Met een grote glimlach op zijn gezicht zat Devin op een stoel, die tegen een muur stond, en keek rond in het café, wat toch aardig vol zat. In zijn hand hield hij een glas cola, vermits hij niet met alcohol begon voor half twaalf 's nachts, en het was nu nog mar rond half elf, ofzo, dus hij was nog nuchter, en keek met een grijns toe hoe sommige mensen er al helemaal bezopen uitzagen. Net waren er twee jongemannen buiten gebracht omdat ze een gevecht hadden gestart op een meisje (met een véél te kort jurkje) dat nu met een geschokt gezicht - ogen wijd open- aan een glaasje whiskey zat te nippen. Hoofdschuddend keek Dev haar aan, maar zij had het niet door want ze zwaaide op hem, met een knipoog. Ohja, eerst nog geschokt, en nu probeerde ze weer een jongen gek te krijgen. Devin rolde overdreven met zijn ogen en staarde haar aan, waarna hij langzaam en duidelijk zijn hoofd schudde. Zij haalde haar schouders op en dronk haar glas leeg, waarna ze opstond -en viel, vermits ze niet echt goed kon omgaan met haar veel te hoge hakken- en verdween in het frisse avondweer. De regen druipte langs de ramen van het café naar onder, en een groep doorweekte mensen kwamen binnen terwijl het meisje weg ging. De meisjes van de groep sprintten meteen naar het toilet om hen uitgelopen make-up te fixen, en de jongens liepen naar da bar. Devin durfde te wedden dat ze meteen met alcohol gingen beginnen, en één van hen ging duidelijk problemen krijgen, vermits hij er vijftien uitzag. Toen de barman naar de jongen riep dat hij geen bier mocht, ontstond er weer bijna een gevecht, maar Devin gleed tussen de jongens en de bar door, om het bier te pakken, en zijn ogen op de barman te richten. "Hij wou het halen voor mij." Snel legde hij geld op de bar, en draaide zich om, waarna hij het bier in de jongen zijn handen stak. "Let in het vervolg op je leeftijd, jongen." Met een grijns bedankte de jongen hem, en Devin liep terug naar zijn stoel, die ingenomen was door een man die er een beetje ouder uitzag. "Opgestaan plaats vergaan." Devin haalde zijn schouders op, en kroop op een lege tafel, waar geen stoelen rondstonden, en bleef daar in kleermakerszit zitten. Zijn cola was op, en terwijl de tafel naast hem opstond, en samen naar waar dan ook gingen, het toilet, of ander drinken bestelen, gritste hij het flesje bier van de tafel en merkte dat het nog redelijk vol was. Als een schaduw verdween hij van de tafel naar een lege stoel naast de deur, waar hij rustig het flesje begon leeg te drinken. Ach, het was geen halftwaalf, maar hij had nu al zin in alcohol.

Toen hij het flesje leeg had, plaatste hij het terug op de tafel en bedankte de mensen van het groepje hartelijk, die hem raar aankeken tot ze doorhaddne dat hij hen bier had genomen. "He gozer, als je me niet terug betaald .." Devin haalde zijn schouder op. "Dan wat?" Met een grijns op zijn niet erg lelijke gezicht vertrok hij richting de deur, hij had zin in een sigaret. De regen was geminderd, maar er was zowieso een afdakje boven de deur, en een halve meter ernaast ook. Zijn hand klemde zich om de klink, en de koude wind sloeg in zijn gezicht toen hij de deur opentrok.

