[Down the drain]

Onderwerp: [Down the drain] vr okt 24, 2014 1:33 am

BETTER
OUTRUN
MY CLAWS

n/a WORDS
PLOT THREAD

"YOU'RE OKAY...."

Wat zou er verstaan worden onder een rustige morgen? Een morgen waar je rustig overeind komt, je uitrekt en je vervolgens je dagelijkse dingen gaat doen? Als dat de enige criteria zijn dan was DeuRim's morgen rustig. Ze stond op, rekte zich uit, poetste haar tanden en kleedde zich aan. Ze was -zoals gewoonlijk- te laat voor haar bus en moest dus met de fiets naar school. Ze was een minuut te laat en heeft wegens haar shapeshifter-vorm naar binnen moeten sluipen. Zonder succes want Hey, het is niet voor niets een school vóór en door shapeshifters. Ze kreeg een reprimande en werd vervolgens naar haar plek gestuurd. Zelfs het strafwerk valt nog onder een normale morgen in DeuRim's boekje. Haar morgen wordt vervolgd door een twee uur lange saaie les, door een saaie man, met een monotone stem. Na die eerste les was het tijd voor haar ontbijt, wat ze vandaag traag naar binnen had gewerkt. DeuRim heeft nooit bijzonder goede ervaringen gehad op school; altijd werd ze buitengesloten. En zelfs nu wanneer ze ouder is en nergens meer een crap om geeft voelt ze zich er niet thuis. Met licht gedempte stemming heeft ze haar broodje ham en kaas opgegeten om daarna aan de rest van haar dag te beginnen.

13:49 De bel gaat en iedereen springt vrolijk overeind. DeuRim blijft overigens nog even zitten, verloren in gedachten over de stof die ze zojuist behandeld hadden. De leraar geeft haar een bezorgde blik, die waarschijnlijk betekent dat hij zodadelijk met haar een moeilijk gesprek gaat beginnen. DeuRim heeft het signaal opgepikt en springt overeind, haar tas over haar schouder gooiend. Nog voordat de leraar zijn mond kan open doen, zegt ze vlug: 'Tot morgen!' en loopt ze vlug het klaslokaal uit. Fieuww dat scheelde maar een klein beetje, of ze had voor een lange tijd vast gezeten aan zijn moeilijke vragen, die ze toch niet wilt beantwoorden. DeuRim vist haar agenda uit haar azuurblauwe rugzak en opent deze. Voor nu was ze klaar, over vier uur zou haar laatste les beginnen, een college. DeuRim zucht en stopt de agenda weer terug, ditmaal haar oortjes er uit pakkend. Terwijl ze bezig is met deze in haar oren te duwen voelt ze abrupte nattigheid bij haar shirt. Ze stopt met lopen en onderzoekt haar witte shirt waar een grote vlek op zit. Haar ogen schieten omhoog naar de daders, ze een starre blik schenkend. 'Waar denken jullie wel niet dat jullie mee bezig zijn!?' roept ze kwaad, haar vuist in de aanslag houdend. Het meisje tegenover haar pakt DeuRim's pols vast en duwt haar met simpele kracht op de grond. 'Denk je nu echt dat je mij wat kunt maken, vieze rioolrat.' zegt ze om vervolgens voor DeuRim op de grond te spugen. DeuRim wil overeind springen, aan haar haren trekken en haar kortom een kop kleiner maken, maar ze weigert zichzelf te verlagen tot dat niveau. In plaats daarvan balt ze haar vuist tot het pijn doet en stormt ze de gang door, de eerste deur van een look-alike toilet open gooiend.

Bittere tranen hebben zich ongewild in haar ooghoeken gevormd waarna DeuRim ze kwaad wegveegt. Ze haat ze. Pas wanneer DeuRim haar ogen omhoog werpt ziet ze een.. jongen staan. En een urinoir. DeuRim schrikt en slaat haar handen voor haar mond en ogen. 'Sorry!!' roept ze, haar vingers lichtjes spreidend waardoor ze kort een blurry beeld krijgt van een jongensgedaante. Vluchtig sluit ze haar vingers weer en loopt ze met haar hand beschermend voor haar zicht de deur uit. Eenmaal buiten staart ze naar het toilet-teken boven de deur. Hoe kon ze dat nu gemist hebben? Beschaamt begraaft ze zichzelf in haar handen, haar woede vergeten door haar eigen stommigheid. Wanneer ze de deur hoort open zwaaien kijkt ze de jongen van zojuist onschuldig aan, waarop ze zich een kwartslag van hem wegdraait. 'Dat was niet de bedoeling,' zegt ze 'ik was te zeer in gedachten.' zegt ze dan met een niet-te-onderdrukken glimlach. Ze denkt er even over na om weg te rennen maar doet het niet, dat zou nog meer awkward zijn. In plaats daarvan staat ze stil haar ogen op de neuzen van haar schoenen gericht.

*Een beetje weird hihi, maar wel redelijk origineel.
*Gereserveerd voor niemand minder als dé Ryann.