het zat immers in haar natuur dat ze alles en iedereen in twijfel trok. Ze knikte goedkeurend toen de man haar zijn badge liet zien. John Riley dus, en de badge zag er toch wel echt uit. Ze sloeg haar ogen neer om haar clutch te pakken, maar keek weer op toen ze John hoorde praten. "I'm not doing this because I like this, Miss. I have a job to do and I'm not a stupid actor. If I say that I'm an agent, then I'm telling the truth." Opnieuw knikte ze en klikte de gouden sluiting van het kleine tasje open. Veel zin had het niet om nu nog te protesteren. De man zag er redelijk betrouwbaar uit en Imogen had niet veel zin om een nacht in de cel door te brengen voor het zich verzetten tegen een ambtenaar in functie. Bovendien stond dat niet goed op haar strafblad. Zou ze met haar telekinese...? Nah. Op de normale manier pakte ze het bordeauxrode paspoort uit haar tas en overhandigde het kleine boekje een de man. "I will check them out in a minute, but I'm checking your passport at the moment, isn't it? I can't check more than one passport at the same moment, huh." Ze glimlachte even om zijn opmerking. Dat klopte inderdaad, maar als hij echt beet wilde hebben moest hij achter de jongens aangaan. Gelukkig werd haar paspoort goedgekeurd en Imogen stopte het vluchtig weer in haar tas toen haar aandacht getrokken werd door één van de jongens aan de tafel die ze zojuist aan de man genoemd had.
De jongen was overduidelijk dronken, stond op van de tafel waardoor een stoel met luid gekletter op de grond terechtkwam en brabbelde iets in zijn dronken taaltje, waaruit Imogen nog de woorden 'allemaal' en 'neerschieten' kon opmaken.

Deze avond kon nog eens interessant worden. Het zou bijna ongelofelijk genoemd kunnen worden hoe snel John in actie kwam. De jongen had blijkbaar een wapen bij zich en in een reflex had ook de agent zijn wapen getrokken om het op de jongen te richten. "I will kill her!" klonk het door de ruimte. Wat. Wat. Instinctief dook Imogen ineen en draaide haar hoofd voorzichtig naar het meisje naast haar, dat zichtbaar trillend op de barkruk zat. Ook al stond de wapen van de jongen nu op het meisje gericht, Imogen voelde haar hart in haar keel kloppen toen de jongen opnieuw dreigde om te gaan schieten. Een pistoolschot klonk, en net zo snel als hij eerst had gehandeld had hij de jongen overmeesterd en ontwapend. Een zenuwachtig glimlachje verscheen rond Imogens lippen toen de jongens elkaar in plaats van John sloegen en de agent ze zeer professioneel in de boeien sloeg. "Do you believe that I'm an agent now?" Het duurde even voordat ze daar een normale reactie op kon vinden. ''Let's say I'm quite convinced you're an agent now,'' grijnsde ze. ''I think you will need a glass of whisky after this, don't you?''  
© LOUIS!


Laatst aangepast door Imogen Laing op do maa 26, 2015 8:03 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
 
John Reese

John Reese
━ Member ━


Posts : 164
IC : 37
Leeftijd : 23




My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Empty
BerichtOnderwerp: Re: My days end best when the sunset gets itself behind [&John] My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Icon_minitimedo maa 26, 2015 6:46 pm


