Profile
you are not logged in or registered.

(LOG IN||REGISTER)


INBOX // PROFILE
Welcome
Welkom op Kaechan RPG, dé online rpg waar je een warlock of een shapeshifter kunt zijn.
Sluit je aan bij Family Trees of ga zelf op onderzoek uit in Griffinbeach, Soulsilver, Woodley of Oldbrook.

"A masquerade of Heroes"

14-04-2015 ~ Nieuwe Regels FC

27-03-2015 ~ Kaechan 2.0 Plot.

27-03-2015 ~ New Layout.

23-03-2015 ~ Kaechan 2.0 [Site]

Family Trees
The Elite.
The Venom.
None.
None.
None.
Apply here for a Tree
Census
WARLOCKS
ADULTS 9 26
TEENAGERS 4 3
SHAPESHIFTERS
ADULTS 11 21
TEENAGERS 4 5
TOTAAL 28 55
Season
season: spring / seizoen: lente
Switch Character
Charactername
Password


Credits
©2014-2015 KAECHANRP is ontworpen, bedacht en gecodeerd door JUNG DAEHYUN , gehost op een FORUMOTION forum.
Met dank aan Peter, Kim, Rose, Vance en Michelle voor het helpen met een enkele code / tekst / images.
©opyrights reserved to the original artists!

Dit forum werkt het allerbest op:

google chrome

Maar werkt ook prima op:

firefoxinternet explorersafari

Deel
 

 Welcome to the Circus

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Luke Walker

Luke Walker
━ Member ━


Posts : 37
IC : 8
Leeftijd : 29

“ Character „
Leeftijd: 26
Sex:
Family Tree: None




Welcome to the Circus Empty
BerichtOnderwerp: Welcome to the Circus Welcome to the Circus Icon_minitimeza okt 25, 2014 6:38 pm

Luke keek bijna met ontzag naar de duistere hemel. Slechts enkele sterren waagden het hun licht door de haast gistzwarte lucht te verspreiden. De rest werd overschaduwd door al even onheilspellende wolken die binnen enkele ogenblikken de stad in hun greep van donder en bliksem zouden hullen. Er ging niets boven het grootse natuurgeweld van een donderstorm. Zelfs geen magie kon daar tegenop!
Een voorzichtige grijns tekende zich rond zijn lippen, waardoor er kleine kuiltjes in zijn wangen verschenen. Ooit zou hij het kunnen, ooit zou hij over de bliksem kunnen heersen. Tot nu toe wist Luke zijn eigen bliksemstralen en donder te creëren, maar het was hem nog nooit gelukt om de natuurlijke vorm te domineren en naar zijn wil te buigen. Niet alleen wist hij niet precies hoe hij dit voor elkaar zou moeten krijgen, maar daarbij was het een risicovol werkje. In tegenstelling tot simpele mensen of shapeshifters, liet de natuur zich helaas niet zomaar overheersen en verleiden.

Luke schudde grinnikend zijn hoofd. Hij moest er wel als een malloot uitzien; midden op de stoep innig starend naar de lucht, alsof het zijn geliefde was. Een kille windvlaag deed hem uit zijn gedachten opschrikken. Snel trok hij de kraag van zijn leren jas nog wat verder op, zodat deze zijn nek verborg hield voor de scherpe vingers van de huilende wind.
Het was al laat, wat betekende dat het nachtleven in Griffinbeach pas net was begonnen. De meeste mensen zouden zich nu ongeveer naar het bruisende hart van de stad begeven en zich laten omarmen door alcohol, muziek, drugs en seks. Luke vormde vaak geen uitzondering, maar vanavond had hij een ander idee. Het was een lange dag geweest, langer dan hij in eerste instantie voor ogen had gehad. Daarom besloot hij zich langzaamaan naar een kleine kroeg net buiten het centrum te begeven. Het was een sinistere plek voor velen en de lui die zich daar toch waagden waren al even onguur. Het was één van die plaatsen in de stad waar nogal eens illegale praktijken plaatsvonden en producten van de zwarte markt zo verkrijgbaar waren, alsof je je in de supermarkt bevond. Maar het was ook één van de weinige plekken waar iedereen zich meestal met zijn eigen zaken bemoeide en het er verder niet echt toe deed wie en wat je was. En dat was iets, wat Luke op dat moment bijzonder op prijs stelde.

Na niet al te lang lopen, kwam de Warlock bij de kroeg aan. ‘Straight Law’ stond er in blokletters boven de roestige deur geschreven, waarvan sommige letters er een beetje scheef bij hingen. Luke had nooit begrepen wat de naam precies betekende, noch interesseerde dit hem echt. De deur kraakte toen hij deze opende. Tientallen verschillende geuren kwamen hem direct te gemoed, waaronder de geur van bier, sterke drank, mannenzweet en sigarettenrook. Het was abnormaal druk vanavond, waardoor hij haast moest vechten voor een plekje aan de bar. Uiteindelijk had hij de perfecte barkruk gevonden: meer achterin, net in de hoek, zodat hij goed overzicht over de rest van de kroeg en op de deur had. Luke was dan niet een gezocht of berucht persoon, maar helaas had niet iedereen het beste met hem voor en van deze personen was er geen ‘een lieverdje’, dus enige waakzaamheid was bij hem altijd gewaarborgd.
Net toen Luke zijn eerste pure whisky had besteld en het glas aan zijn zachte lippen zette, werd de deur van de kroeg geopend. Gelijk schoot één van zijn wenkbrauwen een stukje omhoog bij het zien van een wel heel abnormale bezoeker, of beter gezegd…bezoekster? Ze moest wel een erg dringend verzoek hebben of goed in haar schoenen staan, dat ze zich hier waagde. Nog een feit over de Straight Law was namelijk ook dat niemand er ‘zomaar’ kwam. De kroeg werd sowieso liever door de meerderheid vermeden, maar daarnaast was het vrijwel onbekend voor velen. Degenen die zich er bevonden, waren er met een reden, een niet altijd even onschuldige reden tevens… Luke voelde hoe zijn interesse direct was gewekt en volgde de nieuwkomer nauwlettend vanuit zijn ooghoeken. Geen detail ging aan hem voorbij, oké ook omdat ze qua uiterlijk een zeer welkome afwisseling was van die zwaar behaarde, logge, getatoeëerde gasten. Maar Luke leek niet de enige te zijn met enige nieuwsgierigheid richting deze jonge vrouw. Verschillende ogen staarden haar ongegeneerd na toen zij verder de kroeg inliep. Dat kon vast niet veel goeds betekenen…

