Profile
you are not logged in or registered.

(LOG IN||REGISTER)


INBOX // PROFILE
Welcome
Welkom op Kaechan RPG, dé online rpg waar je een warlock of een shapeshifter kunt zijn.
Sluit je aan bij Family Trees of ga zelf op onderzoek uit in Griffinbeach, Soulsilver, Woodley of Oldbrook.

"A masquerade of Heroes"

14-04-2015 ~ Nieuwe Regels FC

27-03-2015 ~ Kaechan 2.0 Plot.

27-03-2015 ~ New Layout.

23-03-2015 ~ Kaechan 2.0 [Site]

Family Trees
The Elite.
The Venom.
None.
None.
None.
Apply here for a Tree
Census
WARLOCKS
ADULTS 9 26
TEENAGERS 4 3
SHAPESHIFTERS
ADULTS 11 21
TEENAGERS 4 5
TOTAAL 28 55
Season
season: spring / seizoen: lente
Switch Character
Charactername
Password


Credits
©2014-2015 KAECHANRP is ontworpen, bedacht en gecodeerd door JUNG DAEHYUN , gehost op een FORUMOTION forum.
Met dank aan Peter, Kim, Rose, Vance en Michelle voor het helpen met een enkele code / tekst / images.
©opyrights reserved to the original artists!

Dit forum werkt het allerbest op:

google chrome

Maar werkt ook prima op:

firefoxinternet explorersafari

Deel
 

 Sorry for the coffee

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Colless Lintu

Colless Lintu
━ Member ━


Posts : 119
IC : 6
Leeftijd : 28

“ Character „
Leeftijd: 15
Sex:
Family Tree:




Sorry for the coffee Empty
BerichtOnderwerp: Sorry for the coffee Sorry for the coffee Icon_minitimezo okt 26, 2014 7:25 pm






Herfst, hij vond het een prachtig seizoen. Hoe de bomen een gouden kruin kregen, en vervolgens de aarde met hun bladeren bedekte. Ok vond hij persoonlijk de temperatuur een stuk aangenamer in de herfst. Het was weer waarmee je met een sweather kon rondlopen zonder dat je je moest zorgen maken dat het tegen de middag alweer dodelijk zou zijn om eer nog een aan te houden. Maar nu was het goed. Geen overdreven warm weer, en gelukkig ook niet te koud, want dat is ook nooit fijn. Rillend je dagelijkse gang van zaken doen zorgt er ook maar voor dat de dag traag vooruit gaat, een slakkengang zou het zelfs kunnen noemen. Maar met het huidige weer, daar was Colless tevreden mee.

Er was nog wel iets waar de jongen op het moment tevreden mee was, en dat was dan de koffie die hij vasthield. Nog zo vroeg in de ochtend had hij even wel een opkikker nodig, of anders zou hij wel meer op een wandelend lijk lijken. Dus was hij maar vlug even ergens binnengesprongen om een cafeïne bom te gaan kopen. Niet dat hij zoveel van koffie hield, maar het begon op hem te groeien. Als je s ’morgens ergens heen moet en de enigste mogelijkheid is de bittere drank dan nam hij die maar aan. Plus hij deed er ook wel gewoon veel suiker in, en dat hielp dan ook wel een beetje met de smaak.

Toch kon hij nu maar beter doorlopen. Hij was eigenlijk de rede vergeten waarom hij zo vroeg, in het weekend dan nog wel, was opgestaan. De rede zat ergens in zijn achterhoofd, maar deze leek met de minuut verder weg te trekken. Uiteindelijk had Colless maar besloten dat het niet zo belangrijk zou zijn, anders zou hij de gedachten wel wat langer kunnen vasthouden. Of hij zou het op de slaperigheid kunnen steken, die was altijd een geldige reden om dingen te vergen, al vond hij hetzelfde. Hij kende echter wel mensen die die mening van hem niet deelde. Blijkbaar was dit geen excuus om je test niet mee te maken.

Hij wandelde verder, terwijl de jongen zich nu begon af te vragen wat hij dan nog wel zou doen. Veel zin om nu al terug naar huis te gaan had hij niet. Daar zaten taken en huiswerk op hem te wachten, en die ontweek hij liever nog wel even als hij kon. Natuurlijk kon hij altijd een willekeurige winkel binnenspringen om daar eens te gaan kijken, of hij kon misschien ook specifieker zijn en een boekenwinkel, of iets anders, opzoeken. Maar toen, plots, bleef zijn voet achter iets steken. Erna zou hij niet meer herinneren wat het was, maar de andere momenten kon hij wel onthouden. De koffie vloog uit zijn handen, en hulpeloos greep hij erna terwijl hij tegelijkertijd zijn evenwicht probeerde te houden. Maar het was voor niets. Hijzelf beland op de stoep, en de koffie, die kwam terecht op de persoon die juist voor hem liep. Na wat over zijn neus gewreven t hebben kroop hij recht, en zag hij pas wat er echt was gebeurd. Bijna direct zei hij “Het spijt, enorm veel!”