Devin stak zijn sigaret aan en klemde hem tussen zijn gepiercete lippen, met een kleine, voorzichtige glimlach op zijn gezicht. De rook verwarmde hem al snel, en de warmte deed hem zich blij voelen. De twintiger hield te veel van de dood in de ogen kijken door een sigaret aan te steken, minstens vier per dag, en hij wist dat hij per sigaret zijn leven zo'n elf minuten verkortte, maar of hij nu honderd jaar zou leven, of vijfentwintig, sterven zou hij toch. De rook prikte in zijn ogen toen de wind die in zijn gezicht blies, maar het maakte hem niet uit. Een gevoel wat je ook krijgt als je verliefd bent, kroop in zijn buik, en hij had zin om in zijn Motionless In White T-shirt en zwarte, gescheurde broek door de regen te rennen, en zich helemaal te laten doorweken door Moeder Natuur haar tranen. Maar in tegenstelling daarvan bleef hij staan, met zijn hoodie over zijn shirt, met een beanie op zijn hoofd en zijn hand die de sigaret niet vasthield goed weggestopt in de zak van zijn hoodie. Welke had hij ook weer aan? Waarschijnlijk die van Green Day. Hij keek omlaag, en het bijna fluorecerende logo bevestigde zijn vermoeden. De sigaret hing in zijn mondhoek, en Devin haalde zijn mobiel uit, omdag een piepje zijn aandacht getrokken had. Zijn mobiel had WiFi verbinding gevonden, wow. Leuk. Hij stak zijn mobiel weg en dacht een schim te zien in de regen. Ach, whatever. Op zijn gemak rookte hij zijn sigaret verder, en blies de rook in de lucht. Een drup water lande toch op zijn neus, op een anier, toen hij zijn hoofd geheven had, en Devin voelde de drup vie zijn neusbrug naar tussen zijn ogen glijden. Hij bewoog zijn hoofd zodat hij weer strak voor zich uit keek, en de druppel gleed naar zijn kin toe, waar hij op het stof van zijn hoodie drupte. Hij gooide de peuk op de grond, en trapte hem uit. Even leunde hij met zijn rug tegen de bakstenen van het café, nadenkend of hij terug binnen zou gaan.

''Hallo!'' Devin hief zijn ogen op, en zag een jongen, hij schatte hem een jaar of zeventien ofzo, en Dev glimlachte kort naar hem. "Hi." zei hij kort, en greep naar zijn mobiel, die weer piepte. Het scherm verlichtte zijn gezicht in de nacht, en de jongen begon opnieuw te spreken. ''Zou niet te lang buiten blijven staan, regen en kou maakt je ziek'' De jongen met het schouderlange zwarte haar keek verbaasd op naar het glimlachende gezicht dat knipoogde. Wat? "Ik word niet nat hier, door het afdak, en ik heb het niet koud, dus misschien sta ik hier nog wel even," zei hij terug met zijn zware, vriendelijke stem, die nu toch een tikkeltje kil klonk. "Misschien rook ik nog wel een sigaret of twee en sta ik hier nog wel een halfuur." De jongen verdween het café in, en verbaasd knipperde Devin met zijn ogen. Dit had hij niet verwacht. Hij volgde de spraakzame jongen het café in, want hij begon zich nu toch te vervelen.

Devin liep naar de bar en bestelde een flesje bier, en ging daarna weer zitten op de stoel bij de deur, en kon zo een oog houden op de jongen die tegen hem gesproken had buiten. Hij vond de jongen best interessant, omdat niet iedereen het lef had om tegen een persoon die hij niet kende te praten, en zeker niet als die persoon er 'raar' of 'anders' uitzag. Hij plaatste het flesje bier tegen zijn lippen en zag dat een meisje bij de jongen aan tafel ging zitten. Oh? Niet beschaamd staarde hij de twee aan, dit kon nog interessant worden. ''Is dat niet koud? Of heb je een jas bij je?'' Dev grijnsde, wat een vraag, maar dat soort van vragen stelde hij ook toen hij jonger was. De groep mensen naast Devin begonnen lawaai te maken, dus kon hij de jongen en het meisje niet meer verstaan, en zo te zien zat zij hem toch te versieren, dus dronk hij verder en liet zijn blik door het café glijden. Doordat de groep stiller werd, kon Devin de stem va nde jonge nweer horen, en zag hij hoe hij het meisje wegduwde. ''I-ik val niet op meisjes, sorry'' Het meisje veegde haar mond af en walgend zei ze iets tegen hem. Iemand uit de groep achter het meisje begon lastig te doen tegen de vriendelijke jongenman, en Devin hees verbaasd zijn wenkbrauw op. Wat was dit allemaal voor onzin? DIe hele groep was high en dronken, zag je zo! ''Hij is zo'n flikker'' Hij balde zijn handen tot vuisten, want God, hij had een hekel aan het woord flikker. Hij werd ook zo vaak flikker genoemd, omdat hij niet volledig hetero was, maar ook niet homo, toch vonden mensen het nodig om hem (die bi was) een flikker te noemen. ''Ah zo'n een.. Hm misschien moet ik je dan maar terug in de regen gooien, en laten we er wat zeep bij doen. Dan kunnen we die viezigheid van je af schrobben en er is misschien nog een kansje dat je mannelijkheid terug komt'' De jongen greep de andere die het meisje afgewezen had bij de kraag, en Devin duwde zijn stoel die op twee poten stond op vier poten, en liep naar de groep toe, want hij was nu echt lastig.