&Lara ^^
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Lara Alston

Lara Alston
━ Member ━


Posts : 35
IC : 10

“ Character „
Leeftijd: 20
Sex:
Family Tree: On my one~




Welcome to the Circus Empty
BerichtOnderwerp: Re: Welcome to the Circus Welcome to the Circus Icon_minitimeza okt 25, 2014 7:51 pm

I WAS CALLED OUT IN THE DARK
 

Eigenlijk vanaf het moment dat ze in Griffinbeach was komen wonen voelde ze zich alleen. En niet alleen omdat ze hier zonder enige familie was, maar ook omdat ze als shapeshifter hier duidelijk in de minderheid was in een stad als Griffinbeach. Het leek haar aan het begin nog wel oké, maar nu ze hier al minimaal een week was begon ze toch wel de verschillen te merken. Haar appartementje die ze hier huurde was groot genoeg voor haar alleen, en haar baantje in het café leverde haar genoeg op voor een goed onderkomen. Ze kende de stad nog niet al te goed, en een jongen die ze vandaag had ontmoet had haar een suggestie voor een leuke bar achtergelaten. Ze zocht in haar jaszak naar het briefje met de naam, en las de woorden 'Straight Law'. Ze pakte haar telefoon erbij en zocht op waar het ongeveer was, en deed vervolgens haar jas aan. Even keek ze naar haar spiegelbeeld, en deed hierna de deur van haar appartement op slot.

Ze snelde de trap af en stapte de frisse buitenlucht in. Meteen liep er een rilling over haar ruggengraat van de kille wind die er stond. Boven haar waren een aantal bliksemschichten te zien, gevolgd door een aantal harde donderslagen. Ze verstopte haar handen in haar jaszakken en liep door de donkere, achtergelaten straten van de stad. Een groep jongens riep haar na, maar ze negeerde hun en versnelde haar pas. Ze voelde zich erg ongemakkelijk, maar al gauw werd het iets drukker. De regen was inmiddels wel gestopt, maar de geur van de bui hing nog duidelijk in de lucht. Ze ontweek een paar plassen die midden op de stoep lagen, en keek even opzij naar de voorbij rijdende auto's. Als het goed is is het niet erg ver meer, dus een taxi nemen had weinig zin. Het was al best wel laat, maar dat kon Lara weinig schelen. Ze wilde graag de stad een keer verkennen, en anders kwam het er toch nooit van. Het moest al tegen middernacht zijn, maar een gezellige bar was een goed tijdverdrijf. Sinds ze haar familie had verlaten voelde ze zich wel een stuk volwassener, ook al mistte ze hun wel nog elke dag. Ze moest een keer loslaten en zelf op onderzoek gaan, en dat moment was nu toch eindelijk gekomen.

Ze was zoals gewoonlijk weer te ver in haar gedachten weg gezonken, en stapte per ongeluk in een diepe plas water. Gefrustreerd keek ze naar haar laarsje, wat nu half doorweekt was. Ze leunde tegen de dichtsbijzijnde lantaarnpaal en deed haar laarsje uit, om haar ook doorweekte sok uit te knijpen. Ze vloekte binnensmonds en deed haar schoen weer aan, en liep wat ongemakkelijk verder. De sfeer op straat veranderde zodra ze de hoek om sloeg, en ze rook de drugs al. Volgens haar telefoon zou de bar hier ergens moeten zijn, maar dit leek haar op het eerste gezicht nou niet echt een 'gezellige' straat. Maar ze kon het natuurlijk verkeerd hebben. Ze liep door tot het einde van de straat en zag waar ze naar op zoek was. 'Straight Law' las ze boven de deur, en duwde deze toen open. De geur van bier en sigaretten sloeg haar als een muur in het gezicht, en even keek ze rond. Het overgrote deel waren mannen, allemaal fors en zo dronken als wat. Met een frons stapte ze over de drempel, en voelde hoe veel ogen op haar gericht waren. Het was er erg druk, en ze moest zich door de massa proppen om bij de bar te komen. Een man pakte haar bij haar zij en trok haar naar hem toe, maar ze sloeg de hand weg en dook vlug tussen de mensen door. Waarom zou iemand haar naar deze plek sturen? Was ze toch niet de verkeerde kroeg in gelopen? Nee, ze wist zeker dat ze de naam boven de deur had zien hangen.

