Profile
you are not logged in or registered.

(LOG IN||REGISTER)


INBOX // PROFILE
Welcome
Welkom op Kaechan RPG, dé online rpg waar je een warlock of een shapeshifter kunt zijn.
Sluit je aan bij Family Trees of ga zelf op onderzoek uit in Griffinbeach, Soulsilver, Woodley of Oldbrook.

"A masquerade of Heroes"

14-04-2015 ~ Nieuwe Regels FC

27-03-2015 ~ Kaechan 2.0 Plot.

27-03-2015 ~ New Layout.

23-03-2015 ~ Kaechan 2.0 [Site]

Family Trees
The Elite.
The Venom.
None.
None.
None.
Apply here for a Tree
Census
WARLOCKS
ADULTS 9 26
TEENAGERS 4 3
SHAPESHIFTERS
ADULTS 11 21
TEENAGERS 4 5
TOTAAL 28 55
Season
season: spring / seizoen: lente
Switch Character
Charactername
Password


Credits
©2014-2015 KAECHANRP is ontworpen, bedacht en gecodeerd door JUNG DAEHYUN , gehost op een FORUMOTION forum.
Met dank aan Peter, Kim, Rose, Vance en Michelle voor het helpen met een enkele code / tekst / images.
©opyrights reserved to the original artists!

Dit forum werkt het allerbest op:

google chrome

Maar werkt ook prima op:

firefoxinternet explorersafari

Deel
 

 let's Trade

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Avarice

Avarice
━ Member ━


Posts : 21
IC : 3




let's Trade Empty
BerichtOnderwerp: let's Trade let's Trade Icon_minitimedi apr 14, 2015 1:18 am

De dunne stof van het vest was al helemaal doorweekt door de eindeloze regen. Toch weigerde ze de capuchon af te zetten, maar omdat het haar een gevoel van geborgenheid gaf. Het was een fijn gevoel. Slenterend baande het meisje zich door de drukke straten, tussen alle paraplu dragende en drukke mensen. Mensen aan de telefoon, mensen die naar muziek luisterden, mensen die met elkaar praatten – niemand leek haar te zien. Alsof haar doorweekte kleren haar onzichtbaar maakten in deze regen.
Het zorgde ervoor dat haar mondhoeken omhoog krulden.
Niemand zag haar, niemand bekommerde zich om haar. Het maakte niet uit dat ze vies was, dat ze niets meer was dan een zwerver was… Ze was een niemand. Zolang had ze verlangd naar moment zoals dit en het voelde geweldig. Velen zouden haar voor gek verklaren, maar eigenlijk was het vrij normaal voor iemand zoals zij. Jarenlang was ze het middelpunt geweest van de aandacht, jarenlang had ze niet rustig kunnen staan en gaan waar ze wilde – maar nu… Nu was ze niemand. Wie keek er nou om naar een niemand?

Mevrouw besloot na een tijdje te genoten te hebben dat het tijd was om iets te eten of drinken te regelen. Geld had ze niet en ze had een te groot geweten om te stelen (maar dat zou later wel veranderen), dus deed ze het maar op een andere manier. Meestal hoopte ze mensen over te halen om goed te doen, als dank zou ze wat terug doen: de ander gezelschap houden, een klusje doen – maar om de conversatie te starten met het feit dat ze geen geld of dak boven haar hoofd had werkte nooit zo goed. Ze werd gedwongen om het beste uit haar manipuleervaardigheden te halen. Zo ook deze keer.
Het belletje bij de deur rinkelde toen ze het cafétje betrad, er werd naar haar omgekeken door een van de serveersters maar er kon geen vriendelijke hallo vanaf. Nee, er kon niks vanaf. Ava was er nu wel aan gewend geraakt, dus keek ze eventjes rond en spotte al snel haar slachtoffer. Met een ietwat snelle tred liep ze erop af, haalde een hand uit haar zak en stootte per ongeluk het kopje aan de rand van om – zorgde er met haar magie voor dat het ding op de grond viel en de vloeistof die erin zat dus ook eindigde op de grond en niet op de persoon. Het kopje in kwestie wist ze ook heel te houden. ‘O nee!’ bracht ze ademloos uit, ‘H-Het spijt me zo!’ Ze keek niet naar de ander, zakte gelijk door haar knieën en pakte het kopje. Een serveerster kwam er al aan. ‘Ik ruim het wel op,’ bood ze aan, ‘Het is immers mijn schuld, ik zal het ook vergoeden – sorry, sorry!’ Oké als dingen niet gingen zoals ze hoopte dan moest ze wegrennen, want dan had ze een groot probleem.