Met zijn nagels nam hij de vuist van de ruziezoeker vast, en kneep door tot hij een beetje bloed onder zijn nagels uit zag komen. "Als je mijn buddy hier nu niet gerust gaat laten, zorg ik dat jij je mooie meisje nooit meer kan aanraken, ja?" Duidelijk vond de jonge ndat grappig, want hij lachtte, dus maakte Dev zijn hand tot een vuist en raakte de jongen vol op zijn neus. "Ga weg." De jongen keerde terug naar zijn groep en meteen wezen en lachtte ze. Uiteindelijk stonden ze op, en de jongen van de Olson familie had geen idee of ze weg waren gegaan, of gewoon verder waren gaan zitten. Tenslotte nam de zwartharige jongen plaats tegenover de ander plaats. Hij stak zijn hand uit over tafel. "Devin Olson, noem me Dev als je wilt," hij glimlachte vriendelijk, en zette zijn bierflesje even tegen zijn lippen, nam een slok, en zette het flesje daarna op tafel. "Luister niet naar wat ze zeggen, man, als jij een flikker bent, ben ik net niet zo flikker als jou," knipoogde hij, en legde hij zijn handen op tafel, zodat zijn gelakte nagels zichtbaar waren. "Wat je ook bent, bi, zoals ik, of homo, allemaal goed voor mij, ik oordeel niet naar dat." Nooit had hij gedacht dat hij een gesprek als dit met een vrijwel onbekende persoon zou hebben. Een glimlach sierde zijn gezicht nog steeds.

''Zij zijn raar..'' Devin knikte, en haalde zijn schouders op. "Iedereen is een beetje raar." antwoorde hij, en schudde de jongen, die zich later als Spinner voor zou stellen, de hand. ''Mijn naam is Spinner Rhodes, leuk je te ontmoeten. En bedankt voor de hulp trouwens!'' Dat de jongenman zo vrolijk reageerde op alles maakte Devin ook meteen vrolijk, want zijn humeur werd vaak bepaald door de mensen war hij mee omging of de omgeving waarin hij zich bevond. "Aangenaam, Spinner. En ach, wat had ik moeten doen, me bezuipen terwijl een groep een persoon in elkaar mept? Nee dankje," grinnikte hij naar de jongen. ''Mooie nagels hoor'' Devin had ze niet op tafel gelegd zodat de jonge ner een compliment op kon maken, het was meer bedoeld van 'gay genoeg om m'n nagels te lakken, hetero genoeg om met meiden om te gaan', maar hij zei niets. "Dankje." zei hij enkel, met een glimlach, ook al waren zijn nagels gewoon wat zwart gelakt. ''Cool, en ik ook niet hoor.'' Met een grijns op zijn gelaat merkte Dev dat Spinner graag knipoogde en glimlachte, dat was wel duidelijk. Toen de jongen naar voor boog schoot de zwartharige jongen's rechterwenkbrauw weer de hoogte in, maar hij zei niets. Dat was eigenlijk best typisch aan Devin, hij sprak meestal pas nadat dingen gebeurden. Spinner raakte een van de drie piercings in Dev's lip aan, en stelde bijna meteen daarna er vragen over. ''Doet zoiets heel pijn? Het staat je leuk. Maar het lijkt me wel pijnlijk om te laten zetten'' De nieuwsgierige blik in de jongen zijn ogen deed hem lachen. "Ik was wel nerveus toen ik ze liet zetten, want sommige zeggen dat het net zoveel pijn doet als kort met je nagels op de rug van je hand knijpen, en andere dat het meer pijn doet." Zelf raakte hij even zijn side labret en spiderbites aan, maar hij was al eigenlijk vergeten hoeveel pijn te gedaan hadden. "Ik heb eerst snakebites laten zetten, dat is gewoon één ringetje links en één ringetje rechts. En een paar jaar later, twee geloof ik, heb ik rechts een tweede ringetje bij laten zetten. De pijn ging wel hoor, het ligt gewoon aan je pijngrens. Mijn is redelijk hoog, denk ik, ik heb ook geen last gehad van mijn sleeve tattoo, enkel die op mijn vingers deden wel wat pijn." Hij grijnsde naar Spinner, die de piercings nog aan het bekijken was. Het was een uitzondering dat Devin zijn drie lippiercings aan had, meestal deed hij enkel de rechtse twee aan. "En dankjewel, maar ze staan me net zo goed als dat ze en ezel zouden staan." Het grappige was, dat hij op het moment al meer geglimlacht had dan hij de volledige week gedaan had. Maar met het juiste gezelschap moet je juist lachen.

