Eros' Loft

Het had iets langer geduurd dan hij had gedacht, maar uiteindelijk was hij met Carmen door de straten van Wolfston richting zijn loft gewandeld. Sommige mensen hadden hen wat argwanend bekeken, sinds iedereen natuurlijk goed genoeg rook dat zij geen shifter was en hij wel. De omgekeerde discriminatie was er natuurlijk ook nog altijd, al waren veel shapeshifters gewoon bang van warlocks. Niet dat zij er zo indrukwekkend uit zag, zeker niet omdat ze nog altijd een beetje onstevig op haar benen stond, maar toch. Er waren verhalen over redelijk jonge warlocks die al immense krachten hadden, en wie weet was zij er ook zo een die heel destructief kon zijn als ze boos werd of wat dan ook.

Maar dat risico nam hij nu eenmaal. Het was niet de eerste keer dat hij een warlock binnen liet in zijn loft. Pluspunt was wel dat ze er alleen nooit zouden binnenraken, aangezien het slot speciaal voor shifters was gemaakt. Net zoals hun academie beveiligd was dus. Uiteindelijk stopte hij voor de deur van het oude fabriekspand, waar je langs binnen eigenlijk niet kon zien hoe versleten het aan de buitenkant was. Het pand was goed onderhouden en de ruimtes die er in waren, waren groot en comfortabel. ”Niet schrikken okay“, Zei hij tegen Carmen, waarna hij het meisje los liet en zijn inner tijger zich een weg naar buiten zocht. Van het ene op het andere moment stond er geen grote, gespierde jongen met tattoos meer voor de deur, maar een statige, koninklijke gestreepte tijger. Hij legde zijn poot op het slot, dat de vorm had van een soort puzzel, en zette er zijn klauwen in, om het ding te openen. Geamuseerd begon hij even te spinnen toen hij het systeem zijn werk zag doen, waarna hij de deur met zijn schouder open duwde en naar binnen liep. Hij keek over zijn schouder naar haar en keek een beetje uitdagend, afwachtend of ze een gigantische tijger naar binnen zou volgen of niet.