Toen ze zich met haar slanke lichaam eindelijk naar de bar had gewrongen bestelde ze een glas bacardi en nam het glas aan van de ober, die duidelijk zijn interesse toonde. Ze negeerde de vele blikken en keek wat schichtig rond. Haar blik viel op een man in de hoek van de kamer, die haar duidelijk ook aanstaarde. Ze ontmoette zijn blik even, maar draaide toen ook meteen weer haar hoofd weg en zocht naar een kruk waar ze aan kon zitten. Ze hield haar glas stevig in haar hand gedrukt en ging zitten. Dit was alles behalve wat ze had verwacht.
TAG:  Luke Walker. NOTES: -
THANKS SARA!
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Luke Walker

Luke Walker
━ Member ━


Posts : 37
IC : 8
Leeftijd : 29

“ Character „
Leeftijd: 26
Sex:
Family Tree: None




Welcome to the Circus Empty
BerichtOnderwerp: Re: Welcome to the Circus Welcome to the Circus Icon_minitimeza okt 25, 2014 9:28 pm

Luke ging iets rechter op zitten toen zijn blik die van de jonge vrouw kruiste. Een speelse twinkeling blonk in zijn geheimzinnige ogen toen hij haar gezicht nauwkeurig bestudeerde. Maar al snel was het moment weer voorbij en nam de ander wat verderop aan de bar plaats. Luke schudde grijnzend zijn hoofd. Hij kon er nog steeds niet bij waarom een meid zoals zij ook maar één voet in deze kroeg zou zetten. Levensgevaarlijk…letterlijk. Luke wilde dat hij voor deze keer eens ongelijk zou hebben, toen vlak na deze gedachte één van de mannen duidelijk besloten had om de nieuwkomer op zijn eigen manier te begroeten. De man hing bijna geheel over de vrouw heen en liet maar weinig ruimte tussen hen over. Dat was ook niet heel moeilijk, aangezien die kerel echt enorm was. Luke besteedde er in eerste instantie niet veel aandacht aan, aangezien het duidelijk niet om een Warlock noch shapeshifter ging. Geen echte bedreiging dus. Maar hoe langer de grote dronkaard bleef staan, hoe meer aandacht hij van de vrouw begon te eisen. Anderen om hen heen keken geamuseerd toe, benieuwd naar hoe dit af zou lopen. Niet best als het zo doorging, concludeerde Luke in stilte. Zijn gezicht vertrok toen de vieze dronkenlap het zelfs nog waagde om een kus in haar nek te geven en zijn armen om haar heen sloeg.
Luke’s blik richtte zich op de barman. “Hé, Mickey, zou je daar niet iets aan doen?” bromde hij met een knikje richting de jonge vrouw en haar nieuwste fanclub.
Tot zijn walging leek deze het alleen maar als leuk entertainment te zien. Mickey haalde lachend zijn schouders op. “Laat gaan, Walker. Dan hebben de mannen ook eens wat ander entertainment.” Zijn blik kreeg iets sinisters over zich. “Bovendien, die meid had wel beter moeten weten dan hier binnen te stappen. Ze vraagt er gewoon om.”
Luke rolde met zijn ogen. Typisch mensen. Als het op Warlocks aankwam, zou dit niet zo snel gebeuren, aangezien zij gemakkelijk op andere, minder misselijkmakende manieren konden krijgen wat ze wilden. En Shapeshifters waren tenminste empathisch genoeg om geen misbruik te maken van zo’n situatie. Maar mensen? Ugh.