In the end we're all alone.«
And no one's coming to save you.«

Ze knikte toen hij haar zijn badge liet zien. John begon opnieuw te spreken en de jongedame keek om, knikte opnieuw en opende haar tasje. Ze overhandigde hem haar paspoort, en hij knikte haar even dankbaar toe. Hij zei dat hij de tafels zou gaan chechen zodra hij haar pas bekeken had. Ze was inderdaad oud genoeg voor alcohol, dus gaf hij Imogen haar pas al weer terug. Toen was de heisa met de jongen begonnen die het meisje neer wou schieten. John had de jongen in zijn knie geschoten zodra hij de trekker over wou halen om het meisje koud te maken, en zijn vriendjes lagen al net zo snel naast hem op de grond. De grijzharige man keek naar het blonde meisje en vroeg of ze nu overtuigd was van dat hij een agent was. Het duurde even voor ze daar een antwoord op gevonden had, maar dat begreep hij wel. Het kon shockend zijn om iemand een ander te zien bedreigen, maar John was het ondertussen wel al gewoon geworden, en zelf was hij ook al meermaals bedreigd geweest. ''Let's say I'm quite convinced you're an agent now,'' grijnsde de blondine. ''I think you will need a glass of whisky after this, don't you?'' Hij haalde zijn mondhoeken weer een beetje omhoog, en knikte. "But first ..." Hij keek naar het meisje naast Imogen, en stapte op haar af. Hij legde kalmerend een hand op haar schouder. "Do you know him?" Riley knikte met zijn hoofd naar de geboeide jongen. Ze knikte. John zuchtte even, en glimlachte haar toen kort toe. Ze was zichtbaar in shock. "Calm down, Miss. You will have to go to the police office my colleague." Ze knikte en stond op. Een iets dikkere agent kwam tevoorschijn in de deur van de club. "Riley!" John keerde zich om, en zag Fusco staan. "Take the boys and the girl with you. She can explain what happened. And I'll tell you what happened tomorrow." Hij keek het meisje weer aan. Als Johns verhaal verschilde van dat van het meisje zou zij hoogstwaarschijnlijk ook een nacht in de gevangenis door mogen brengen. Nu keerde John zich naar Imogen. "A glass of whiskey is a brilliant idea." Hij ging op e barkruk zitten waar het meisje net opgezeten had, en zag hoe Fusco verdween met de vier tieners. Riley bestelde een glas whiskey, en keek naar het goudgele goedje in het kleine glaasje. Het was al even geleden dat hij nog alcohol gedronken had. "Do you actually like Wednesday evening?" vroeg hij haar, met een klein glimlachje. Zoals al vermeld, John haatte woensdagavonden persoonlijk wel.

OOC; Als agent heet hij eigelijk John Riley maar maakt niet zoveel uit, onduidelijkheid van mijn kant ^^ Smile

©️ Isa
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Imogen Laing

Imogen Laing
━ Member ━


Posts : 53
IC : 11
Leeftijd : 27

“ Character „
Leeftijd: 24
Sex: Female
Family Tree: -




My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Empty
BerichtOnderwerp: Re: My days end best when the sunset gets itself behind [&John] My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Icon_minitimedo maa 26, 2015 8:02 pm

you're so dark
Agent Riley (of zou ze hem nu gewoon 'John' mogen noemen nu ze samen zo'n geshockeerd moment gedeeld hadden?) had bevestigend gereageerd op de suggestie dat hij nu wel wat sterke drank nodig zou hebben. Imogen kon het zich wel voorstellen: een heftige arrestatie zoals deze was iets wat waarschijnlijk niet vaak voorkwam. En dan vooral niet op een normaal zo rustige woensdagavond. Heck, Imogen zou zich elke avond lam hebben gezopen als ze agente geweest zou zijn, dat wist ze wel zeker. Haar ogen gleden naar het meisje naast haar, die aangesproken werd door John en in een ergere shock verkeerde dan zijzelf. Geïnteresseerd probeerde ze iets van het gesprek op te vangen. De twee kenden elkaar blijkbaar. Dat was nog steeds geen goede reden om haar zomaar neer te willen schieten, vond Imogen. Haar blik gleed van het geshockeerde meisje naar een agent in de deuropening van de bar, volledig in uniform. De collega van John waar hij eerder over had gesproken dus. Ze keek toe hoe de geboeide jongens en het meisje samen met de agent naar buiten verdwenen en meteen leek de gezellige atmosfeer in de bar teruggekeerd: de muziek ging wat luider aan en het geluid van pratende mensen vulde de ruimte weer, waarschijnlijk nog napratend over wat er zojuist gebeurd was. John had zich inmiddels op de stoel naast haar geïnstalleerd en Imogen draaide zich naar hem toe terwijl ze het laatste restje van haar Cosmopolitan opdronk. ''A bit of alcohol will cure my shock, I hope,'' glimlachte Imogen terwijl ze het cocktailglas niet bepaald charmant achterover sloeg en met een tik weer op de bar neerzette. De whisky van John was inmiddels gearriveerd en Imogen boog zich wat dichter naar hem toe zodat ze een normaal gesprek konden voeren. "Do you actually like Wednesday evening?" Imogen tuitte haar lippen en schudde glimlachend haar hoofd. ''Not really,'' bekende ze. ''The bars are crowded with drunk youngsters who want to kill people, just like always.'' Een klein glimlachje verscheen om haar lippen nadat ze die zin gezegd had. ''But what else is there to do on a wednesday evening in Oldbay, to be honest?'' Ze leunde weer naar de bar om een ginger ale te bestellen - ze ging straks wel weer aan de alcohol. Imogen schoof het drankje naar haar toe met behulp van haar telekinese en tikte met haar vingers tegen het koude glas. ''So that is your daily job? Checking passports in bars?''

OOC: Oeps, ik ga het zo verbeteren (a)
© LOUIS!
Terug naar boven Ga naar beneden
 
John Reese

John Reese
━ Member ━


Posts : 164
IC : 37
Leeftijd : 23




My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Empty
BerichtOnderwerp: Re: My days end best when the sunset gets itself behind [&John] My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Icon_minitimevr maa 27, 2015 1:45 pm



In the end we're all alone.«
And no one's coming to save you.«

''A bit of alcohol will cure my shock, I hope,''  glimlchte het meisje en ze dronk de laatste slok van haar vorige drankje niet helemaal elegant op. Riley moest kort lachen, en probeerde terug serieus te worden. Hij was een heel serieuze man en hij kon het zich niet veroorloven om als een 'vriendelijke' man bekend te worden. "As long as you don't drink too much alcohol, it will cure your shock", antwoorde hij. Als ze zich straalbezopen zou drinken, zou haar shock enkel erger worden. Johns whiskey werd neergezet en hij was er even naar aan het kijken voor hij zijn glas vastnam en een deel achterover sloeg. Zonde dat het zo'n kleine glaasjes waren. Toch kwam hij altijd twee of drie slokken toe, hij kiepte het niet allemaal in één keer binnen. Hij vroeg of ze woensdagen eigelijk echt leuk vond en ze tuitte haar lippen maar schudde toen glimlachend haar hoofd.  ''Not really, the bars are crowded with drunk youngsters who want to kill people, just like always.'' Ze glimlachte nog eens, en Reese waagde het ook om licht te glimlachen. ''But what else is there to do on a wednesday evening in Oldbay, to be honest?'' Hij knikte instemmend en keek hoe ze naar de bar toe boog om nog iets te bestellen. Ze liet het glas over de bar heen schuiven naar haar toe, en John keek met een opgetrokken wenkbrauw toe terwijl hij besefte dat ze een Warlock moest zijn. Weer iemand van zijn soort dus. Zelf gebruikte hij zijn Warlock krachten echter zelden. Hij probeerde ze te vergeten. Ongeveer toch. ''So that is your daily job? Checking passports in bars?'' Hij grijnsde kort, en schudde zijn hoofd. "Happily not. Checking passports is my less favorite part of being an agent. Because there are always people like you who don't want to show me their passport unless I show them my badge", zei hij als grap. "My daily job is being an agent ofcourse but I mostly train younger people so they can take over my job when I get too old." Hij dacht hoofdschuddend terug aan het meisje dat eigelijk al een agente was maar aan de trainingen meedeed gewoon om de mol onder de politie te vinden, die voor Dominic werkte. "Well, it seems like I'm stuck with you here, so let's start over; I'm John Riley, a cop, nice to meet you, you can call me John if you want to."