+Geen idee of ik het verhaal over z'n piercings juist heb, ik heb geen idee wanneer hij welke heeft laten zetten tbh xD

Gelukkig had de jonge nzijn piercings even gerust gelaten zodat Devin nog net kon spreken. Spinner leunde nog steeds op de tafel, en ondersteunde zijn hoofd met zijn hand, terwijl hij aan het luisteren was naar wat Dev aan het zeggen was. ''Lijkt mij ook geen fijne plek om getatoeëerd te worden'' Het glimlachje van de jongeman deed hem ook glimlachen, en hij haalde zijn schouders op. "Ach." reageerde hij enkel, met een zuinig glimlachje op zijn gezicht. Het amuseerde hem om naar Spinners ogen te kijken, die van Devin's piercings naar Dev's ogen gleden, en weer terug. Devin sloeg het geluid van Spinner's lach op in zijn hoofd, maar dat gebeurde eigenlijk automatisch bij mensen die hij mocht, dat hij de lach probeerde te onthouden. ''Nu ik er over na denk, zo'n kop en die oren.. hmmm staat vast geweldig met die piercings erbij. Ben je de meest rockende ezel ooit'' Devin begon te grijnzen, en knikte. "Oh ja, een gitaar spelende ezel die z'n band verlaten heeft om in Kaechan te komen wonen." grijnsde hij, en luisterde naar de volgende vraag die de jongere man aan hem vroeg. ''Ben jij een warlock of een shapeshifter?'' Devin wreef over zijn bovenbenen en legde zijn handen weer op tafel, al had hij ze verslopt in de lange mouwen van zijn hoodie. "Ik ben een Shapeshifter." Hij keek weer in de ogen van de vrolijke jongen, en probeerde er een oordeel ofzo uit te vissen. "A Vampire Bat," voegde hij er met een scheef glimlachje aan toe, want eigenlijk was het niet noodzakelijk geweest om dat er aan toe te voegen. "Jij?" Devin pakte zijn flesje weer, en zette het tegen zijn lippen. Hij voelde het bier tegen zijn lippen prikken, en hij liet de vloeistof binnen in zijn mond, waar hij kort van de smaak genoot voor hij het doorslikte. Na een slok was zijn flesje leeg, en hij plaatste het voorzichtig terug op tafel. "Moet je nog iets hebben? Ik trakteer." Hij knikte naar zijn leeg flesje, met een grijns op zijn gezicht.

