Yo. Hello. Hallo. Guten Tag. HAAAAY. Oké, enough. Ik ben Rose. Rosalie Garcia. But call me Rose. Why? Because I like it. Als jouw naam ‘Jan’ was, zou je ook willen dat ik je ‘Jan’ noemde, en geen ‘Kees’, right? Precies. Goed, ik ben dus Rose. En ik ben tweeëntwintig jaar oud. Ik ben geboren in Griffinbeach, in het stadje ‘Oldbay’. En ik hou van die plek, ik woon er al mijn hele leven, en je zult mij er ook nooit zomaar meer weg zien. Anyway, ik ben hetero, for the record. I love the boys, wat is er minder geweldig dan een jongen? Precies, die vraag hoeven we niet te beantwoorden.

Goed, hoe ik ben? Tsja, wat valt daar over te zeggen? Weet je, ik vind van mezelf dat ik best een relaxed meisje ben. Natuurlijk kunnen we een drankje doen, kunnen we een blunt roken, we kunnen van alles doen. When you’re my bae, you can talk to other girls. You can hang out with your friends. When you’re my friend…I will be there for you. I will cheer you up when you’re down, I will laugh & cry with you. But don’t fuck with me. Want iedereen heeft bij mij één kans. Heb je die ene kans verspilt, dan heb je pech. Geen tweede kans mogelijk. Ik geniet van mijn leven, ik heb best veel meegemaakt, en ik wil nu gewoon relaxen. Geen gezeur meer aan mijn hoofd. Right? Verder heb ik wel moeite om mezelf te uiten. Ik vind het lastig om te laten zien dat ik ergens verdrietig om ben, of als ik ergens boos om ben. Vaak staat mijn gezicht ook best arrogant…daar kan ik niet echt iets aan doen, zo ben ik gewoon. Best vervelend eigenlijk.


Dat gezeur in mijn leven draag ik mijn hele leven al bij. Ik ben geboren als dochter van twee warlocks. Mijn moeder had de kracht van de zon, mijn vader had de kracht van de maan. Het waren twee hele verschillende types, maar ze hielden van elkaar. En uit hun liefdesverhaal kwam ik. Van vroeger weet ik nog dat mijn ouders verschrikkelijk veel van mij hielden, elke dag vertelden ze wel hoeveel ze van mij hielden. En dat is wat ik het meeste aan ze mis. Want toen ik zes jaar oud was, zijn mijn ouders vermoord. Ik was bij mijn oma toen het gebeurde. Mijn ouders waren samen uitgegaan, na een lange tijd dat niet gedaan te kunnen hebben. Ze zijn vermoord door twee shapeshifters, simpelweg om het feit dat ze rond de verkeerde tijd op de verkeerde plaats waren. Ik weet niet precies wat er is gebeurd, het ging volgens mij om een drugsdeal, maar het heeft mijn beeld van shapeshifters voor altijd veranderd. Ik zou nooit met een shapeshifter op een vriendelijke manier om kunnen gaan. Sinds mijn ouders overleden zijn, heeft mijn oma mij opgevoed.

Het gemis van mijn ouders is nog steeds aanwezig, maar ondanks de afwezigheid van mijn ouders, heeft mijn oma mij geprobeerd zo goed mogelijk op te voeden. Ik vind dat ze daarin is geslaagd, want ik ben uitgegroeid tot een sterke, onafhankelijke vrouw. Op school ging het in principe allemaal goed, ik leerde al snel van mijzelf kennen dat ik overdag de kracht van de zon beheers en ’s nachts de kracht van de maan. Mijn oma stuurde mij naar Violetvale om te leren omgaan met mijn krachten. Daar heb ik een hele tijd gezeten, en toen ik op mijn achttiende terug kwam, werd er een erfenis en spaargeld voor mij vrijgegeven. Dit was allebei niet mis, mijn ouders hadden mij een hoop nagelaten. Dat zorgt ervoor dat ik nu niet echt zorgen hoef te maken om geld, of om een woonruimte, of om kleding. Ik werk wel, ik werk in een kledingzaak, puur omdat ik mode ontzettend interessant en leuk vind. Verder zit ik sinds mijn zesde al op dansen. Het is een manier om mijzelf te uiten, als dat niet lukt.


Dan over mijn krachten. Overdag sta ik dus in verhouding met de zon. Dan ben ik vrolijk, gezellig, cheerful en gewoon een gezelligheidsbeest. Dat effect heeft de zon op mij. Ik kan zonne-energie opwekken in mijn handen en er een straal mee afvuren. Ook kan ik zonlicht absorberen, waardoor ik dus vaak licht geef en mijn lichaam warmer is dan normaal gesproken. Als er een wolk voor de zon hangt, voel ik dat ook meteen. Daarom ben ik vaak verkouden in de herfst of in de winter, omdat de zon er dan minder is. ’s Nachts sta ik echter in verhouding met de maan. De maan heeft een ander effect op mij. Ik ben wat mysterieuzer, misschien wat sluwer en misschien wat gemener. Maar vooral mysterieus. Ik kan maanenergie in mijn handen opwekken en er ook een straal mee afvuren. Het maanlicht kan ik ook absorberen, maar dit geneest mij, in plaats van dat het mij verwarmt of licht laat geven. Het heelt ziektes, gebroken armen, dat soort dingen. Het licht aan de ernst van de wond hoe lang ik in het maanlicht moet blijven om te genezen. Haar ogen waren bij de geboorte heel erg donkerbruin. Niet het normale bruin, maar net zo bruin als pure chocolade.