+OOC; Aye, sorry als mijn Engels slecht is, maar zo oefen ik het tenminste wat xD

© Isa
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Imogen Laing

Imogen Laing
━ Member ━


Posts : 53
IC : 11
Leeftijd : 27

“ Character „
Leeftijd: 24
Sex: Female
Family Tree: -




My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Empty
BerichtOnderwerp: Re: My days end best when the sunset gets itself behind [&John] My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Icon_minitimeza maa 28, 2015 3:07 pm

you're so dark
Er ging toch wel een lachje bij John vanaf toen ze haar laatste cocktailrestje in één keer achterover sloeg. "As long as you don't drink too much alcohol, it will cure your shock." Imogen knikte. Dit was al haar tweede cocktail en hoewel er niet zo gigantisch veel alcohol in zat, was het niet bepaald verstandig om aan één stuk door te drinken. Daarom had ze ook een ginger ale gepakt - ze moest toch wel even verstandig blijven voor het toeziend oog van een politieagent, voordat hij haar nog ging arresteren voor dronkenschap in het openbaar of iets dergelijks, waar hij zeker toe in staat was. Ze keek toe hoe John ook meteen een slok whisky opdronk - gek hoe een sterke shot alcohol je eigenlijk meteen beter kon laten voelen. Terwijl ze het glas naar zich toe bewoog, had ze kort haar aandacht weer terug naar John verlegd, die iets verbaasd keek naar haar 'truc'. Huh? Had hij een heel andere magie dan zijzelf dan, dat hij zo verrast leek? Was hij een shapeshifter? Of een 'gewoon' mens? Dat laatste leek haar niet: in de bar waren immers meer warlocks en shapeshifters te vinden dan mensen. 'Normale' mensen zouden het waarschijnlijk oncomfortabel vinden om zich tussen mensen te bevinden die vele malen krachtiger waren dan zijzelf. Of niet: Imogen had niet veel verstand van de normale mensheid. Ze was opgegroeid in een familie van volbloed warlocks en was in haar leven eigenlijk alleen maar met warlocks omgegaan. Soort zoekt toch soort, blijkbaar. Imogen voelde de koolzuur op haar tong prikkelen terwijl ze een slokje nam en keek weer naar John, die grijnsde nadat ze gevraagd had of hij alleen maar paspoorten controleerde. "Happily not. Checking passports is my less favorite part of being an agent. Because there are always people like you who don't want to show me their passport unless I show them my badge." Imogen lachte kort toen ze besefte dat hij het over haar had en luisterde aandachtig verder. "My daily job is being an agent ofcourse but I mostly train younger people so they can take over my job when I get too old." Een soort politie-trainer dus. Interessant. Zo oud leek hij helemaal niet, kwam er in haar op. "Well, it seems like I'm stuck with you here, so let's start over; I'm John Riley, a cop, nice to meet you, you can call me John if you want to." Ze glimlachte en stak haar hand naar hem uit. ''And I am Imogen Laing,'' begon ze. ''But I'm sure you already saw that on my passport.'' Ze glimlachte even en streek over de kortgeschoren kant van haar kapsel. ''But you can also call me Cassiopeia. It's... not really a nickname, not a code name, but it's... Well, it's what people call me.'' Zo. Eens kijken hoe hij hierop zou reageren.