''Echt? Gaaf. Moet vast leuk zijn om te kunnen vliegen!'' reageerde de jongen opgewekt toen hij zei dat hij een vleermuis was, en Dev trok een nadenkend mondje terwijl hij met zijn hoofd knikte. "Het is inderdaad wel leuk, nadeel is dat je niet veel kunt zien," grinnikte hij. Vleermuizen waren niet blind, maar ze konden ook niet geweldig zien met hen ogen, dus gebruikte ze meestal geluidsgolven om te detecteren waar ze heen gingen. Devin dacht aan hoe het was om vleermuis te zijn. Het was echt wel leuk, tenzij dat het dikke druppen regende, en als het overdag was, want dan voelde hij zijn vleugels schroeien in de zon. Het liefst vloog hij dus ook 's nachts, over de daken, ver over de daken naar de hemel vol sterren, om voorbij de maan te vliegen. Van die dingen. En natuurlijk vond hij jagen ook wel leuk, minder leuk, maar toch. Het was een heel raar gevoel toen hij voor het eerst bloed dronk. Vaak heeft hij zich afgevraagd waarom hij juist een vampier vleermuis was, en geen gewone vleermuis. Gewone vleermuizen voedde zich met insecten, maar hij niet. De vampiervleermuis is een meedogenloze predator. Gewapend met zijn warmtegevoelige neus en messcherpe tanden gaat hij op rooftocht. Hij moet wel, want hij sterft als hij twee nachten geen bloed heeft gedronken. Voordat de zon opkomt is hij weer verdwenen in zijn duistere onderwereld en heeft hij een spoor van dood en verderf achtergelaten. ''Ik ben ook een shapeshifter!'' zei de jongen vrolijk, en keek darna toch beschaamd naar de tafel leek te kijken. Devin trok een wenkbrauw op. ''En.. ik ben een hamster'' Met een glimlachje keek hij terug op naar Dev, die een grijns op zijn gezicht had. "Ik wist het wel, met je bolle wangetjes." plaagde hij de jongen. Een hamster en een vleermuis. Geweldige combinatie. Hij kon het zich al helemaal inbeelden, Spinner De Hamster, klaar om de koekjes uit grootmoeder's schaal te stelen. Hij lachtte zijn eigen fantasieën weg, en keek naar de jongen die terug en glimlach op zijn gezicht had nadat Dev hem te drinken aan had geboden. ''Zouden ze Safari/cola hebben?'' Hij lachtte met Devin's onschuldig glimlachje en haalde zijn schouders op. "Ik zal het vragen."

De jongen stond op en liep richting de bar, die nu toch redelijk vol begon te raken, en wrong zich tussen een aantal mensen door. Hij stond geplet tussen een koppel dat elkaar half op aan het eten was aan de bar, en een dikkere, oude man met bulldogwangen. "Bier en Safari/cola." riep hij naar de barman, die knikte en aan de slag ging. Het koppel naast hem ging eindelijk weg, zodat hij was meer ruimte had, en kort checkte Devin zijn mobiel. Een gemiste oproep. Hij fronste. Van Chris? Wat had die gozer nu weer nodig, Chris en hij waren samen in de band, maar hij had het niet zo oké gevonden toen Dev de band verliet. Buiten tattoos en piercings hadden de twee niet zo veel gemeen, en hij wist dat Chris nooit moeite gedaan had om close te worden. Dev drukte zijn mobiel tegen zijn oor en luisterde naar de ingesproken boodschap, terwijl hij op een manier de drank van de barman over nam en hem betaalde.

Nog steeds met zijn mobiel tegen zijn oor liep hij terug naar Spinner.
>"He Devin, ik weet dat we nooit zo close zijn geweest maar je moet me echt dringend eens bellen, gast, je moet echt terug in de band, we missen je, en die plek waar je nu woont Kaechan, ofzo, dat is echt geen plek voor jou! Je bent geboren om met ons op Warped te spelen! Iedereen zou van je houden, je zou bekend kunnen worden, weet je. Bel me snel, alsjeblieft."
Devin rolde met zijn ogen en stak zijn mobiel weg, beseffend dat hij het hele bericht had geluisterd terwijl hij gewoon achter zijn stoel stond, dus ging hij zitten en gaf het drankje van Spinner aan de jongen. "Ik hoop dat dit is wat je bedoelde," grijnsde hij, en dronk zelf van zijn bier, terwijl hij op keek naar de jongen, en merkte dat die een vraag gesteld had. ''Speel je nog steeds gitaar?'' Hij knikte, en kraakte zijn vingers even. "Ja. Minder, vermits ik vroeger vooral samen met Ghost speelde, en meestal 's nachts omdat die gozer gek was op om middernacht z'n bass aan te sluiten en de buren wakker te maken. Plus, sinds de Ceremonie moet ik 's nachts jagen." Hij dronk opnieuw en keek even rond. "En wel, een vampier vleermuis kan twee dagen zonder bloed. Omdat ik ook nog mens ben, kan ik vier dagen zonder bloed, maar als ik geen drink, sterf ik ook." Hij glimlachte even om het lugubere van de zin weg te krijgen. "En ik zing, maar niet zo goed als Chris ofzo," lachtte hij. "Chris en Ghost zijn vrienden van me, ze zitten in een band," legde Devin uit. "Speel jij een instrument?"

