Een tevreden zucht verliet mijn lippen. De zon scheen heerlijk op mijn huid, net niet te fel maar gelukkig was deze ook niet verborgen achter de wolken. Met een glimlach op mijn gezicht leunde ik tegen de rotsen die zich achter mij bevonden. Het was een heerlijke dag om gewoon hier te zitten en letterlijk helemaal niets te doen, niet dat ik überhaupt iets te doen had. Ik had geen vriendin, ik was geslaagd van school en was niet van plan om in de aankomende tijd een vervolgopleiding te volgen en ik had amper contact nog met mijn familie aangezien ik niet in hun perfecte plaatje was gebleven van hoe hun hun kinderen later het liefst had gezien. Mijn zus wel natuurlijk dus zij was gelijk de betere van ons twee die het meest geliefd was.
Geërgerd snoof ik bij die gedachtes omdat het ergens gewoon niet eerlijk was. Dit was gewoon mijn stijl, wat ik mooi vond en omdat hun dat niet mooi vonden betekende het niet gelijk dat het iets slechts was.

Een diepe zucht verliet mijn lippen om vervolgens een trekje te nemen van mijn joint. Ik was echt verslaafd en het vrat me gewoon arm maar ik had ook niet echt zin om ermee te stoppen, het was heerlijk dat als je het aan je lippen zetten dat gewoon al je zorgen van je lijf af gleden. Niets anders kon dat doen bij mij.

OOC;; + juliette

Met gesloten ogen genoot ik van het zonnetje dat op mijn huid brandde. Ik zuchtte tevreden terwijl er nog rook in mijn longen bevond waardoor deze mijn lichaam verlaatte door mijn neusgaten. Ik wilde net nog een trekje nemen maar ik werd gestoord door een of andere vreemde stem die ik nog nooit van mijn leven gehoord had. Een diepe frons verscheen op mijn gezicht voordat ik mijn ogen opende en der recht aankeek met mijn felgroene kijkers.
"Hee.", zei ze op een kille toon tegen mij waardoor ik gelijk verward fronste. Wat had ik nu waar gedaan waar ik zelf niets van wist? Ze stapte op mij terwijl ik omkeek naar der aangezien ze zich achter mij bevond. Draaide mij gelijk om zodat ik niet meer met mijn rug naar haar toegedraaid zat. Je wist maar nooit naar wie je met je rug gedraaid zat. "Je verpest de frisse berglucht." Ging ze verder op dezelfde kille toon waardoor ik gelijk mijn wenkbrauwen optrok van verbazing, zoiets zwaks echt totaal niet verwacht hebbend. “ben je nu serieus?” vroeg ik aan der terwijl ik zachtjes lachte. “Ben je nu sreieus naar me toe gekomen om te melden dat ik ‘de fressie berglucht verpest?’” sprak ik, het gequotte gedeelte proberend in haar stem te spreken wat natuurlijk zwaar mislukt klonk.