Met ligt gefrustreerd gemompel gooide Luke uiteindelijk het restant van zijn drankje in één keer achterover, wat zijn keel licht deed branden. Normaal gesproken zou hij dat een lekker gevoel vinden, maar nu voedde het enkel zijn groeiende ergernis. Nog beduidend kalm stapte hij vervolgens van de barkruk af en begaf zich richting de groep mannen die zich inmiddels om de jonge vrouw had verzameld. Luke beukte twee van hen ruw met zijn schouders opzij, zodat hij bij de eerste van de groep kon komen die de fout in was gegaan: de enorme vent met rossig bruin haar. De man was zeker anderhalve kop groter dan hij was, maar lengte maakte in dit geval niet uit.
Plotseling veranderde Luke’s gezichtsuitdrukking van ernstig naar geamuseerd, om zich zo als een kameleon één te kunnen laten worden met de groep. Alleen zo kon hij dicht genoeg bij hun zogenaamde ‘leider’ in de buurt komen. Echt, mensen waren soms nog meer beesten dan Shapeshifters… Hij lachte gemaakt met de groep mee toen het meisje door de grote man werd vastgepakt. Een seconde later ontmoetten zijn ogen die van de reus. Om zijn lippen vormde zich een grijns. “Oké, dat was wel weer genoeg zo. Laat haar nu maar met rust.” Klonken Luke’s scherpe woorden, welke totaal niet paste bij de rest van zijn vrolijke uitstraling. Het had wel het gewenste effect; de man liet de vrouw los en ging recht tegenover Luke staan. Spottend keek hij hem aan en sloeg zijn armen over elkaar. “Oh ja? En wie ben jij om dat te bepalen?” galmde zijn krachtige stem door de ruimte. Op sommige plekken viel het direct stil. Iedereen leek toe aan een grootse vechtpartij.
“Ah, niemand.” Mompelde Luke terug, terwijl zijn blik afdwaalde naar een willekeurig punt. “Maar zeg straks niet dat ik je niet gewaarschuwd heb…” voegde hij er een stuk zachter aan toe, terwijl zijn grijns dit keer oprecht stiekem iets verbreedde. Op anderen kon het overkomen alsof hij zich terugtrok uit het conflict, echter niets was minder waar…
De dronkaard, duidelijk overtuigd dat Luke zich nu wel gedeisd zou houden na deze confrontatie, richtte zich weer tot het meisje en maakte zich klaar om zijn volgende ‘move’ te maken, maar net voor de reus haar ook maar dreigde aan te raken, waren het Luke’s linker wijs- en middelvinger die eerst zijn nek aanraakte. De onschuldig ogende aanraking liet een flinke schok elektriciteit door het hele lijf van de man gaan, net zolang tot deze bijna in elkaar leek te zakken. Het duurde zeker twintig seconde eer Luke zijn hand langzaam terugtrok, een pijnlijke brandmerk in de vorm van een zwarte wolvenkop op de nek van zijn tegenstander achterlatend. “Ik zei: dat was genoeg.”
Luke zwaaide met zijn twee vingers richting de groep om hem heen. “Iemand anders nog interesse?” Maar hij was nog niet uitgesproken of de menigte leek zich abrupt uit te dunnen. In al zijn bezoeken aan de Straight Law had hij nog niet eerder zijn krachten getoond. Het was dus niet gek dat anderen hem voor een gewoon mens hadden aangezien en nu toch meer op hun hoede waren. Een Warlock was namelijk niet in te schatten, net als de sterkte van zijn krachten, althans…dat vonden veel mensen.
Luke keek de reus grinnikend na toen deze zich uiteindelijk, al strompelend en lichtelijk natrillend, weer zo onopvallend mogelijk in de menigte liet opgaan, waarschijnlijk doordrenkt van schaamte. Hm, vanaf hier leek de wolvenkop eerder op een zuigzoen… Was dat even toevallig. Schoot het door Luke heen.
“Als je er nog zo eentje wilt, weet je me te vinden, lieverd~!” riep Luke de ander op overduidelijk geamuseerde toon na, doelend om de zogenaamde zuigzoen. Hierna richtte hij zijn aandacht op de vrouw. In eerste instantie zweeg hij en zocht haar blik. “Hé, alles…oké?” vroeg hij even later mompelend. Terwijl hij op antwoord wachtte, verplaatsten zijn olijfkleurige ogen zich naar de barman. “Eén whisky en een Bacardi voor de dame.” Zei hij kort. Een ietwat bezorgde uitdrukking stond inmiddels op zijn anders vrij serieuze gezicht toen hij haar het drankje aanreikte. Hopelijk was ze niet al te erg van slag. Oh god, hopelijk ging ze niet huilen… Dat zou kunnen natuurlijk, maar hoe moest hij…? Wat kon hij…? Oh help…
Vertwijfeld wachtte hij haar reactie af.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Lara Alston

Lara Alston
━ Member ━


Posts : 35
IC : 10

“ Character „
Leeftijd: 20
Sex:
Family Tree: On my one~




Welcome to the Circus Empty
BerichtOnderwerp: Re: Welcome to the Circus Welcome to the Circus Icon_minitimezo okt 26, 2014 8:16 pm


Ongemakkelijk keek ze rond de kroeg, en ze voelde de ogen van de mannen in haar rug prikken. Ze negeerde het verder, wat kon ze anders ook doen? Als ze er iets van zou zeggen zou ze de aandacht alleen maar nog meer op zichzelf vestigen en dat was nou net niet wat ze op dit moment nodig had. Ze draaide haar glas wat rond, en nam zo nu en dan een slok. Elke slok die ze nam liet een licht getintel achter in haar keel, dat gevoel stelde haar wel iets meer op haar gemak. Toen ze op het punt stond om de kroeg te verlaten, werd ze vastgegrepen door een of andere vieze man. Hij boog zich zowat helemaal over haar heen, en zijn adem was misselijkmakend. Een geur van bier en sigaretten drongen haar neusgaten binnen en ze ging bijna over haar nek. Lichtelijk in paniek probeerde ze zichzelf los te trekken, maar dat had alles behalve het gewenste effect. Zijn greep verstevigde en hij probeerde haar zelfs te kussen. Haar gezicht vertrok van afgrijzen en boos duwde ze de man van haar af. "Ga weg!" riep ze geïrriteerd uit. De man luisterde niet en sloeg zijn armen alleen maar steviger om haar heen. Het enige waar ze op dit moment nog maar aan kon denken, was maken dat ze hier wegkwam. Lara was zich vaag bewust van de groep die zich om haar heen had verzameld, allemaal duidelijk geamusseerd. Ze snapte niet waarom de jongen die ze had ontmoet een bar als dit aan haar zou aanraden, waarschijnlijk had hij haar gewoon in de maling genomen.