OOC: Je Engels is prima hoor, ik begrijp alles ^^ En precies, oefening is altijd goed haha
© LOUIS!
Terug naar boven Ga naar beneden
 
John Reese

John Reese
━ Member ━


Posts : 164
IC : 37
Leeftijd : 23




My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Empty
BerichtOnderwerp: Re: My days end best when the sunset gets itself behind [&John] My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Icon_minitimeza maa 28, 2015 4:30 pm



In the end we're all alone.«
And no one's coming to save you.«

Ze glimlachte naar hem en stak haar hand uit die John vervolgens ook aannam en schudde. ''And I am Imogen Laing,'' zei ze. ''But I'm sure you already saw that on my passport.''  Hij glimlachte en knikte een beetje, terwijl hij ook een schouder ophaalde. "Well, the perks of being a cop", zei hij maar, half lachend. Imogen streek over de opgeschoren kant van haar haar en John nam nog een slok van zijn whiskey, waardoor het glas nog maar voor één slokje goed was. Hij keek naar de flessen die ze allemaal achter de bar hadden staan maar toen de jongedame weer ging spreken keek hij opzij naar haar. ''But you can also call me Cassiopeia. It's... not really a nickname, not a code name, but it's... Well, it's what people call me.'' Hij keek even moeilijk. Niet dat hij het geen mooie naam vond maar hij begreep het niet helemaal. Wat hij er ook van dacht, dat was niet gevraagd, want zelf had hij ook te veel namen. Dan John Riley, dan James J. Manzione of een keer Tony Miller, alles was mogelijk. Alleen dat hij hier niet echt James of Tony kon doen, eenmaal dat mensen je kende kon je niet meer je naam veranderen. Hij merkte dat hij niets terug geantwoord had, en keek dus plots naar haar. "Is there a reason that they call you Cassiopeia? It isn't even close to Imogen." Het laatste was niet verwijtend bedoeld, het was meer een vaststelling. John dronk de laatste slok van de whiskey en keek toen naar de barman. Hij bleef kijken tot hij zeker was dat de barman zich bekeken moest voelen. En hij had gelijk want de man draaide zich om. John wenkte hem. "A bloody mary, please." Het was meer dan tien jaar gelede nsinds hij nog een bloody mary gedronken had, en de geuren en kleuren van de flessen en de cocktails zorgde dat hij terugdacht aan dat drankje. "Some people cal me 'Tall, Dark, and Deranged'", zei hij, en schudde licht glimlachend met zijn hoofd. Dat was dan wel meer een bijnaam, maar het amuseerde hem stiekem wel. Hij bedankte de barman en wreef even met zijn vinger over de voet van het glas.

© Isa
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Imogen Laing

Imogen Laing
━ Member ━


Posts : 53
IC : 11
Leeftijd : 27

“ Character „
Leeftijd: 24
Sex: Female
Family Tree: -




My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Empty
BerichtOnderwerp: Re: My days end best when the sunset gets itself behind [&John] My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Icon_minitimeza maa 28, 2015 5:53 pm

you're so dark
"Well, the perks of being a cop," zei John, en Imogen kon niet anders dan hem gelijk geven. Je kon mensen voor geen enkele reden staande houden en om hun paspoort of identiteitsbewijs vragen en hoppa, daar had je weer een naam. Het zou vast handig zijn om te gebruiken als je iemand mee uit wilde vragen of iets dergelijks. Imogen wachtte geduldig af totdat John zou reageren op haar bijnaam. Zoals de jongedame al had verwacht leek de agent ietwat verwonderd. Of beter gezegd: hij reageerde eigenlijk niet. Hij had vast tijd nodig om tsja... na te denken? Cassiopeia was niet de meest doorsnee naam, dat stond vast. "Is there a reason that they call you Cassiopeia? It isn't even close to Imogen." Hmm, die opmerking zag ze al aankomen. Wat voor bijnamen pasten er eigenlijk wél bij Imogen? Im? Immy? Mogy? Genny? Alle vier die namen pastel totaal niet bij haar, al vond Imogen zelf. Ze leken allemaal bedoeld voor kleine meisjes (vooral Immy, brr) en niet voor jonge vrouwen met half afgeschoren haar en leren jassen. Cassiopeia was dan totáál iets anders, maar het leek meer bij haar te passen, hoewel Cassiopeia de meest ijdele mythische koningin was van een land dat al eeuwen lang niet meer bestond. ''Well, it has to do with my magic.'' Imogen deed haar leren jas uit, zodat haar armen zichtbaar waren. Als ze nu het hele verhaal vertelde, dan zou hij met zekerheid weten dat ze een warlock was. Maakte dat haar uit? Nee, niet echt. Hoewel warlocks en shapeshifters nog steeds een beetje in spanning samenleefden, leek hij haar wel te vertrouwen. ''Do you see these dots?'' Ze draaide zich naar John toe en wees naar de tattoo op haar bovenarm, die net niet bedekt werd door de korte mouwen van haar T-shirt. ''This is the constellation of Sagittarius. My zodiac sign. The constellation of Cassiopeia is on my shoulderblade, but that is a bit more difficult to show you.'' Imogen draaide zich weer naar John. ''So as you can guess, my magic has something to do with stars.'' Imogen keek hoe hij nog een Bloody Mary bestelde - nice, maar daar had ze niet zo veel zin in. "Some people cal me 'Tall, Dark, and Deranged''', ging hij verder. ''Deranged?'' herhaalde Imogen met lichte verbazing in haar stem. Tall en dark zou ze nog zeker kunnen begrijpen, maar gestoord?
© LOUIS!
Terug naar boven Ga naar beneden
 