''Ik heb geen bolle wangen!'' riep de jongen uit terwijl hij zijn handen op zijn wangen legde. ''Hm.. Oke misschien toch wel'' en hij zuchtte, waarna hij toch naar Dev lachtte, die met een grijns op zijn gezicht toekeek.

''Perfect!'' reageerde de jongen toen Devin hem het drankje gaf, en een glimlach verscheen -opnieuw- op het gezicht van de jongen, blij dat hij het juiste mee had voor Spinner. ''wauw, had er geen idee van dat een vampier vleermuis letterlijk bloed nodig heeft zoals een vampier. Verklaard wel de naam'' zei Spinner met een lachje, en Devin lachtte mee, terwijl hij licht ritmisch op zijn bovenbenen klopte. "Ik wist in het begin ook niet dat ik bloed moest drinken, ik bedoel, wie denkt daar nu aan als het blijkt dat je een vleermuis bent," grijnsde hij. "Maar uiteindelijk voelde ik een soort drang, of nood, hoe ik het ook moet verwoorden, om bloed te drinken. Niet van mensen ofzo, hoor, meestal van ratten, omdat muizen erg klein zijn in vergelijking met mij. Toen ben ik gaan opzoeken welke vleermuizen bloed zouden willen drinken en ik vond dat er dus vampier vleermuizen bestaan. Toen ik de naam op mijn pc scherm las wist ik meteen dat ik een vampier vleermuis moest zijn." opnieuw lachtte hij, en nam een slok. Daarna ging het weer open hem die gitaar kon spelen, en Dev vroeg Spinner of hij een instrument bespeelde. Nee dus. ''Wil je een keer wat laten horen?'' Devin twijfelde even, niet dat hij het niet wou, maar hij had nu immers zijn gitaar niet bij. "Ja, sure, maar dan moet je een keer afkomen, ik neem mijn gitaar niet mee overal heen alsof ik met een hond ben wandelen," grinnikte hij, en nam een pen uit zijn broekzak, en een bierviltje van tafel. Hij draaide het om met de blanke kant naar boven en schreef er netjes zijn naam, gsm nummer en adres op. Hij geloofde dat hij Spinner wel kon vertrouwen, en zonder de informatie die op het viltje stond ging hij zowieso nooit gitaar kunnen spelen voor de jongen. "Hier," Devin schoof het viltje over de tafel naar Spinner toe, en glimlachte.

''Nee, ik.. ik ben goed in..'' De jongen dacht na en keek weg, en Dev wachtte op de rest van de zin. ''Nee, ik.. ik ben goed in..'' Spinner lachte onschuldig naar Devin, die zijn lippen ook in een grijns omtoverde. ''Maar ik vind hardlopen ook wel leuk, en wandelen in de bergen. Al het avontuurlijke zeg maar'' Devin knikte, hij vond harlopen en wandelen nu niet de leukste dingen om te doen, vermits hij eigenlijk best lui was, maar hij kon er wel inkomen dat andere het wel interessant vonden om te doen. ''Maar ik ren niet in een ren hoor!'' Opnieuw grijnsde Devin, en trok een gezicht van 'ja dat zal wel'. "Je moet zeker niet in een park gaan rondlopen als hamster, ik zie het nog gebeuren dat je ooit door een kind mee naar huis genomen wordt om zijn of haar hamstertje te zijn," grapte hij, en glimlachte naar Spinner.

het begon best druk te worden in het café, en Devin merkte dat hij meer moeite moest doen om Spinner nog te verstaan, plus het constante geduw van mensen tegen zijn rug maakte hem een beetje gek, dus gebaarde hij naar de deur. "Ga je mee buiten staan?" Als de jongen liever binnen wou zitten was hem dat ook goed, maar Devin raakte licht geïrriteerd door de mensen rondom hem.