De stank van zweet en bier lieten haar bijna van haar stokje gaan, maar ze hield vol. "Laat me los! riep ze nog wat harder, maar de angst in haar stem was duidelijk te horen. Haar stem klonk als een zwak gejammer tussen het gelach van de dronken mannen. Plotseling hoorde ze een stem, en ze herkende het gezicht van de man. Het was de man waar ze haar blik aan het begin nog op had laten vallen. "Oké, dat was wel weer genoeg zo. Laat haar nu maar met rust.” hoorde ze hem zeggen, en even liet ze een zucht van opluchting los. Maar die opluchting verdween al snel, want de man die haar nog altijd in zijn greep hield was absoluut niet van plan om haar los te laten. De man was niet onder de indruk, maar Lara wist wel beter. De stilte was ondertussen wel gevallen, en je zag veel lachende gezichten die wel wisten wat er ging komen. Er hing een gespannen sfeer, maar wat niemand wist was dat ze een warlock onder zich hadden. De meeste dachten dat de man zich na deze woorden terug trok, maar niets was minder waar. De forse man richtte zijn blik weer op haar, maar voordat hij ook maar dicht bij haar in de buurt kwam viel de jongen hem aan. Het enige wat hij deed was zijn vingers in de nek van de man leggen, maar dat was genoeg om hem kermend op de grond te laten vallen. Verschillende vonken waren te zien, en Lara haar gezicht vertrok in afgrijnzen. Toen hij klaar was, vroeg hij of iemand verder nog intresse had. De sfeer was veranderd in een voelbare angst, en meteen deinsden de mannen terug. Eindelijk kon ze weer een beetje normaal ademen, en ze richtte haar blik op de misterieuze jongen. Hij riep de man die haar lastig had gevallen nog na, die al schamend afdroop en zich in de menigte voegde. De jongen sprak haar aan, en even schudde ze haar hoofd en slikte. "Ik, uh... Ik weet het niet." zei ze met een verwarde stem en keek hem toen recht aan. Hij bestelde vervolgens een whisky voor zichzelf en een bacardi voor haar, maar ze was nog aardig van slag. Ze wou eigenlijk nu meteen de kroeg uit rennen, maar dat kon ze niet maken tegenover de man die haar had geholpen. En ze moest eerlijk toegeven, hij zag er goed uit. "Wat doe je hier eigenlijk? Wat is dit voor kroeg?" Hij leek haar nou niet echt het type voor deze kroeg, al was ze dat zelf natuurlijk ook totaal niet. Hij zal zich waarschijnlijk ook wel afvragen wat zij hier deed, maar eerlijk gezegd had ze zelf ook werkelijk geen idee. Ze keek opnieuw weer even rond, maar buiten wat blikken die op hun werden gegooid werd ze nu met rust gelaten. Ze voelde zich slap en nutteloos, vooral omdat ze niet voor zichzelf op had kunnen komen. Ookal was ze waarschijnlijk toch niet uit die situatie gekomen, als shapeshifter had ze toch wel iets meer haar best kunnen doen. En hij dacht nu vast dat ze zwak was, en dat was precies het beeld wat ze niet voor zichzelf wilde schetsen. Maar ze had dat nu al aardig voor zichzelf verpest en dat wist ze zelf ook wel. De barman zette hun drankjes voor hun neer en ze draaide haar lichaam richtig de jongen. Ze deed haar mond open om nog iets te vragen, maar bedacht zich op het laatste moment weer en sloot haar mond. In plaats daarvan pakte ze haar bacardi op en nam twee slokken, die ze meteen voelde branden in haar keel. De alcohol voelde ze inwerken op haar lichaam, het gaf haar een warm gevoel. Ze dacht plots aan het feit dat ze hem eigenlijk nog helemaal niet had bedankt. "Bedankt nog trouwens, van daarnet." zei ze en keek even in zijn olijfkleurige ogen. Ze wist zeker dat niemand hier wist dat hij een warlock was, door de nogal verastte reactie van de mannen.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Luke Walker

Luke Walker
━ Member ━


Posts : 37
IC : 8
Leeftijd : 29

“ Character „
Leeftijd: 26
Sex:
Family Tree: None




Welcome to the Circus Empty
BerichtOnderwerp: Re: Welcome to the Circus Welcome to the Circus Icon_minitimema okt 27, 2014 11:31 am

Luke knikte begrijpend toen de jonge vrouw nog wat uit het veld geslagen op zijn vraag antwoordde of het wel ging. Een geruststellende glimlach sierde zijn gezicht. “Ah ja, welkom in de Straight Law, zo gaan die dingen hier.” Zijn ogen zochten de hare even op. “Geen zorgen, die gasten zullen je nu niet snel meer lastigvallen.” Klonk zijn vriendelijke stem, waarna hij een slok van zijn drankje nam. Lachend knikte hij richting haar glas. “Drink. Het helpt.” Het klonk niet als een bevel, eerder als een uitnodigend gebaar. Ze zag eruit alsof ze wel een drankje of twee kon gebruiken. Luke gaf haar gelijk.
“Wat doe je hier eigenlijk? Wat is dit voor kroeg?” vroeg het meisje, waarna Luke het niet kon laten om te grinniken. “Ik zou jou hetzelfde kunnen vragen.” Was zijn eerste antwoord. Een eigenwijze uitdrukking verscheen op zijn gezicht. “Maar om antwoord te geven op je vraag… Normaal gesproken is dit een plek waar je met rust gelaten wordt en iedereen zich alleen met zijn eigen zaken bemoeit.” Hij haalde bedenkelijk zijn schouders op. “Dat trekt me wel. Ik zit niet te wachten op anderen die me vertellen wat ik wel en niet moet doen of die doen alsof ze me kennen...” Zijn blik gleed richting de bar. “Maar ik had kunnen weten dat een mooie, jonge vrouw, zoals jij een uitzondering op de regel zou kunnen vormen. Dus…sorry dat ik je niet eerder te hulp ben gekomen toen ze je lastig vielen.” Dit gezegd hebbende, reikte Luke weer naar zijn glas, waardoor zijn hand per ongeluk de hare aanraakte. Het duurde slechts een seconde, maar het was genoeg om een verraste glinstering in zijn ogen te laten verschijnen. Direct gingen zijn ogen terug naar het meisje. “Ah, bij nader inzien had je misschien helemaal niet mijn hulp nodig!” Sprak hij zacht, alsof hij het eigenlijk tegen zichzelf zei. Voorzichtig boog hij zich iets naar het meisje toe. “Als shapeshifter zijnde, bedoel ik.” Fluisterde hij. Luke grinnikte. “Stel je voor dat je voor hun ogen veranderd was, dan had ik echt de gezichten van die gasten willen zien!” Hm, hij zei wel erg veel, zeker voor zijn doen. Normaal was hij nooit zo 'open' en vertellend naar anderen toe. Hij schudde zijn hoofd en ging met een hand door zijn haar. Met een kritische blik bekeek hij zijn glas, alsof daar de oorzaak lag van zijn gebabbel. Even viel er een stilte.
Uiteindelijk zuchtte hij en keek vanuit zijn ooghoeken naar het meisje. “Wat denk je ervan; zullen we hier weggaan? Ik denk dat die door testosteron –gedreven gasten vroeg of laat toch nog hun mannelijkheid willen bewijzen, dus.” Luke maakte zich al klaar om te vertrekken door de kraag van zijn leren jas weer wat op te trekken, er vanuit gaande dat het meisje hier ook wel zou snel mogelijk weg zou willen inmiddels. “Dan kun jij mij mooi uitleggen waarom een jonge, vrouwelijke shapeshifter in godsnaam een kroeg als dit, in Griffinbeach nota bene, zou bezoeken" even zweeg hij en vervolgde toen: "én je kunt me vertellen hoe je heet.” Luke stak zijn hand al naar haar uit en glimlachte. "Luke." Bewust liet hij zijn achternaam achterwege, niet omdat het meisje die niet zo mogen weten, maar het gespuis om hen heen was een ander verhaal. Je wist op deze plek nooit zeker wie vriend en vijand was en de naam Walker riep meestal niet veel goeds op bij de meesten...
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Lara Alston