OOC; Voor madame Lisa :'D
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Micah Rodcill

Micah Rodcill
━ Member ━


Posts : 97
IC : 38
Leeftijd : 26

“ Character „
Leeftijd: 27 Years
Sex: Male
Family Tree: I'm on my own, and I like it.




let's Trade Empty
BerichtOnderwerp: Re: let's Trade let's Trade Icon_minitimedi apr 14, 2015 11:04 am

Micah Rodcill
The Taste of their blood in my mouth, and the scent of victory. Scarred my soul for life, this man was not me.
Het was een drukke dag voor het café. Veel mensen waren erheen gekomen om te schuilen voor de harde regen die buiten was begonnen. Micah was één van de personen die er al had gezeten voordat de hele stormloop eraan was gekomen. Er waren niet zoveel mensen waar hij heen kon gaan om zijn vrije tijd door te brengen,van daar dat je hem vaak in een café zal terug vinden. Op minder goede dagen toch. Zo kwam hij toch nog onder de mensen en sloot hij zichzelf niet heel de tijd op in zijn huis. Op betere dagen zat hij echter liever in het één of het andere park. Dan keken de meeste mensen niet raar op als ze de bril op zijn neus zagen. Dat was vaak het eerste dat ze zagen, een kerel die binnen met een zonnebril zat, dan pas drong de rest tot hen door.
Die dag was het niet anders. Micah had de geleidestok opgeplooid en aan de rechterkant van de tafel gelegd. Voor hem lag een boek open, volledig geschreven in braille. De koffie die hij eerder had besteld had hij aan de andere rand van de tafel gelegd zodat hij er zelf niet per ongeluk tegen zou stoten. Achteraf gezien was dat vermoedelijk niet het slimste plan geweest.

Rustig had hij zich teruggetrokken in het boek dat hij aan het lezen was. De rust werd immers verstoord wanneer hij kon hoorde hoe een kopje de grond raakten, en zo te horen was het zijn kopje. Micah was onbewust ook geschrokken van het vallende kopje en het meisje dat zich begon te verontschuldigen. Dat kwam er van wanneer dat je al je concentratie op één iets gericht hield. Zijn stoel had hij ook wat naar achter geduwd om er zeker van te zijn dat er niks van de warme drank over hem heen zou komen. ‘Maakt niet uit, zo’n dingen gebeuren nu eenmaal,’ zei Micah. Hij taste even naar het servet dat ergens op de tafel voordat hij het vast greep. ‘Ik weet niet of ze al een vod gebracht hebben of dat je dit nog kan gebruiken.’ De man had zich ondertussen al wat op zijn stoel naar haar omgedraaid en bood het witte servet in zijn handen aan. Met zijn vrije hand schoof hij het boek op tafel ook weg van de plek waar eerder de koffie had gestaan, je wist maar nooit dat er wat koffie op de tafel lag.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Avarice

Avarice
━ Member ━


Posts : 21
IC : 3




let's Trade Empty
BerichtOnderwerp: Re: let's Trade let's Trade Icon_minitimewo apr 15, 2015 10:36 pm

De vreemdeling scheen het niet erg te vinden dat ze zijn kopje had omgestoten, wat een goed teken was. Ze was niet zo’n fan van chagrijnige mensen en ze waren ook nog eens niet vrijgevig. Hij gaf haar zelfs wat servetjes, die ze dankbaar aannam zodat ze het allemaal wat beter kon opruimen. Ze hield er niet van om haar magie overduidelijk te gebruiken in het openbaar, de richting van de vloeistof en de preventie van een kapot kopje waren subtiele dingen die niemand ooit door zou hebben. ‘Gelukkig is er niks op U terecht gekomen,’ zuchtte ze opgelucht (hoewel ze daar eigenlijk zelf voor heeft gezorgd maar ok), ‘Enkel de vloer is vies geworden, maar dat is zo weer schoon!’
De serveerster was eindelijk aangekomen en gebaarde dat zij het wel over zou nemen. Met moeite trok Ava haar handen terug, waarna ze eindelijk eens omkeek naar de persoon. Het duurde niet lang of er kwam een frons op haar gelaat. ‘Waarom heeft U een zonnebril op? Het is super vies weer, er is geen straaltje zon te bekennen!’ Ze kwam overeind, gaf zich maar gewonnen aan de serveerster die haar nu weer eens dom aankeek. Het was toch een normale vraag? Het was toch vreemd dat die gast een zonnebril ophad? Nou moest ze bekennen dat het ergens wel cool was, zo’n vreemdeling in zijn uppie met een zonnebril op.
Stoer hoor.
Haar mondhoeken kropen omhoog en ze stak haar hand naar de man uit. ‘Mijn naam is trouwens Avarice!’ glimlachte ze, ‘Maar je mag me ook Ava noemen hoor, vindt U het erg als ik U even vergezel hier? Alle andere plekken zijn vol en ik voel me ook nog schuldig over Uw drankje…’ Ze wachtte eigenlijk niet echt op antwoord en schuifelde al naar de andere kant van de tafel en nam daar plaats. Ze plaatste haar ellenbogen op de tafel en liet haar kin rustten op haar handpalmen, keek de ander met brede grijns aan.
‘Dus, wat is Uw naam?’
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Micah Rodcill