''Ik weet zeker dat je gitaar geen pootjes heeft anders is het wel een hele speciale gitaar'' zei de jongen met een flauwe glimlach, en Devin grinnikte maar wat. Hij beelde het zich al in, een lopende gitaar, nee, dat zou h'm niet worden.
''Bedankt! Kom ik gauw eens een bezoekje brengen'' zei de jongen vrolijk toen de zwartharige man zijn adres en zo dat op het viltje stond aan Spinner gaf. Dev grijnsde, en knikte dat dat goed was. Nu heb je een reden om je rommelig appartement op te ruimen, luierik. sprak hij zichzelf toe, en dacht aan de rommelijke kamers. Niet dat zijn appartement groot was, een woonkamer, een keukentje, badkamertje en een slaapkamer. Een tafel en stoel stonden in de woonkamer, dus daar at Dev dan ook maar. Hij zag dat Spinner het nummer in zijn mobiel zette, hij maakte daar gebruik van om rond te kijken door de zaak. Eigenlijk had hij wel het lelijskte café van de buurt uitgekozen om binnen te gaan, met de meest onvriendelijke mensen, als je Spinner dan even niet meerekende. "Vergeet niet te zeggen dat jij het bent als je me een bericht stuurt, anders antwoord ik je niet," grijnsde hij. Het was als een grap bedoeld, eigenlijk een slechte, want zowieso zou hij wel vragen wie de persoon zou zijn die de sms gestuurd had, mocht die zijn naam er niet bij gezet hebben.

Toen Spinner vertelde dat hij sportief was, maar niet in een ren liep, liet Devin al snel blijken dat hij daar niet zo veel van geloofde. 'Hé echt niet!'' zei de jongen meteen, en Dev toverde een grijns op zijn gezicht. Ook al keek Spinner nog verbaasd, Devin ging al door met praten over hamsters loslopend in het park, dat ze meegenomen werden door kleine kindjes. ''Nou die kinderen mogen wel oppassen, ik kan heel hard bijten'' Lachend haalde de twintiger zijn wenkbrauw op. "Oh, is dat zo? Kleine kindjes bijten? Da's nier erg mooi," grijnsde hij naar Spinner.

Hij gebaarde dat ze misschien best buiten konden, vermits de muziek en de mensen luid begonnen te worden, en tot zijn opluchting stemde de jongen toe, met een knikje en een glimlach. Devin kon niet zo kalm opstaan als dat Spinner dat kon, vermits hij geïrriteerd werd door de hoeveelheid mensen in de zaak. Dev greep zijn flesje mee en liep naar de deur, achter de jongere man aan. De wind beet in zijn wangen, maar het ging nog wel, hij was erger weer gewoon. De vrolijke, opgewekte manier waarop Spinner liep deed hem lachen, en hij leunde tegen de muur, toen de jongen naar hem omkeek. '"Wat doe je verder in het dagelijks leven?'' vroeg die vrolijk, terwijl hij zijn handen in zijn jaszakken stopten. Devin dacht even na over een passend antwoord, vermits hij niet echt veel deed.
En als hij al iets deed, was het niet het beste. Listen bedenken van "Ik heb al betaald" om iets gratis te krijgen, of treinticketjes kopen, en net voor het betalen plots doen alsof er iets op de muur zit. Als hij snel zijn besetlling wou hebben, dan greep hij zijn mobiel wel eens en deed hij alsof zijn vriendin ging bevallen. Niet dat hij een vriendin had, hij interesseerde zich minder voor meisjes op dat moment, maar het werkte wel, dus hem hoorde je niet klagen. Natuurlijk had Devin bij de bakker wel eens een koekje uit een schaal gehaald als de bakker niet keek, natuurlijk had hij al eens een stuk chocolade genomen, zonder te betalen. Natuurlijk reed hij met de trein zonder geld op te doen. Maar dat deed iedereen wel eens, right? Maar hij was niet echt een dief, als men hem terug zou roepen van "Je hebt niet betaald!" dan zou hij zonder problemen het geld aan de persoon geven, en door gaan. Maar waar haalde hij zijn geld vandaan? Een beetje overal, eigenlijk. "Ik heb niet echt een vaste baan. Ik werk dan eens in die muziekzaak, dan bij de bakker, al mogen ze me daar niet en moet ik een staart in m'n haar doen, wat ik niet zie zitten, ik doe een beetje alles waar plaats is, weet je. Natuurlijk ga je me niet in een dierenzaak vinden, ik doe wel wat ik leuk vind om te doen." legde hij uit, en keek naar Spinner. "Als vleermuis in een dierenzaak werken is geen goed idee," vulde hij aan, met een half lachje op zijn gezicht. "En wat doe jij?" Dat had de jongen wel kunnen verwachten, dat de vraag terug zou komen, niet? Devin plaatste zijn bier tegen zijn lippen, en nam een slok terwijl hij op antwoord wachtte.