Lara Alston
━ Member ━


Posts : 35
IC : 10

“ Character „
Leeftijd: 20
Sex:
Family Tree: On my one~




Welcome to the Circus Empty
BerichtOnderwerp: Re: Welcome to the Circus Welcome to the Circus Icon_minitimema okt 27, 2014 4:35 pm


De jongen glimlachte vriendelijk naar haar, en ze ontspande wat meer. Hij was duidelijk niet zoals die andere vieze dronkenlappen die hier rondliepen, en zo zag hij er ook absoluut niet uit. Ze wilde de gast die haar hierheen had gestuurd nu meteen opzoeken en even duidelijk vertellen dat ze van dit soort grappen niet echt gediend was, maar ze had natuurlijk geen idee waar ze moest beginnen. En de stad kende ze al helemaal niet, dat was wel duidelijk. ''Nee, dat hoop ik van niet.'' zei ze met een geïrriteerde stem, doelend op de mannen. Hij wees naar haar glas, en zei dat ze wat moest drinken. Ja, hielpen deed het zeker. Ze gehoorzaamde en gooide het laatste beetje achterover en zette haar glas weer op de bar. Vroeger toen ze wat jonger was had ze een lichtelijk drankprobleem gehad, mede dankzij de foute vrienden. Ze was daar nu wel overheen, maar ze bleef toch nog altijd gevoelig voor alcohol. Hij kaatste haar vraag terug, en even grinnikte ze. Ze had ook wel verwacht dat hij hetzelfde zou vragen. “Maar om antwoord te geven op je vraag… Normaal gesproken is dit een plek waar je met rust gelaten wordt en iedereen zich alleen met zijn eigen zaken bemoeit.” Hij haalde even zijn schouders op. “Dat trekt me wel. Ik zit niet te wachten op anderen die me vertellen wat ik wel en niet moet doen of die doen alsof ze me kennen... Maar ik had kunnen weten dat een mooie, jonge vrouw, zoals jij een uitzondering op de regel zou kunnen vormen. Dus… sorry dat ik je niet eerder te hulp ben gekomen toen ze je lastig vielen.” Lara knikte even bedenkelijk en er verscheen een speelse glimlach rond haar lippen. ''Iemand had me deze bar aangeraden, maar die had niet helemaal door wat ik met gezellig bedoelde blijkbaar.' zei ze en dacht terug aan het gesprek. Het zal wel. Toen hij zijn glas wou pakken, raakte hij haar hand daarbij even aan. Meteen schoten zijn ogen richting die van haar, en ze fronste even. Ze wist niet precies wat hij hiermee bedoelde, maar toen hij zich voorover boog en fluisterde waar hij het over had keek ze hem even geschrokken aan. Ze drukte haar vinger even tegen zijn lippen. ''Niet zo hard alsjeblieft.'' siste ze hem toe en keek hem even doordringend aan. Ze trok haar vinger terug en keek even om zich heen. Je wist maar nooit hoe ze hier op een shapeshifter zouden reageren, en aangezien deze stad bekend stond om zijn warlocks... En ze was zelf niet zo van openheid, om het zo maar te zeggen. Ze knikte toen hij een voorstel maakte om hier weg te gaan, graag zelfs. ''Laten we dat maar doen. En wat ik hier doe? Ik ben in Griffinbeach voor wat meer... avontuur in mijn leven, om het zo maar even te zeggen.'' zei ze en keek hem even onderzoekend aan. ''En ik kwam een jongen tegen, die wat leuke kroegen hier had voorgesteld en dit was er een van. Niet wetende wat ik hier aan zou treffen.'' Ze knarste even met haar tanden van boosheid, maar liet dat toen weer varen. ''Lara. Aangenaam.'' Ze pakte zijn hand en schudde deze even, om vervolgens richting de deur te lopen. ''Kom je?'' glimlachte ze en stapte de deur uit. Natuurlijk volgde weer heel wat ogen hun, maar dat kon haar verder nu maar weinig schelen. Meteen toen ze naar buiten stapte kwam de kille lucht haar weer tegemoet, die haar opnieuw even deed rillen. Ze trok de kraag van haar jas iets verder omhoog om haar gezicht hier half achter te verbergen. Lara begon de alcohol nu toch wel aardig te voelen, waarschijnlijk ook omdat ze er al zo lang niet meer van had gedronken. Maar het maakte haar wel een stuk losser dan normaal, en dat was ook niet verkeerd. ''Dus, Luke... Die daarbinnen wisten niet dat je een warlock was, hè?'' vroeg ze en greens even in zijn richting. De verbaasde reactie daarbinnen vertelde eigenlijk al genoeg. Ze liep langzaam over de stoep, en kwam af en toe wat donkere steegjes tegen. Vage schaduwen stonden daar dan, met zaken die het daglicht niet kon verdragen. En zij kon er ook wel wat van weten, ze heeft zich nog vaak genoeg aardig in de nesten gewerkt. Ze draaide haar hoofd weer in Luke zijn richting. ''Woon jij hier ook in de stad?'' vroeg ze zich af en keek hem even aan.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Luke Walker