ooc: Hoop da het goed is ^^'
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Xavier Beochan

Xavier Beochan
━ VIP ━


Posts : 137
IC : 44

“ Character „
Leeftijd: 31
Sex: Male
Family Tree: None




Sorry for the coffee Empty
BerichtOnderwerp: Re: Sorry for the coffee Sorry for the coffee Icon_minitimezo okt 26, 2014 9:17 pm

I won't let you be the death of me
I know I've lost my mind before But I'm back and I'm better than ever

Xavier had Lilith beloofd dat hij de steen die hij ontvangen had bij zich zou houden zodat zij weg kon vluchten. Ze zouden elkaar later deze week weer ontmoeten om de steen terug te geven aan Lilith. Eerst had Xavier er over na gedacht om helemaal niet terug te gaan naar Lilith en die steen voor zichzelf te houden en kijken wat het kon. Maar toen hij er nog eens over na dacht, dacht hij dat het misschien beter was als hij wel die steen terug zou geven. Zeker nu hij had gezien hoeveel mensen op haar hielen hadden gezeten en hoeveel er een prijs op zijn hoofd hebben gezet. Xavier was dan ook wat onopvallend over straat gegaan en probeerde vooral het felle licht van de steen te dimmen met zakje en kleding. Maar tevergeefs wisten de mannen hem nog steeds te vinden. Xavier keek op zij waar de mannen aan de andere kant van de straat liepen. Snel keek hij naar achteren waar er ook een paar liepen. Hij versnelde zijn pas en als hij op keek deden de mannen hetzelfde. Wat moest hij doen? Weg rennen? Dat zou aandacht trekken, in een steegje verdwijnen zou misschien nog erger zijn. Xavier versnelde toch zijn pas en rende weg.

Zonder ook maar heel erg op te letten waar hij naar toe rende kwam hij in botsing met een jongen. Hij voelde hoe heette vloeistof op zijn leren jas terecht kwam en hoe hij de grond raakte. Hij draaide zich vluchtig om naar de jongen waar hij tegen aan gelopen had. Daarna keek hij op naar de mannen die achter aan liepen. Hij greep de steen vast in zijn jaszak en vloekte zachtjes in zichzelf. Hij hoorde de woorden van de jongen maar half, maar hij wist dat de jongen nu net zo hard in de problemen zat. De mannen zouden denken dat het een afleiding was, dan Xavier nu de steen in de gozer zijn zak gestoken zou hebben. Hij keek nog eens naar de jongen.
'Ik ga meer spijt krijgen.' Zei hij zachtjes tegen de jongen. Hij sprong overeind en trok de jongen met hem mee. 'Vertrouw me alsjeblieft.' Zei hij tegen de jongen. 'Ren.' Zei hij en duwde de jongen in de richting die hij op moest. Xavier rende achter de jongen aan. Hield de steen goed in zijn handen vast. Keek af en toe achter om, maar hield nu voor al oog op de jongen. Het arme kind werd alle kanten opgesleept door Xavier, maar hij moest die mannen kwijt zien te raken.

Na een paar flinke straten te hebben af gerend wist Xavier zich in een steegje te verstoppen en trok de jongen met zich mee. Hij hijgde kort even uit en verzekerde zichzelf er van dat de mannen weg waren. Hij kon net zien dat ze de andere kant op de rende en zo Xavier en de jongen uit het oog zouden verliezen. Xavier keek weer om naar de jongen.
'Heb je, je bezeerd?' Vroeg hij aan de jongen.
made by Kíli
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Colless Lintu

Colless Lintu
━ Member ━


Posts : 119
IC : 6
Leeftijd : 28

“ Character „
Leeftijd: 15
Sex:
Family Tree:




Sorry for the coffee Empty
BerichtOnderwerp: Re: Sorry for the coffee Sorry for the coffee Icon_minitimema okt 27, 2014 6:38 pm





Het ergste wat hij dacht dat kon gebeuren was dat deze man boos zou worden, en hem vragen de was kosten te betalen. Of dat hij zijn neus had gebroken bij zijn valt. Anders zou Colless het nog vervelend hebben gevonden als alle voorbijgangers hen zouden aanstaren, zoals mensen doen bij ongelukken. Maar om een of andere reden had hij geen rekening gehouden dat de man zelf misschien wel in de problemen was, hoe kon hij daar nu niet aan denken. Maar natuurlijk dacht hij niet aan zo een dingen, hij kende niet echt iemand die zulke gedachten in zijn hoofd haalde. Dus toen de man hem mee rechttrok terwijl hij zei dat hij meer spijt ging krijgen begon Colless over deze optie te denken. Net wou hij vragen waarom, maar de man was hem voor. Hij vroeg als hij hem wou vertrouwen, en nu wou hij nog altijd vragen waarom. Het gebeurt niet echt elke dag dat de persoon waarover je een kop hete koffie gooit je vraagt hem te vertrouwen. Maar de aansporing om te rennen, te samen met een duw in zijn rug kreeg hem anders wel zo ver, vooral toen de man zelf ook begon te lopen.