Spinner keek verbaasd nadat hij zei dat hij zijn naam wel onder het bericht moest zetten, en Devin trok ook zijn wenkbrauw op, want wat was de reden dat de jongen verbaasd was? ''Oh.. ja natuurlijk!'' reageerde die, en Dev knikte, met een scheve grijns. ''Oh..'' Nu leek de jongen de grap erachter te snappen, en de zwartharige jongen lachte, toen hij het lachje zag van Spinner. ''Grapjas'' Hij grijnsde. "Wat kan ik eraan doen," zei hij, met nog steeds een grijns op zijn gezicht.
Ze praatte verder over hamsters en vleermuizen, maar vooral over Spinner die kleine kindjes zou bijten, als ze hem in een kooitje zouden stoppen.

Uiteindelijk waren ze dan naar buiten gegaan, waar Spinner hem had gevraagd wat hij in het dagenlijkse leven deed. De jongen legde een hand onder zijn gezicht en bekeek Devin alsof hij het zich al helemaal in kon beelde, en een grijns vormde zich alweer op de langharige jongen zijn gezicht. ''Staat je vast heel mooi!' Devin moest lachen, en schudde zijn hoofd. "Wie is er nu de grapjas," plaagde hij, en maakte met zijn handen even een staart om zijn haar meer naar een schouder te doen, vermits het tegen zijn nek aan het prikken was, en dat was niet zo'n aangenaam gevoel. Toen hij over de dierenzaak begonnen was, keek Spinner verbaasd, wat hij ook wel begreep. De jongen glimlachte toen hij begreep waarom dierenzaken niet zo'n goed idee waren voor hem. ''Die arme kleine knaagdiertjes..'' verzuchtte de jongen, waarna hij lachte, en Devin lachte ook. "Ik laat knaagdieren heus gerust hoor, enkel ratten en heel af en toe muizen moeten eraan geloven," grijnsde hij. 'Nou ik ben pas net in Kaechan komen wonen op mezelf, dus nu zoek ik een baantje. En ondertussen ga ik op onderzoek uit. Bekijk alles wat hier te zien is. Ik vul me dagen zo wel een beetje'' zei de jongen glimlachend, en Devin knikte. Fair enough, niet? ''Weet jij nog iets leuks om heen te gaan?'' vroeg Spinner hem uiteindelijk met een glimlach. ''Tenminste als je nog niet genoeg van me hebt en nog wel ergens met me heen wilt gaan'' Devin trok zijn wenkbrauw op. "Als ik hier op het moment nog bij je sta, betekend dat dat ik me amuseer, dus waarom zou ik niet ergens anders heengaan met jou?" De vraag was meer een retorische vraag, eigenlijk, maar Devin was al aan het nadenken of hij nog een andere plaats wist hier in Kaechan waar ze heen konden. "Hier liggen vooral cafés in de buurt, maar als je zo'n tien minuten die richting uitstapt .." Hij wees de straat af. ".. Dan kom je aan de bibliotheek, en de motels en zo, kortom, meer het 'bevolkte' deel van Oldbay," zei hij, en Devin dronk zijn flesje leeg, en keek naar de jongen. "Ik ben zo terug,"

Binnen in het café was het stampvol, en Devin liep onwennig naar een tafel, waar hij zijn flesje neerzitten. Vele mensen keken hem aan, of na, en hij zag een paar mensen fluisteren en met hen duimen naar buiten wijzen. Dev staarde hen even dodelijk en kwaad aan, maar verdween daarna weer naar de deur, en de wind pakte opnieuw zijn gezicht vast.

"Zo." Zijn donkere ogen keken naar Spinner, en een vragende blik in zijn ogen vertelde dat hij een vraag ging stellen. "Wou je naar een bepaalde plek?"