Luke Walker
━ Member ━


Posts : 37
IC : 8
Leeftijd : 29

“ Character „
Leeftijd: 26
Sex:
Family Tree: None




Welcome to the Circus Empty
BerichtOnderwerp: Re: Welcome to the Circus Welcome to the Circus Icon_minitimedi okt 28, 2014 4:49 pm

Luke’s wenkbrauwen schoten een paar millimeter de lucht in toen het meisje plotseling haar vinger op zijn lippen drukte, nadat hij haar ware identiteit had onthuld. Een grijns verscheen, voor zover dat ging met haar vinger nog steeds op zijn mond. Luke knikte braaf en grinnikte als antwoord.
Hij luisterde aandachtig toen ze vertelde dat ze in Griffinbeach was voor wat meer “avontuur in haar leven”, wat ze daar ook mee bedoelde. Bij het verhaal over de jongen die haar deze kroeg had aangeraden, verscheen er een frons op zijn voorhoofd. Vreemd dat iemand haar hierheen zou sturen. Welke bedoeling had hij daarmee gehad? Waarschijnlijk geen goede, aangezien het meisje, wat zich nu voorstelde als Lara, binnen de eerste vijf minuten al een nare ervaring had opgelopen. Maar het kon natuurlijk ook zijn dat de jongen per ongeluk de verkeerde naam had doorgegeven. Liet Luke nu niet gelijk van het slechtste uitgaan.
Hij schudde Lara’s hand. “Lara…” bedenkelijk proefde hij de naam op zijn tong. Ja, dat vond hij wel bij haar passen. “Aangenaam!” Vervolgens liep hij kalm achter haar aan toen ze de deur uitging. Hijzelf vond het ook allerminst erg om de kroeg te verlaten en bedacht zich dat dit misschien wel de laatste keer was geweest dat hij hier kwam, tenminste…voor een tijdje. Mensen hadden nou eenmaal de neiging een warlock te onthouden als ze een stunt als hij uithaalde en daar zat Luke niet op te wachten. Hij genoot van de anonimiteit die hij gewoonlijk had.

Zijn ogen gingen naar opzij, richting Lara, toen ze tegen hem sprak. “Dus, Luke…Die daarbinnen wisten niet dat je een warlock was, hè?” Haar grijns deed hem ook even licht grijnzen.
“Aan hun reactie te zien niet nee.” Mompelde hij met een aanstekelijk lachje. “Zoals ik al zei wil het graag zou houden dat niemand weet wie én wat ik ben, tenzij ik dat toesta.” Alleen degenen die Luke echt kenden (en dat waren er maar weinig) zouden kunnen weten wat dat laatste precies inhield. In feite was hij meer dan een gewone warlock. In zijn aderen stroomde het bloed van een lange lijn, machtige warlocks, waarvan de vorige generatie nu aan het hoofd van één van de grootste maffiabendes in de onderwereld stond. Deze generatie kon ook wel als één persoon gezien worden; Luke’s vader, Rennan Walker.
Luke stak de handen in de zakken van zijn jas. Het begon aardig koud te worden zo laat op de avond. Als hij diep uitademde was er ook een wolkje te zien waar de adem zijn mond verliet. Luke keek er even naar en liet de wolkjes met een korte spreuk de vormen van allerlei dieren aannemen en in de rondte dansen, om hem en Lara heen. Zulke simpele spreuken had hij al op jonge leeftijd geleerd, dus kon hij zonder moeite de dieren laten dansen en zich tegelijkertijd op zijn gesprek met Lara concentreren.
''Woon jij hier ook in de stad?” vroeg zij hem.
Luke haalde zijn schouders op. “Min of meer.” Zijn ogen ontmoetten de hare. “Momenteel wel, maar ik reis veel, dus ik heb niet echt een thuis. En jij? Je zei dat je in Griffinbeach bent voor wat meer avontuur. Hoe bevalt het tot nu toe?” Bij zijn laatste vraag kon hij het niet laten om ondeugend te grijnzen, aangezien Lara sowieso nu één negatieve ervaring in Griffinbeach had. Hij aarzelde even voor hij verder sprak. Zijn blik gleed naar het einde van de straat. “Als je wilt…kan ik je best wat rondleiden door de stad.” Stelde Luke plotseling voor. Hoe hij ineens op dat idee kwam, wist hij zelf ook niet. Op de één of andere manier zou hij het gewoon niet erg vinden om nog wat extra tijd met Lara door te brengen. Een mysterieuze uitdrukking verscheen op zijn gezicht. “Ik weet niet hoeveel je al hebt gezien, maar je weet maar nooit waar een rondleiding van een warlock je naartoe brengt…” Afwachtend keek hij Lara aan, benieuwd naar haar reactie. Het was waar; hij zou haar waarschijnlijk plekken kunnen laten zien waar je met de normale toeristische route nooit zou komen. Plekken doordrenkt van magie en mysterie, als je het zo wilde noemen. Een avontuurlijk type als zij zou het zeker kunnen waarderen. Hopelijk was ze dan ook avontuurlijk genoeg om nu niet terug te deinzen bij dit voorstel van een, voor haar vreemde, warlock. Nieuwsgierigheid blonk in zijn ogen toen hij haar diep in de ogen aankeek.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Lara Alston

Lara Alston
━ Member ━


Posts : 35
IC : 10

“ Character „
Leeftijd: 20
Sex:
Family Tree: On my one~




Welcome to the Circus Empty
BerichtOnderwerp: Re: Welcome to the Circus Welcome to the Circus Icon_minitimedi okt 28, 2014 9:06 pm


Om zichzelf warm te houden, liep ze stevig door en trok haar mauwen over haar handen heen. Ze had werkelijk geen idee hoe laat het was, maar dat kon haar nu ook niet zoveel schelen. Ze was morgen toch vrij. Hopelijk dan, tenzij haar baas haar weer opbelde dat ze toch nog een dienst moest draaien... Dan meldde ze zich wel ziek. Ze was toch niet van plan geweest überhaupt te gaat slapen. Ze draaide haar hoofd lichtelijk op zij en keek naar de grond. “Aan hun reactie te zien niet nee.” mompelde Luke. “Zoals ik al zei wil het graag zou houden dat niemand weet wie én wat ik ben, tenzij ik dat toesta.” sprak de jongen en Lara keek hem even met een scheve glimlach aan. Misschien was ze wel heel naïef om nu met hem over straat te lopen, aangezien ze hem amper kende. Maar ze kende hier eigenlijk helemaal niemand, dus waarom ook niet? En hij was erg vriendelijk en gezellig, wat natuurlijk ook telde. ''Ah, het mysterieuze type.'' zei ze grijnzend en keek weer even zijn kant op. Toen hij een van zijn magische trucjes op de damp uitoefende, lachte ze even kort. Ze keek geïntresseerd hoe de dieren om hun heen dansten, en richtte haar blik toen weer op Luke. “Momenteel wel, maar ik reis veel, dus ik heb niet echt een thuis. En jij? Je zei dat je in Griffinbeach bent voor wat meer avontuur. Hoe bevalt het tot nu toe?” Toen ze zijn ondeugende lachje zag wist ze meteen waar hij op doelde. Haar blik vertrok in een grimas. ''Oh ja, wat een avontuur.'' Het sarcasme droop werkelijk van haar woorden. ''Maar ik woon hier sinds een paar dagen, in een appartementje.'' ze liet erbuiten waar precies, dat soort dingen hoefde je niet meteen op tafel te gooien. Ze liet verder ook ter zijde dat ze hier ook merendeel was om haar problemen die ze thuis had te ontvluchten. Hier had ze tenminste een nieuw begin. “Als je wilt…kan ik je best wat rondleiden door de stad.” stelde hij toen plots voor. Ze keek hem even verbaasd aan, maar glimlachte toen. “Ik weet niet hoeveel je al hebt gezien, maar je weet maar nooit waar een rondleiding van een warlock je naartoe brengt…” Lara greens even zijn kant op, en richtte haar blik toen weer naar beneden. Het was misschien een risico, maar ze was haar oude leventje dan ook wel spuugzat, dus besloot ze op zijn voorstel in te gaan. En wat meer tijd met Luke doornemen was ook zeker niet onaantrekkelijk. Hij had zo'n mysterieuze achtergrond, en ze was zeker wel benieuwd. ''Met warlocks weet je het inderdaad maar nooit.'' zei ze met een geïntresseerde stem. ''Maar graag, de gewone plekjes hier in de stad ken ik toch al.'' Ze trok haar gezicht strak toen ze een paar zwarte schaduwen op hun af zag komen. Haar dierlijke instinct voelde natuurlijk meteen het gevaar aan, dus hield ze haar pas lichtelijk in. Ze kneep haar ogen samen, maar zag toen dat ze een steegje in sloegen en richtte haar blik weer op Luke. Met een nieuwsgierige twinkeling in haar ogen bleef ze even stil staan. ''Je bent wel te vertrouwen, toch?'' vroeg ze en keek hem een pesterig aan. Ze vroeg dit meer voor de grap dan dat ze het echt meende, omdat áls dit niet het geval was hij het haar toch niet zal vertellen. Verderop hoorde ze een paar mensen naar elkaar schreeuwen, waarschijnlijk een stel dronkenlappen die weer eens ruzie hadden. Ze draaide haar hoofd in de richting van de mensen en keek Luke even fronsend aan, doelend op het geluid. Ze probeerde te verstaan waar de mensen het over hadden, maar de woorden waren amper te verstaan omdat ze niet goed uit hun woorden konden komen door de alcohol.
Terug naar boven Ga naar beneden
 

Welcome to the Circus Empty
BerichtOnderwerp: Re: Welcome to the Circus Welcome to the Circus Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
 

Welcome to the Circus

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
KAECHAN :: {{❥ Griffinbeach :: Griffinbeach :: Oldbay-