Micah Rodcill
━ Member ━


Posts : 97
IC : 38
Leeftijd : 26

“ Character „
Leeftijd: 27 Years
Sex: Male
Family Tree: I'm on my own, and I like it.




let's Trade Empty
BerichtOnderwerp: Re: let's Trade let's Trade Icon_minitimewo apr 15, 2015 11:06 pm

Micah Rodcill
The Taste of their blood in my mouth, and the scent of victory. Scarred my soul for life, this man was not me.
De servetten werden aangenomen. Het meisje bleef ondertussen verder praten, over dat ze blij was dat er niks op hem terecht was gekomen, en dat enkel de grond vuil was geworden. ‘Gelukkig maar, het zou anders zeer vervelend zijn geweest,’ en vooral pijnlijk. Als hij had kunnen zien had hij zeer zeker de damp nog van de drank kunnen zien komen. Tenzij dat het al wat was afgekoeld, want daarom had hij het aan de kant geschoven.
Micah haalde even grijnzend zijn schouders op wanneer dat ze begon over de bril. ‘Het is cool zoals de jeugd zegt en zo probeer ik er bij te horen. Het zorgt ervoor dat ik me ook wat jonger voel,’ zei hij dan ook. Het was eigenlijk slecht om het onwetende meisje zo te plagen, maar hij kon niet anders. Misschien dat de andere het ook allemaal niet zo serieus bedoelde, en dan ging hij er gewoon verder op in. Waarschijnlijk was dat ook het geval. Het kon niet zijn dat ze het echt meende. 'Je moet meegaan met de tijd,' God, hij klonk op dat moment echt als een oudje dat zich te jong gedroeg.
De woorden nadien kwamen in één keer uit haar mond, en Micah liet haar maar praten. Ze vroeg of dat ze erbij mocht komen zitten maar wachten niet op antwoord want een stoel werd verschoven. ‘Natuurlijk, neem maar plaats,’ en hij gebaarde richting de stoel, of toch zo goed mogelijk. Nadien maakten hij maar wat ruimte voor de andere door het boek dichter naar zich toe te schuiven. Je wist met zo’n types maar nooit. ‘De naam is Micah,’ hij liet zijn achternaam er maar van af. Het moest niet allemaal zo formeel want als hij het goed had was het meisje dat nu bij hem aan tafel zat niet zeer oud. ‘Wil je misschien wat drinken?’ Sowieso moet Micah voor zichzelf een nieuwe koffie bestellen, tenzij dat hij er één kreeg van het huis. Dat gebeurde al wel eens. De mensen in dat café kenden hem dan ook al.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Avarice

Avarice
━ Member ━


Posts : 21
IC : 3




let's Trade Empty
BerichtOnderwerp: Re: let's Trade let's Trade Icon_minitimedo apr 16, 2015 2:54 pm

Ze meende het.
Ze wist echt niet waarom de ander een zonnebril ophad, iets wat haar geïntrigeerde blik verklaarde. Zwakjes en met haar mond een beetje open (want de woorden van de man waren interessanter dan de spieren in haar kaak aanspannen om haar lippen op elkaar te houden) knikte ze terwijl ze luisterde naar zijn woorden. Meegaan met de tijd. De woorden echoden in haar hoofd. Ze had wel enige kennis over de tijden en de verschillen, maar wat de jeugd – waartoe zij behoorde – allemaal uitspookte in deze tijd? Joost mocht het weten.
Gelukkig voor haar schenen donkere kleuren altijd wel te kunnen dus viel het op, maar stiekem had ze veel liever foute neon kleuren aan. Ze hield van felle kleuren! Maar volgens deze meneer moest je meegaan met de tijd en dus niet vast blijven hangen in jouw tijd. Wijze woorden, jep.
 