Hij liet de vreemdeling lichtjes voorlopen, gedeeltelijk zodat hij de weg kon aanwijzen, en de andere reden was dat hij gewoon niet zo lang kon lopen, hij was nooit de sportiefste geweest. Ook nu moest hij wel wat hijgen, maar geluk was het niks ernstig. Ook al was hij niet de sportiefste hij was ook niet zo vlug uitgeput door wat lopen. Hij noemde dit liever luid ademen. Maar nog steeds snapte hij de reden voor het lopen niet. Die man had het niet in geuren en kleuren uitgelegd, maar gewoon met een duw en een woordje hem weg gekregen. Toch dacht hij wel dat er iets aan de hand was, hoe de man de hele tijd achter zich staarde, zoekend naar personen waar hijzelf niet op lette op het moment. Colless keek nu liever voor zich uit, hij kende zichzelf goed genoeg. Als hij nu de hele tijd om zou kijken zou hij nog wel een ontmoeting met de grond krijgen.

Na nog wat geren werd hij dan uiteindelijk in een steegje getrokken, waar ze blijkbaar stopte. Hij zag dat de man zelf wat hijgde, maar ook dat hij precies naar iets zocht. Colless keek nog vlug even naar de man, maar al snel liet hij zich tegen een muur vallen, en rustte hij even uit. En dat was tot de man vroeg of hij gewond was. Colless keek weer op, en richtte zich op de man. Maar lang keek hij hem niet aan of zijn ogen flitste al naar een ander aandacht punt. Op de vraag antwoorde hij wel. “Nee, niks aan de hand, gewoon niet gewend aan rennen.” Zei hij op nog een licht hijgende stem. Maar nu bedacht hij weer dat hij bij een totaal vreemde stond, die nog eens achter volgt werd én warme koffie op zich had gekregen. “En jij, niks ergs aan de hand?” het klonk nogal twijfelend, alsof hij niet echt wist wat hij moest zeggen. Zenuwachtig wreef hij door zijn haar, terwijl hij een beter zin in zijn hoofd formuleerde. Hij keek nog eens naar de man, en toen gleed zijn blik naar de ingang van de steeg. “Wie waren dat eigenlijk?” vroeg hij toen maar, hopend dat hij toch een antwoord zou krijgen.


ooc: -
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Xavier Beochan

Xavier Beochan
━ VIP ━


Posts : 137
IC : 44

“ Character „
Leeftijd: 31
Sex: Male
Family Tree: None




Sorry for the coffee Empty
BerichtOnderwerp: Re: Sorry for the coffee Sorry for the coffee Icon_minitimewo okt 29, 2014 12:12 pm

I won't let you be the death of me
I know I've lost my mind before But I'm back and I'm better than ever

Nooit had Xavier verwacht dat hij de mannen achter hem aan zou krijgen. Natuurlijk wist hij dat de steen gevaar met zich mee zou brengen, maar niet meteen na een paar uur. Xavier keek een paar keer achter om en nadat hij de jongen onderste boven had gelopen. De heette koffie deed hem niet zoveel, het was toch meer over zijn jas dan over zijn huid. Hij keek nog een keer achterom. Veel woorden maakte hij niet er aan vuil. Hij duwde de jongen voor uit en zorgde dat hij het ook op een rennen zou zetten. Xavier trok de jongen over de straat mee zorgend dat hij veilig terecht zou komen. Uiteindelijk wist hij in een steegje te verstoppen. Hij keek om en zag de mannen weg rennen de andere kant op. Xavier hijgde even uit tegen de muur. Wat was hij stom geweest om te zeggen dat hij de steen wel veilig zou brengen naar Lilith zodat ze kon ontsnappen. Hij haalde even diep adem, sloot zijn ogen en richten zich daarna weer naar de jongen. “Nee, niks aan de hand, gewoon niet gewend aan rennen.” Een glimlach verscheen op het gezicht van Xavier.
'Ben je niet de enige.' Zei Xavier met een lichte grijns. Hij zelf was ook geen topsporter en dat zou hij ook nooit worden. “En jij, niks ergs aan de hand?” Xavier schudden zijn hoofd. 'Nee niets aan de hand, waarschijnlijk alleen wat lichte brandplek van de heette koffie op mijn hand.' Xavier keek even naar zijn hand, maar zelfs dat was bijna niet te zien. De rest van de heette koffie was op zijn jas terecht gekomen, maar dat was geen probleem het leer zou niet door lekken op zijn huid.
'Geen problemen.' Zei Xavier glimlachend.

