Welcome
Welkom op Kaechan RPG, dé online rpg waar je een warlock of een shapeshifter kunt zijn. Sluit je aan bij Family Trees of ga zelf op onderzoek uit in Griffinbeach, Soulsilver, Woodley of Oldbrook. " A masquerade of Heroes"
|
Family Trees
The Elite.
The Venom.
None.
None.
None.
Apply here for a Tree
|
Census
WARLOCKS
|
♀
|
♂
|
ADULTS
|
9
|
26
|
TEENAGERS
|
4
|
3
|
SHAPESHIFTERS
|
♀
|
♂
|
ADULTS
|
11
|
21
|
TEENAGERS
|
4
|
5
|
TOTAAL
|
28
|
55
|
|
Credits
©2014-2015 KAECHANRP is ontworpen, bedacht en gecodeerd door JUNG DAEHYUN , gehost op een FORUMOTION forum. Met dank aan Peter, Kim, Rose, Vance en Michelle voor het helpen met een enkele code / tekst / images. ©opyrights reserved to the original artists!
Dit forum werkt het allerbest op:
Maar werkt ook prima op:
|
https://kaechan.actieforum.com/u115 309 7660 115
|
| | You can't have my heart and you won't use my mind | |
| Auteur | Bericht |
---|
Carmen Carrera━ Member ━
Posts : 64 IC : 16 “ Character „Leeftijd: 21Sex: Family Tree: Jayleesa
| Onderwerp: You can't have my heart and you won't use my mind wo mei 13, 2015 4:08 pm | |
| Back of the club, taking shots, getting naughty No invitations, it's a private party Na een korte afwezigheid uit Oldbay, na een serie van gebeurtenissen die niet zo goed uit kwamen, was Carmen weer terug in Oldbay. En vanavond was ze gewoon weer keurig netjes aan het werk. “Ik kan nog steeds niet begrijpen dat je weg bent gegaan uit Oldbay” merkte Aphrodite op, terwijl ze voor de spiegel zaten om zich op te maken. Carmen haalde haar schouders op, terwijl ze lipgloss op haar lippen smeerde. “Ik weet niet, ik had het ergens wel nodig. Het was wel fijn, een andere omgeving. Maar hoe langer ik hier ben, des te meer ik de realisatie krijg dat dit de stad is waar ik thuis hoor.” Aphrodite glimlachte goedkeurend en Carmen knikte naar haar in de spiegel. Ze bond haar haren bij elkaar in een knotje en deed enorme oorbellen in haar oren. Haar outfit was niet zo extreem, maar vanavond was het niet zij die in de spotlights zou staan. Nee, voor één keer zou ze haar troon afgeven aan iemand anders, aan iemand die ze in Wolfston had ontmoet. Een meisje dat het verdiende, al vond Carmen het zelf. Nadat ze haar outfit verder af had gemaakt, liep Carmen richting het hoofdpodium. Het was half elf, de club was al een half uurtje open en het was bomvol. “Shots ladies!” zei Aphrodite en kwam met een dienblad vol met tequila shotjes binnen. “O my God, I’m dehydrated!” schreeuwde Carmen enthousiast en iedereen die backstage was liep richting Aphrodite. Carmen was er als eerste en pakte het zoutvaatje. Ze likte aan haar hand en gooide er wat van het zout op. Vervolgens likte ze nogmaals aan haar hand, nam een shotje van de tequila en stak vervolgens een schijfje citroen in haar mond. De alcohol verwarmde haar lichaam en enthousiast deed ze een party gil. “Dit is je eerste en je laatste” zei Aphrodite waarschuwend, doelend op haar eerdere dronkenschap. Carmen trok een pruillipje. “Grapje!” schaterde Aphrodite toen en liep hoofdschuddend weer terug naar de bar. En toen was het tijd om het podium op te gaan. Na een aantal dagen aanwezigheid, had ze er meer zin in dan ooit. Carmen liep naar Dave toe, de persoon die alles backstage regelde. “Zijn ze er al klaar voor?” Dave knikte. Hij gaf haar een microfoon aan. “Test hem even…” droeg Dave haar op. “Hallo, hallo” zei Carmen eventjes door de microfoon en Dave gaf haar het teken dat alles goed was. Vervolgens begon hij met zijn handen vanaf tien af te tellen, dat betekende dat ze over tien seconden op het podium moest staan. Carmen knikte en begon richting het podium te lopen. Ze was door de zilveren gordijnen heen gestapt en zette haar hand op haar heup. Het geschreeuw, het licht, de mensen die aanwezig waren, dit was waar Carmen voor leefde. “Hello y’all!” zei Carmen vrolijk door de camera en hoorde vooraan al een paar mensen vragen of ze live ging optreden. “Ik denk dat jullie best wel verrast zijn om mij met een microfoon te zien vandaag…” De club kon dat alleen maar beademen en Carmen haalde haar schouders op, haar engelengezichtje sprak boekdelen. “Maar vandaag ben ik het niet die voor jullie optreedt. Nee, vandaag hebben we iets speciaals voor jullie. Voor het eerst in alle jaren dat Escape bestaat, is er een live performance!” De verbaasdheid in de zaal was groot. Dat kwam, omdat Escape bestond stond om de drag performances en de lip synch optredens. Maar vandaag niet, vandaag zouden ze het huis zijn voor een powere white house vocalist. “Geef haar een warm applaus, een echt Oldbay applause…” bouwde Carmen de spanning op “Voor Olivia Romano!”
