Jayleesa Carrera━ Member ━
Posts : 2 IC : 1 “ Character „Leeftijd: 20Sex: FemaleFamily Tree: Carmen
| Onderwerp: I'm your girl, you're my girl, we are girls, don't you know that I love you? do jun 04, 2015 2:48 pm | |
| Take a minute, girl, come sit down and tell me what's been happening. In your face I can see the pain, don't try to convince that you're happy, yeah. De stille natuur was als een kooi om haar heen. Maar geen kooi die je zag in een gevangenis, of waar een dier in zat. Nee, dit was een prettige kooi. Een kooi waarin Jayleesa het liefste zo vaak mogelijk zat. Het leven in Oldbay was heerlijk. Jayleesa was gek op de stad, was er graag en was graag onder de mensen. Maar soms moest ze gewoon eventjes ontsnappen aan de dagelijkse drukte van de stad. Eventjes weg uit die roes van werken, winkelen, uitgaan en de dag daarna weer hetzelfde doen. Die momenten had Jayleesa vrij regelmatig. En op dit moment had ze zo’n moment. Daarom had ze haar fiets gepakt en was ze naar Ironbarrow gefietst. Het was een flink stuk fietsen geweest, maar dat had Jayleesa er wel voor over. Ontsnappen in de natuur was heerlijk. Het had ook effect op haar krachten, ze stond namelijk een van met de natuur. Haar krachten werden sterker als ze een tijdje in de natuur had rondgelopen. Dat was nog een reden waarom Jayleesa af en toe eventjes naar de natuur ontsnapte. Ditmaal had ze gekozen voor Ironbarrow, een plek waar veel water en ook veel natuur was. Jayleesa stapte van haar fiets af en zette deze tegen een boom aan. Ze zette het rijwiel niet op slot, want er was hier toch niemand in de buurt. Ze pakte haar fietsmand van de fiets af en liep naar de rand van het water. Het was een zonnige dag, dus ze had een goed plekje uitgekozen. Jayleesa ging zitten en trok haar schoenen en sokken uit. Ze besloot haar voeten eventjes te laten afkoelen in het water. Jayleesa sloot haar ogen eventjes en keek genieten naar het zonnetje. De zon brandde op haar gezicht. God, dit was genieten. Heerlijk was dit. Dit waren momenten waar ze helemaal van kon opleven. Maar te lang genieten kon ze niet, want ze was hier ook deels op een missie. Een best wel ernstige missie, die met haar zusje te maken had. Oké, het was niet echt een missie, maar ze moest gewoon eventjes met haar zus praten. Ze maakte zich zorgen om Carmen, aangezien deze niet meer zoveel van zich liet horen. De laatste keer dat ze elkaar gezien hadden wist ze niet eens meer. Elke keer gaf Carmen het excuus dat ze druk was, maar Jayleesa geloofde dat gewoon niet. Afspreken was nooit een probleem geweest, dus waarom nu wel? Daarom had Jayleesa haar telefoon gepakt en Carmen uitgenodigd om met haar te komen picknicken. Er waren hier geen mensen in de buurt die hen zouden kunnen storen, dus dan zouden ze eventjes ongestoord kunnen praten. Jayleesa legde een geblokt kleed op de grond neer en ging erop zitten. Uit haar mand haalde ze wat lekker eten, zoals chocolade, broodjes, aardbeien, slagroom, en wat lekker drinken, zoals wijn en cola. Dit legde ze op het kleed neer en nu was het maar wachten tot Carmen zou komen. Vanuit de verte hoorde ze al wat scheldende geluiden door de bosjes. Ze wist dat Carmen een hekel aan de natuur had, dat ze veel liever in de stad was. “Ik dacht, ik zal een plekje uitkiezen waar jij je wel thuis voelt” zei Jayleesa met een glimlach, terwijl ze opstond en haar armen uitstak voor een enorme knuffel. |
|