John Reese

John Reese
━ Member ━


Posts : 164
IC : 37
Leeftijd : 23




My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Empty
BerichtOnderwerp: Re: My days end best when the sunset gets itself behind [&John] My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Icon_minitimezo maa 29, 2015 1:25 pm


In the end we're all alone.«
And no one's coming to save you.«

''Well, it has to do with my magic'', zei ze, en John keek haar aan terwijl hij zijn best deed alles te verstaan. Ze deed haar leren jasje uit, draaide zich naar hem toe en wees op een paar stipjes/bolletjes op haar bovenarm. Reese knikte. Hij zag ze. Hij keek geïnteresseerd naar haar. ''This is the constellation of Sagittarius. My zodiac sign. The constellation of Cassiopeia is on my shoulderblade, but that is a bit more difficult to show you.'' Hij fronste even om het te verwerken en knikte toen. ''So as you can guess, my magic has something to do with stars.'' John wist even niet goed wat te zeggen, maar raapte zich al snel samen. "Well, that's a kind of really cool", zei hij en glimlachte even. Hij draaide zich naar zijn Bloody Mary en nam een slokje. Hij vertelde ook aan haar dat sommige hem Tall, Dark and Deranged noemden. ''Deranged?'' vroeg ze, en ze klonk licht verbaasd. Hij wreef over zijn wat kortere haar achter zijn oor en knikte. "That's a long story." Hij lachte kort, en nam nog een slok. "But you told me the story behind your name, so now it's my turn", zei hij. Hij wachtte even en begon toen met spreken. "I can get fired for this. Before I used to be an agent, I did ... stuff. I can't tell you what exactly but I used to work for someone, let's call him 'A', who told my partner, with whom I was working on a case, to kill me. And let's call my partner 'B'. A also told me to kill B. So we were kind of trying to kill each other." hij wreef nadenkend over zijn voorhoofd. hij kon haar niet te veel vertellen. "Anyway, they decided to call me Tall, Dark and Deranged because I am tall, I guess, dark because I normally don't really talk much and maybe because of my long, dark coat. Deranged because I used to shoot people in their knee." Hij haalde even een schouder op. Hij had zonet een hle vage uitleg gegeven. Dar besefte hij ook.

+Oops, John legt uit over mensen schieten, dat had ik zelf niet gedacht xD

© Isa
Terug naar boven Ga naar beneden
 

My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Empty
BerichtOnderwerp: Re: My days end best when the sunset gets itself behind [&John] My days end best when the sunset gets itself behind [&John] Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
 

My days end best when the sunset gets itself behind [&John]

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» »H., John // Reese, John
» Sunset Eguerre
» To Rainy Days

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
KAECHAN :: {{❥ Griffinbeach :: Griffinbeach :: Oldbay-