“Wie waren dat eigenlijk?” Xavier haalde zijn schouders op. Hij keek nog een keer om het hoekje om te zien of ze ook daadwerkelijk weg waren. Zo te zien was er nog niemand van de mannen er achter gekomen om hier te gaan zoeken. 'Ik weet niet precies wie ze zijn. Ik weet alleen dat ik deze steen gekregen heb.' Xavier haalde de steen die licht gloeide in zijn hand en liet het zien aan de jongen.
'Ik had een meisje beloofd dat ik hem bij me zou dragen en haar vanavond aan de andere kant van de stad zou ontmoeten zodat ik haar de steen weer kan geven en zij veilig de stad uit kan vluchten.' Xavier had de steen aangenomen zodat zij veilig uit het winkelcentrum kon vluchten. Nu moest Xavier iets verzinnen om aan de andere kant van de stad te komen veilig.
'De steen is nog al krachtig voor Shapeshifters, ik weet niet precies hoe het werkt.' Zei Xavier terwijl hij hem weer in zijn zak stook. 'Sorry dat ik je hier bij betrek, maar ze hebben je gezien en ik weet niet zeker of ze nog achter je aan komen als ik nu hier weg ga.' Zei Xavier zachtjes. Misschien had hij de jongen niet mee laten nemen, maar hij had het ook niet aan gedurfd om hem daar achter te laten.
made by Kíli
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Colless Lintu

Colless Lintu
━ Member ━


Posts : 119
IC : 6
Leeftijd : 28

“ Character „
Leeftijd: 15
Sex:
Family Tree:




Sorry for the coffee Empty
BerichtOnderwerp: Re: Sorry for the coffee Sorry for the coffee Icon_minitimedi nov 04, 2014 9:41 am





Colless voelde zich toch nog wel wat schuldig voor de brandplekken. Als hij nu had opgelet zou dit niet zijn gebeurd. Dan had hij zijn koffie niet verloren, en had deze man die nu ook niet over zich heen gekregen. Maar veel kon hij er niet maar aan doen, gebeurd was gebeurd. De jongen dacht er wel niet meer bij na dat de schade maar beperkt was, maar Colless leek zich nog teveel te storen aan die kleine wonden. Hij mompelde nog een sorry ervoor, maar liet toen die gedachten achter zich.

Na zijn vraag over de achtervolgers kreeg hij dan te horen dat de man zelf niet wist wie ze waren. Colless had nog gezien hoe hij de straat nog een keer controleerde voor de man zei dat hij het niet wist. Maar hij had wel een steen gekregen. Colless eerste reactie was daarna om te vragen van wie hij die steen had gekregen, nu hij toch wel een beetje nieuwsgierig aan het worden was, maar de man was hem voor. Hij had die van een meisje gekregen, en hij zou het aan de andere kant van de stad terug geven. Maar dat leek niet zo goed te lukken, aangezien ze juist al werden achter volgt door die onbekende mensen. De jongen vroeg zich af als ze terug zouden komen. “Denk je dat ze je terug zouden vinden?” vroeg hij dan maar aan de man, hij was de persoon die er op het moment toch het meeste vanaf wist.

Vervolgens kreeg hij nog te horen dat die steen krachtig was voor shapeshifters. Colless kon niet echt zeggen als er iets speciaals aan was. Hij was misschien dan wel een shapeshifter, maar zij vorm aannemen kon hij nog niet, daar moest hij nog maar even voor wachten. En een family tree zoeken, dat moest hij maar zeker doen, maar nu was hij aan het afdwalen. De vreemdeling voor hem had juist weer iets gezegd. Blijkbaar bestond er dus de kans dat die mannen nu ook achter hem konden aankomen. Daar schrok hij toch even van, wat had hij hier mee te maken. “Hoezo, hoe bedoel je. Ik struikelde gewoon.” Hij wist maar weinig af van hoe zo een mensen dachten, maar goed kon het niet zijn. “Ik heb hier toch niks mee te maken?” Dat laatste klonk misschien een beetje hoger dan normaal, maar die verraste hem dan ook, en Colless wist nu niet wat te doen.



ooc: -
Terug naar boven Ga naar beneden
 

Sorry for the coffee Empty
BerichtOnderwerp: Re: Sorry for the coffee Sorry for the coffee Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
 

Sorry for the coffee

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» Coffee and cigarettes
» Coffee please. &Harry

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
KAECHAN :: {{❥ Oldbrook :: Oldbrook :: Wolfston-