‘Mi-cah,’ herhaalde ze de naam om bekend te worden met de klanken (ik weet trouwens niet welke uitspraak je wilt: May-kàh of Mie-kàh?), ‘Leuke naam! Hij rolt zo over mijn tong, dat is fijn ~’ Als hij haar niet voor was geweest met zijn woorden had ze zijn naam vast nog blij tien keer uitgesproken, gewoon omdat ze het zo fijn vond klinken.
Ze ging richt zitten en keek een paar tellen met grote ogen naam hem. Daarna gooide ze haar armen in de lucht: ‘Chocomelk!’ kraaide ze blij uit als een vijfjarig kind. Het duurde niet lang of ze liet haar armen langzaam weer zakken en schraapte haar keel: ‘Alstublieft…’ Niet te enthousiast, je moet het niet pushen – het waren woorden die ze vaak moest herhalen in haar hoofd want anders zou ze anderen teveel afstoten.

Ietwat verveeld trommelde ze vaagjes met haar handen op de tafel, keek om zich heen en eindigde bij het boek. ‘Wat bent U aan het lezen?’ ze rijkte een hand al uit naar het boek, ‘Zou ik een kijkje mogen nemen?’ Ja, Ava was en bleef het type dat gewoon deed en eigenlijk niet vroeg. Ze stelde de vraag wel, maar ze wachtte nooit op toestemming: dus eigenlijk had het stellen van de vraag geen enkele functie. Het was dat het haar was aangeleerd.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Micah Rodcill

Micah Rodcill
━ Member ━


Posts : 97
IC : 38
Leeftijd : 26

“ Character „
Leeftijd: 27 Years
Sex: Male
Family Tree: I'm on my own, and I like it.




let's Trade Empty
BerichtOnderwerp: Re: let's Trade let's Trade Icon_minitimedo apr 16, 2015 3:15 pm

Micah Rodcill
The Taste of their blood in my mouth, and the scent of victory. Scarred my soul for life, this man was not me.
Over de bril die hij droeg werd verder niks meer gevraagd. Ofwel had ze zelf door waarom hij die echt op had, of ze geloofde ieder woord van wat de man zei. Als het laatste het geval was zou het zeker komisch zijn. Het verbaasde hem dan haast dat het meisje hem niet uitlachte omwille van zijn woorden. Ze stelde zich wel al snel voor als Avarice en vroeg daarbij ook naar Micah zijn naam, die zich natuurlijk voorstelde. Bij haar opmerking kwam er even een glimlach op de man zijn gezicht omdat hij geen betere opmerking wist. (Mi-ka, zoals die zanger maar vind het zo mooier geschreven xD)
Avarice leek maar al te blij te zijn met het feit dat ze iets te drinken kreeg. Als hij er al niet zat als enige blinde zou hij zich nog gaan schamen in het bijzijn van de andere, maar gelukkig voor haar was hij niet zo’n persoon. Iedereen was vrij om te zijn hoe die wilde. Micah stak dan ook even één hand op om een serveerster te roepen die bijna meteen af kwam en met een simpele ‘ja’ liet weten dat ze er was. ‘Een koffie graag en een chocomelk voor de jonge dame,’ bestelde hij waarna hij zijn blik terug ongeveer op Avarice richten. De serveerster zei nog dat het genoteerd was en ging vervolgens weer weg. Dat zorgde ervoor dat zijn gezelschap weer kon spreken. Zo ging het dan ook al snel om het boek dat hij aan het lezen was.
‘Een boek van Stephen King, het is van zijn reeks de donkere toren,’ zei Micah terwijl dat hij het boek maar naar voor schoof naar het meisje. Hij had er geen bezwaar tegen dat ze het wilde bekijken, en ergens had hij haast het gevoel dat ze niet positief zou reageren als ze haar zin niet kreeg. Hij kon het fout hebben maar ze had zo’n vrolijk en haast uitbundig karakter dat het hem helemaal niks zou verbazen. ‘Ik denk enkel dat je er niet veel aan gaat hebben,’ waarschuwde hij het meisje nog. Niet iedereen kon zo maar even braille lezen.
Terug naar boven Ga naar beneden
 

let's Trade Empty
BerichtOnderwerp: Re: let's Trade let's Trade Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
 

let's Trade

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
KAECHAN :: {{❥ Griffinbeach :: Griffinbeach :: Oldbay-