Laatst aangepast door Carmen Carrera op wo mei 13, 2015 9:20 pm; in totaal 2 keer bewerkt |
| | | Olivia Romano━ Member ━
Posts : 173 IC : 50 Leeftijd : 29 “ Character „Leeftijd: 20Sex: FemaleFamily Tree: -
| Onderwerp: Re: You can't have my heart and you won't use my mind wo mei 13, 2015 4:40 pm | |
| Early morning, longer nights, Tom Ford, private flights Crazy schedule, fast life, I wouldn't trade it in, 'cause it's our life Het was maar voor één keer hoor, dat ze in Oldbay was. Voor één keertje zou ze doen wat ze het liefste deed. Ze zou nog één keer doen wat ze het liefste deed: haar eigen gang gaan en iedereen mocht denken van haar wat ze vonden. Want ja, Olivia kwam uit Wolfston. Mensen die haar hier in Oldbay zagen…well, waarom zou ze zich daar druk om maken? Die mensen zou ze één keer zien in haar leven en daarna nooit meer. Wat maakte deze uitspatting dan uit? Het was allemaal begonnen op het metrostation van Wolfston, waar ze aan de praat was geraakt met Carmen Carrera. Zij werkte in een club, Olivia had haar verteld dat haar grootste passie zingen was en Carmen had haar uitgenodigd om voor één keertje een keer te komen zingen. Het zou voor de club goede promotie opleveren en voor Olivia een avondje uit met gratis drank. Daar had Olivia wel oren naar gehad. Maar toen ze eenmaal voor de gordijnen stond, voelde ze toch wel een bepaald soort zenuwen. Vooral omdat ze kleding droeg de ze normaal niet zou dragen. De hoge paardenstaart was normaal voor haar, maar de korte witte kleding was prachtig, maar had ze normaal gesproken nooit aan. “Olivia Romano!” hoorde Olivia Carmen schreeuwen door de microfoon. Met vlinders in haar buik liep ze het podium op en wat onzeker zwaaide ze naar de mensen die in het publiek stonden. De mensen schreeuwden niet zo hard als bij Carmen, maar dat was logisch, want Olivia kenden ze nog niet. Maar daar zou snel verandering in komen. Toen Olivia dichter bij Carmen kwam, liep ze wat sneller op haar af en gaf haar een stevige knuffel. “Hello there!” zei Carmen en Olivia lachte. “Hey gurl!” Carmen liep heupwiegend het podium af en Olivia zakte op haar knieën. “Hey Oldbay!” zei ze en zwaaide “Okay, I have rehearsed this so many times…and even though I’m very nervous, I hope you’ll be entertained the whole performance.” Olivia lachte en kroop naar een knappe jongen die vooraan stond. “O hello there, handsome.” Ze flirtte met haar ogen, maar dit was een club waarvoor al gays kwamen, dus ze wilde niet teveel van zichzelf laten zien. “What you want me to do?” vroeg ze verleidelijk in de microfoon, maar haar wenkbrauwen fronsten zich. “Do…do what I want? Do what I want with your body?” vroeg ze verbaasd in de microfoon, terwijl de muziek begon te spelen. “ Yeah….ooooh….come on!” zong ze door de microfoon en sloot haar ogen. Vervolgens stond ze op, terwijl de muziek verder speelde. “ I feel good” begon ze te zingen en liep naar de standaard van de microfoon, waarna ze de microfoon in het standaard deed. “ I walk alone…but then I trip over myself and I fall, I, I stand up. Then I’m okay yeah, but then you print some shit that makes me wanna scream.” Olivia opende haar ogen weer, stak haar armen in de lucht en bewoog mee met de ritme van de muziek, door haar ribben heen en weer te laten bewegen, zodat de rest van haar bovenlichaam ook meeging. “ So do what you want, what you want with my body, do what you want, don’t stop, let’s party. Do what you want, what you want with my body. Write what you want, say what you want about me, if you’re wondering know that I’m not sorry…” Eventjes was het helemaal stil in de zaal en met een glimlach keek ze de zaal in. “ What you want with my body, what you want with my body!” Ze pakte de microfoon standaard en hield deze schuin naar beneden. “ You can’t have my heart and you won’t use my mind, but do what you want with my body, do what you want with my body. You can’t stop my voice, ‘cause you don’t own my life but, do what you want with my body, do what you want with my body.” De microfoonstandaard werd weer neergezet. Met een ruk trok Olivia de microfoon uit de standaard en liep over de catwalk verder de zaal in. “Put your hands up, come on!” zei ze met een brede grijns, terwijl de dansers het podium opkwamen en Olivia heupwiegend en met haar arm boven haar hoofd zwaaiend verder de zaal in liep, over de catwalk. |
| | | | You can't have my heart and you won't use my mind | |
|
Soortgelijke onderwerpen | |
|
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |